Przybylanka
Przybylanka – potok, lewostronny dopływ Czarnego Dunajca[2].
 Przybylanka i polana Szczurówka | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 3 rzędu | |
| Ujście | |
| Recypient | Czarny Dunajec |
| Miejsce |
Witów (Kojsówka) |
| Wysokość |
ok. 835 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Potok wypływa na wysokości 950 m na polanie Molkówka w Tatrach Zachodnich. Zasilany jest także kilkoma ciekami spływającymi z południowo-wschodnich zboczy Przysłopu Witowskiego, spod polany Koszarzyska, Cichej Polany, Zdychałówki, są to jednak dopływy słabe i okresowe. Przy małej zlewni, jego przepływ jest wysoki, przekraczający 100 l/s. Prawdopodobnie spływa nim część wody utraconej przez Siwą Wodę, która podziemnymi przepływami przedostaje się do koryta Przybylanki[3].
Koryto Przybylanki wyżłobione jest we fliszu karpackim i nie przekracza 4 m szerokości. Potok w wielu miejscach podcina linię brzegową, a w swoim dolnym biegu nieco meandruje[3]. W swoim dolnym biegu płynie po lewej stronie drogi Zakopane – Czarny Dunajec. Uchodzi do Czarnego Dunajca na wysokości około 835 m na osiedlu Kojsówka[1]. Przybylanka płynie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, ale jej zlewnia w pewnym stopniu obejmuje także Tatry Zachodnie.
Dawniej nazywany był potokiem Molkówka.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Przybylanka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 225, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Krystyna Wit. Zofia Ziemońska. Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej Tatry Zachodnie. Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii. Kraków 1960