Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn
Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn – drużyna piłkarska reprezentująca Republikę Kolumbii w zawodach międzynarodowych. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jest Federación Colombiana de Fútbol, organ zarządzający piłką nożną w Kolumbii. W reprezentacji mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo kolumbijskie.
Przydomek |
Los Cafeteros (Plantatorzy Kawy) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Związek | |||||||
Sponsor techniczny | |||||||
Trener | |||||||
Asystent trenera | |||||||
Skrót FIFA |
COL | ||||||
Ranking FIFA |
14. (1655.29 pkt.)[a] | ||||||
Miejsce w rankingu Elo |
11. (1951 pkt.)[a] | ||||||
Zawodnicy | |||||||
Kapitan | |||||||
Najwięcej występów |
David Ospina (128) | ||||||
Najwięcej bramek |
Radamel Falcao (36) | ||||||
Mecze | |||||||
Pierwszy mecz Kolumbia 4:1 Kostaryka (Barranquilla, Kolumbia; 17 lutego 1926) | |||||||
Najwyższe zwycięstwo Bahrajn 0:6 Kolumbia (Ar-Rifa, Bahrajn; 26 marca 2015) | |||||||
Najwyższa porażka Brazylia 9:0 Kolumbia (Lima, Peru; 24 marca 1957) | |||||||
Medale | |||||||
Mistrzostwa Ameryki Południowej | |||||||
| |||||||
Strona internetowa | |||||||
|
Sześciokrotnie startowała w finałach mistrzostw świata (1962, 1990, 1994, 1998, 2014, 2018), ale tylko trzy razy – w 1990, 2014 oraz 2018 – przeszła do drugiej rundy. We Włoszech Kolumbia, mimo iż wyprzedziła w grupie jedynie Zjednoczone Emiraty Arabskie, to z trzeciego miejsca awansowała do 1/8 finałów, w której to fazie jednak, po błędach bramkarza René Higuity, przegrała 1:2 z Kamerunem. W Brazylii zaś Kolumbijczycy zajęli pierwsze miejsce w grupie z kompletem dziewięciu punktów po zwycięstwach kolejno z Grecją 3:0, Wybrzeżem Kości Słoniowej 2:1, oraz Japonią 4:1. W 1/8 finału spotkali się z Urugwajem z którym wygrali 2:0. W ćwierćfinale los skojarzył ich z gospodarzem mistrzostw Brazylią z którą przegrali 1:2 i odpadli z turnieju. Ostatni raz Kolumbijczycy grali na światowym czempionacie w 2018. Z kolei szesnaście lat wcześniej, na turnieju we Francji w 1998 grupowe zwycięstwo nad Tunezją 1:0 okazało się nie wystarczające do awansu do dalszych rozgrywek (wcześniej przegrali z Rumunią 0:1 i Anglią 0:2).
Kolumbia awansowała również do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji. Na tym turnieju zagrała ona w grupie H razem z Japonią, Polską, oraz Senegalem. Po niespodziewanej porażce 1:2 z Japończykami w pierwszym meczu przyszły dwa zwycięstwa (3:0 z Polakami oraz 1:0 z Senegalczykami). Pozwoliło to Kolumbijczykom zająć pierwsze miejsce w grupie i z sześcioma punktami na koncie awansować do 1/8 finału. W tej fazie mistrzostw rywalem Los Cafeteros była reprezentacja Anglii. Kolumbijczycy przegrali jednak ten mecz po rzutach karnych stosunkiem 3:4 i odpadli z turnieju.
Z zupełnie innych powodów Kolumbijczycy na długo zapamiętają swój udział na Mistrzostwach Świata 1994. Po dwóch porażkach i jednym zwycięstwie reprezentacja musiała żegnać się z turniejem już po rundzie grupowej. W ostatnim, decydującym o ewentualnym awansie meczu (ze Stanami Zjednoczonymi) samobójczą bramkę strzelił obrońca Andrés Escobar, a Kolumbia przegrała 1:2. Po powrocie do kraju fanatyczny kibic zastrzelił wychodzącego z restauracji 27-letniego Escobara. Morderca – Humberto Muñoz Castro – został skazany na dwadzieścia sześć lat pozbawienia wolności. Porwania i zabójstwa piłkarzy do dziś w Kolumbii, zdarzają się bardzo często. W połowie lat 90. także kilku zawodników grających w kadrze narodowej miało do czynienia z wymiarem sprawiedliwości – bramkarz René Higuita został w 1993 aresztowany za udział w porwaniu córki barona narkotykowego, Faustino Asprillę we wrześniu 1995 skazano na rok pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie broni, a miesiąc później w bagażu innego reprezentanta Wilsona Péreza znaleziono kokainę.
