Sabin Drăgoi
Sabin Vasile Drăgoi (ur. 6 czerwca 1894 w Seliște, zm. 31 grudnia 1968 w Bukareszcie) – rumuński kompozytor i etnomuzykolog.
| Imię i nazwisko |
Sabin Vasile Drăgoi |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1894 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1968 |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys
edytujEdukacja
edytujW latach 1918–1919 studiował harmonię u Alexandra Zirry w konserwatorium w Jassach, a w latach 1919–1920 w konserwatorium w Klużu – teorię muzyki u Augustina Beny i kontrapunkt u Hermanna Klee. Następnie wyjechał do Pragi, gdzie w latach 1920–1922 studiował w tamtejszym konserwatorium u Vítězslava Nováka (kompozycję i orkiestrację), Otakara Ostrčila (dyrygenturę) i Jaroslava Krupki (historię muzyki)[1][2][3].
Działalność pedagogiczna
edytujPo powrocie z Pragi przez 2 lata nauczał muzyki w Devie (1922–1924)[2]. W 1924 otrzymał stanowisko wykładowcy harmonii w konserwatorium w Timișoarze, na którym pozostał do 1942, równocześnie pełniąc funkcję dyrektora tego konserwatorium (1925–1943)[1][2]. Był w tym czasie też dyrektorem opery rumuńskiej w Klużu (1940–1944)[1]. Następnie nauczał harmonii i kompozycji w konserwatorium w Klużu (1943–1945)[1][2]. W latach 1949–1950 był rektorem Instytutu Sztuki w Timișoarze[2]. Razem z George Breazulem napisał serię podręczników szkolnych, w których oparł edukację muzyczna na pieśniach ludowych[2]. Sam zgromadził i opublikował pokaźną kolekcję tych pieśni[4][2].
W latach 1950–1964 Drăgoi był dyrektorem Instytutu Etnografii i Folkloru Akademii Rumuńskiej w Bukareszcie[1]. Od 1953 był członkiem korespondentem tej Akademii, a w latach 1961–1968 – członkiem rady wykonawczej International Folk Music Council (IFMC) w Londynie[1][2]. Dwukrotnie pełnił też funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Kompozytorów Rumuńskich (1940–1945, 1952–1960)[2].
Twórczość
edytujNajwiększą jego inspiracją twórczą była archaiczna postać rumuńskiej muzyki ludowej, obecna w kolędach, lamentach, balladach i pieśniach weselnych. Wykorzystywał także tańce ludowe w swoich utworach symfonicznych i fortepianowych[2][3]. Jego kompozycje charakteryzował dźwięczny język tonalny oparty na modalnych skalach diatonicznych, charakterystyczny dla szkół narodowych Europy Wschodniej[3]. Będąc mistrzem małej formy muzycznej, najczęściej nadawał swoim utworom rozszerzoną formę suity, czasem wzbogacając ją wariacjami. Jego opera Năpasta była znaczącym wkładem w tworzenie rumuńskiego repertuaru i stanowiła teoretyczne podwaliny muzyki rumuńskiej w okresie międzywojennym[2].
Ważniejsze kompozycje
edytuj(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Operyedytuj
Utwory orkiestroweedytuj
|
Utwory kameralne i fortepianoweedytuj
oraz ponad 30 miniatur fortepianowych z lat 1923–1968 Utwory wokalneedytuj
oraz utwory chóralne i pieśni |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Ciążyński 1984 ↓.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Cosma 2004 ↓.
- ↑ a b c
Viorel Cosma: Drăgoi, Sabin Vasile (opera). [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-15)]. (ang.).
- ↑ Colinde cu text si melodie. De Sabin V. Dragoi. „Music and Letters”. XII (3), s. 308, 1931-07-01. via Oxford academic. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z adresu 2018-02-15]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Wiesław Ciążyński: Drăgoi Sabin Vasile. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984. ISBN 83-224-0112-4. (pol.).
- Viorel Cosma: Drăgoi, Sabin V(asile). W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. D. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).