Pięciu dobrych cesarzy

Pięciu dobrych cesarzy – cesarze rzymscy z dynastii Antoninów, którzy panowali w latach 96–180. Byli to w kolejności chronologicznej:

Nerwa (96–98)
Trajan (98–117)
Hadrian (117–138)
Antoninus Pius (138–161)
Marek Aureliusz (161–180, współrządził z Lucjuszem Werusem w latach 161–169)^[1]^[2]

Sukcesja w epoce „pięciu dobrych cesarzy” następowała w sposób pokojowy – każdy cesarz adoptował następcę. Okres ich panowania w I i II wieku uznawano za złoty wiek rzymskiego państwa^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Five Good Emperors, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-01-01] (ang.).
↑ Five Good Emperors, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-01-01] (ang.).

[britannica1-1] Five Good Emperors, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-01-01] (ang.).

[britannica2-2] Five Good Emperors, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-01-01] (ang.).

[1]

[2]