Regularne w latach 90. występy na mistrzostwach świata oraz niezłe wyniki w rozgrywkach o Copa América związane są z postacią charyzmatycznego selekcjonera Francisco „Pacho” Maturany. Był trenerem kadry w czasie Mistrzostw Świata 1990 i 1994, a w 1998 reprezentację prowadził jego dawny asystent Hernán Darío Gómez. Ukoronowaniem jego pracy z drużyną narodową był pierwszy w historii triumf Kolumbii w mistrzostwach Ameryki Południowej, wywalczony na własnym boisku w 2001. Dzięki temu zwycięstwu dwa lata później Kolumbijczycy wzięli udział w rozgrywkach o Puchar Konfederacji. Zajęli w nich czwarte miejsce po porażce w meczu o trzecie miejsce z Turcją 1:2
Dzisiejsza reprezentacja to drużyna złożona z młodych i perspektywicznych zawodników jak Falcao, James Rodriguez, Jackson Martinez, Pablo Armero, a także doświadczonych Mario Yepes, Freddy Guarin czy Camilo Zuniga. Z nimi w składzie Kolumbia awansowała do czołówki (5. miejsce w grudniu 2012) rankingu FIFA pod koniec 2012. Wyprzedziła takie reprezentacje jak Anglia, Brazylia, Holandia czy Portugalia, zaś reprezentacja w eliminacjach do Mundialu 2014 grała bardzo dobrze, zajmując w południowoamerykańskich eliminacjach drugie miejsce i po raz pierwszy od 1998 uzyskując kwalifikację na mistrzostwa świata.
Kolumbia w 2012 zdobyła najwięcej punktów w rankingu FIFA.
Udział w międzynarodowych turniejach
edytujMistrzostwa świata
edytujUdział w mistrzostwach świata | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Kwalifikacje | Wynik | ||||||
1930 | Nie brała udziału | |||||||
1934 | ||||||||
1938 | Wycofała się z eliminacji | |||||||
1950 | Nie brała udziału | |||||||
1954 | ||||||||
1958 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
1962 | Awans | Faza grupowa | ||||||
1966 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
1970 | ||||||||
1974 | ||||||||
1978 | ||||||||
1982 | ||||||||
1986 | ||||||||
1990 | Awans | 1/8 finału | ||||||
1994 | Awans | Faza grupowa | ||||||
1998 | Awans | Faza grupowa | ||||||
2002 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
2006 | ||||||||
2010 | ||||||||
2014 | Awans | Ćwierćfinał | ||||||
2018 | Awans | 1/8 finału | ||||||
2022 | Nie zakwalifikowała się |
Aktualna kadra
edytujKadra na mecze towarzyskie przeciwko reprezentacji Iraku i Niemiec, które odbyły się 16 i 20 czerwca 2023. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2023.
# | Imię i nazwisko | Data urodzenia | Klub | Występy (gole) |
---|---|---|---|---|
Bramkarze | ||||
1 | Álvaro Montero | 29 marca 1995 | Millonarios | 5 (0) |
12 | Camilo Vargas | 9 marca 1989 | Atlas | 14 (0) |
22 | Kevin Mier | 18 maja 2000 | Atlético Nacional | 0 (0) |
Obrońcy | ||||
2 | Yerson Mosquera | 2 maja 2001 | Cincinnati | 0 (0) |
3 | Jhon Lucumí | 26 czerwca 1998 | Bologna | 12 (0) |
4 | Deiver Machado | 2 września 1993 | Lens | 5 (0) |
6 | Juan David Mosquera | 5 września 2002 | Portland Timbers | 1 (0) |
13 | Yerry Mina | 24 września 1994 | Everton | 40 (7) |
14 | Andrés Salazar | 15 stycznia 2003 | Atlético Nacional | 1 (0) |
21 | Daniel Muñoz | 25 maja 1996 | KRC Genk | 19 (0) |
23 | Davinson Sánchez | 12 czerwca 1996 | Tottenham Hotspur | 54 (1) |
Pomocnicy | ||||
5 | Wilmar Barrios | 16 października 1993 | Zenit Petersburg | 54 (1) |
8 | Jorge Carrascal | 25 maja 1998 | CSKA Moskwa | 6 (1) |
