Piotr Opaliński (wojewoda łęczycki)
Piotr Opaliński herbu Łodzia (ur. 1640 w Łęczycy, zm. 12 września 1691) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1680 roku[1], wojewoda łęczycki, starosta międzyrzecki w 1678 roku[2], poseł na sejmy.
Poseł sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego na sejm koronacyjny 1676 roku[3].
Rodzina
edytujPochodził z zasłużonej rodziny Opalińskich herbu Łodzia. Syn Jana Piotra, wojewody podlaskiego i kaliskiego i Katarzyny Leszczyńskiej, córki Wacława, kanclerza wielkiego koronnego. Brat Kazimierza Jana, biskupa chełmińskiego i Jana (1629-1684), wojewody brzesko-kujawskiego. Miał też 2 siostry: Annę, późniejszą żonę Emeryka (Władysława) Mleczko, wojewody podlaskiego i Mariannę, żonę Stanisława Grudzińskiego (1610-1678), kasztelana rogozińskiego. Dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona, Ludwika Maria Opalińska (1648-1676), córka, Krzysztofa (1609-1655), wojewody poznańskiego, urodziła syna Adama Antoniego (1672-1695), starostę wałeckiego. Druga żona, Katarzyna Przyjemska (1661-1705), córkę Andrzeja (zm. 1678), chorążego kaliskiego, urodziła córkę Ludwikę Marię, późniejszą żonę Jana Kazimierza Sapiehy, hetmana wielkiego litewskiego.
Pełnione urzędy
edytujW latach 1679–1691 pełnił urząd wojewody łęczyckiego. Od 1684 był starostą generalnym Wielkopolski.
Przypisy
edytuj- ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 129.
- ↑ W tym roku uzyskał dożywocie na starostwo międzyrzeckie wraz z Katarzyną Przyjemską, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 110.
- ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 246.
Bibliografia
edytuj- Hr. Seweryn Uruski, „Rodzina, Herbarz Szlachty Polskiej”, (tom 12, s. 355–360, Opalińscy, pierwotnie Opaleńscy herbu Łodzia)