10 | Yáser Asprilla | 19 listopada 2003 | Watford | 3 (1) |
11 | Juan Cuadrado | 26 maja 1988 | Juventus | 115 (11) |
15 | Mateus Uribe | 21 marca 1991 | Al Sadd | 47 (5) |
16 | Jefferson Lerma | 25 października 1994 | Crystal Palace | 35 (1) |
17 | Kevin Castaño | 29 września 2000 | Cruz Azul | 4 (0) |
20 | Jhon Arias | 21 września 1997 | Fluminense | 6 (0) |
Napastnicy | ||||
7 | Luis Díaz | 13 stycznia 1997 | Liverpool | 39 (9) |
9 | Diego Valoyes | 22 września 1996 | Talleres | 8 (0) |
18 | Mateo Cassierra | 13 kwietnia 1997 | Zenit Petersburg | 2 (1) |
19 | Rafael Santos Borré | 15 września 1995 | Eintracht Frankfurt | 24 (3) |
24 | Óscar Cortés | 3 grudnia 2003 | Lens | 1 (0) |
Rekordziści
edytuj
Najwięcej występów w kadrzeedytuj
Aktualizacja: 22 czerwca 2023 |
Najwięcej goli w kadrzeedytuj
Aktualizacja: 22 czerwca 2023 |
Selekcjonerzy
edytuj# | Trener | Narodowość | Od | Do | Bilans | Osiągnięcia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
M | Z | R | P | % | Trofea | Lata | ||||||||
1. | Alfonso Novoa | Kolumbia | luty 1938 | 5 | 2 | 0 | 3 | 40% | ||||||
2. | Fernando Paternoster | Argentyna | sierpień 1938 | 4 | 1 | 0 | 3 | 25% | ||||||
3. | Roberto Meléndez | Kolumbia | styczeń 1945 | luty 1945 | 6 | 1 | 1 | 4 | 22% | |||||
4. | José Arana Cruz | Peru | grudzień 1946 | 6 | 6 | 0 | 0 | 100% | ||||||
5. | Lino Taioli | Argentyna | grudzień 1947 | 7 | 0 | 2 | 5 | 10% | ||||||
6. | Friedrich Donnenfeld | Austria | kwiecień 1949 | maj 1949 | 7 | 0 | 2 | 5 | 10% | |||||
7. | Pedro López | Kolumbia | marzec 1957 | kwiecień 1957 | 6 | 2 | 0 | 4 | 33% | |||||
8. | Rodolfo Orlandini | Argentyna | czerwiec 1957 | lipiec 1957 | 5 | 0 | 1 | 4 | 7% | |||||
9. | Adolfo Pedernera | Argentyna | luty 1961 | czerwiec 1962 | 9 | 2 | 3 | 4 | 33% | |||||
10. | Gabriel Ochoa Uribe | Kolumbia | marzec 1963 | 6 | 0 | 1 | 5 | 6% | ||||||
11. | Efraín Sánchez | Kolumbia | wrzesień 1963 | 2 | 1 | 0 | 1 | 50% | ||||||
12. | Antonio Julio de la Hoz | Kolumbia | lipiec 1965 | sierpień 1965 | 4 | 1 | 0 | 3 | 25% | |||||
13. | César López Fretes | Paragwaj | listopad 1966 | grudzień 1966 | 2 | 0 | 1 | 1 | 17% | |||||
14. | Francisco Zuluaga | Kolumbia | październik 1968 | sierpień 1969 | 14 | 1 | 3 | 10 | 14% | |||||
15. | César López Fretes (2) | Paragwaj | maj 1970 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0% | ||||||
16. | Todor Veselinović | Serbia | marzec 1972 | lipiec 1973 | 13 | 2 | 5 | 6 | 14% | |||||
17. | Efraín Sánchez (2) | Kolumbia | lipiec 1975 | październik 1975 | 9 | 6 | 0 | 3 | 67% | |||||
18. | Blagoje Vidinić | Macedonia Północna | październik 1976 | wrzesień 1979 | 16 | 3 | 5 | 8 | 29% | |||||
19. | Carlos Bilardo | Argentyna | czerwiec 1980 | wrzesień 1981 | 10 | 1 | 4 | 5 | 23% | |||||
20. | Efraín Sánchez (3) | Kolumbia | luty 1983 | październik 1984 | 14 | 3 | 8 | 3 | 40% | |||||
21. | Gabriel Ochoa Uribe (2) | Kolumbia | luty 1985 | listopad 1985 | 19 | 8 | 5 | 6 | 51% | |||||
22. | Francisco Maturana | Kolumbia | maj 1987 | czerwiec 1990 | 40 | 20 | 11 | 9 | 59% | |||||
23. | Luis Augusto García | Kolumbia | styczeń 1991 | lipiec 1991 | 11 | 3 | 4 | 4 | 39% | |||||
– | Humberto Ortiz | Kolumbia | lipiec 1992 | sierpień 1992 | 2 | 1 | 1 | 0 | 67% | |||||
24. | Francisco Maturana (2) | Kolumbia | grudzień 1992 | czerwiec 1994 | 34 | 18 | 13 | 3 | 66% | |||||
25. | Hernán Darío Gómez | Kolumbia | sierpień 1994 | czerwiec 1998 | 56 | 21 | 17 | 18 | 48% | |||||
26. | Javier Álvarez | Kolumbia | wrzesień 1998 | luty 2000 | 15 | 5 | 5 | 5 | 44% | |||||
27. | Luis Augusto García (2) | Kolumbia | luty 2000 | maj 2001 | 21 | 11 | 5 | 5 | 60% | |||||
28. | Francisco Maturana (3) | Kolumbia | maj 2001 | listopad 2001 | 13 | 9 | 2 | 2 | 74% | 1x Copa América | ||||
– | Reinaldo Rueda | Kolumbia | maj 2002 | listopad 2002 | 4 | 1 | 1 | 2 | 33% | |||||
29. | Francisco Maturana (4) | Kolumbia | listopad 2002 | listopad 2003 | 17 | 3 | 7 | 7 | 31% | |||||
30. | Reinaldo Rueda (2) | Kolumbia | styczeń 2004 | listopad 2006 | 40 | 17 | 12 | 11 | 53% | |||||
31. | Jorge Luis Pinto | Kolumbia | grudzień 2006 | wrzesień 2008 | 27 | 11 | 7 | 9 | 49% | |||||
32. | Eduardo Lara | Kolumbia | wrzesień 2008 | październik 2009 | 15 | 8 | 1 | 6 | 56% | |||||
33. | Hernán Darío Gómez (2) | Kolumbia | maj 2010 | sierpień 2011 | 16 | 6 | 5 | 5 | 48% | |||||
34. | Leonel Álvarez | Kolumbia | sierpień 2011 | grudzień 2011 | 5 | 3 | 1 | 1 | 67% | |||||
35. | José Pekerman | Argentyna | styczeń 2012 | sierpień 2018 | 77 | 42 | 20 | 15 | 54% | |||||
– | Arturo Reyes | Kolumbia | sierpień 2018 | luty 2019 | 4 | 3 | 1 | 0 | 33% | |||||
36. | Carlos Queiroz | Portugalia | luty 2019 | grudzień 2020 | 18 | 9 | 5 | 4 | 50% | |||||
37. | Reinaldo Rueda | Kolumbia | styczeń 2021 | marzec 2022 | 17 | 4 | 10 | 3 | 24% | |||||
38. | Néstor Lorenzo | Argentyna | lipiec 2022 | nadal | 8 | 6 | 2 | 0 | 75% | |||||
Inni | ||||||||||||||
– | Javier Álvarez[b] | Kolumbia | listopad 1996 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0% | ||||||
– | Juan José Peláez[c] | Kolumbia | wrzesień 1997 | 1 | 0 | 1 | 0 | 33% | ||||||
607 | 221 | 172 | 194 | % |
Stan na 22 czerwca 2023.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.
Uwagi
edytuj- ↑ Stan aktualny na 18 lipca 2023.
- ↑ Selekcjoner młodzieżowej kadry; podczas kadencji Hernána Darío Gómeza poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) w jednym meczu towarzyskim (podczas tourneé do Azji)[1].
- ↑ Asystent Hernána Darío Gómeza; podczas jego kadencji poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) w jednym meczu towarzyskim, gdy pierwsza reprezentacja przygotowywała się na mecze eliminacyjne[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Paolo Arenas Vásquez: Para nunca repetir: La insólita gira de la Selección Colombia por Asia en 1996. [w:] ComuTricolor [on-line]. comutricolor.com, 15 marca 2015. [dostęp 2017-10-24]. (hiszp.).
- ↑ HOY SE REÚNE EL EQUIPO DE PELÁEZ. [w:] El Tiempo [on-line]. eltiempo.com, 1 września 1997. [dostęp 2017-10-24]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona związku (hiszp.)
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-23)]. (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1938-2004 (ang.)
- RSSSF – archiwum trenerów 1938-2004 (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
- Planet World Cup – archiwum wyników w mistrzostwach świata (ang.)
- Planet World Cup – archiwum wyników z eliminacji do mistrzostw świata (ang.)
- Planet World Cup – składy Kolumbii na poszczególnych Mundialach (ang.)