Philipp Lahm

niemiecki piłkarz

Philipp Lahm (ur. 11 listopada 1983 w Monachium) – niemiecki piłkarz, który występował na pozycji obrońcy. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2014, brązowy medalista Mistrzostw Świata 2006, 2010, srebrny medalista Mistrzostw Europy 2008. W latach 2004–2014 reprezentant Niemiec. Uczestnik Mistrzostw Europy 2004, 2012. Zdobywca Ligi Mistrzów UEFA z Bayernem Monachium w sezonie 2012/2013.

Philipp Lahm
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1983
Monachium

Wzrost

170 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2005 Bayern Monachium II 63 (3)
2003–2005 VfB Stuttgart (wyp.) 53 (2)
2005–2017 Bayern Monachium 332 (12)
W sumie: 448 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1999  Niemcy U-17 1 (0)
2000  Niemcy U-18 1 (0)
2001–2002  Niemcy U-19 9 (1)
2002–2003  Niemcy U-20 6 (0)
2003  Niemcy U-21 3 (0)
2004–2014  Niemcy 113 (5)
W sumie: 133 (6)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Brazylia 2014 piłka nożna
III miejsce Niemcy 2006 piłka nożna
III miejsce RPA 2010 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
II miejsce Austria/Szwajcaria 2008 piłka nożna
Odznaczenia
Order Bawarski Zasługi
Srebrny Liść Laurowy (RFN) Srebrny Liść Laurowy (RFN) Srebrny Liść Laurowy (RFN)
Strona internetowa

Kariera klubowa

edytuj

Philipp Lahm do 1995 roku trenował w klubie FT Gern München. Następnie grywał w młodzieżowych drużynach Bayernu Munchen, a w sezonie 2001/2002 zaczął grywać w rezerwach bawarskiego zespołu. Przez dwa sezony rozegrał dla nich 63 ligowe pojedynki i strzelił trzy gole.

Latem 2003 roku Lahm został wypożyczony do VfB Stuttgart. W jego barwach 3 sierpnia w wygranym 2:0 wyjazdowym meczu z Hansą Rostock zadebiutował w Bundeslidze. Pierwszego gola strzelił natomiast 3 kwietnia 2004 roku, a VfB pokonał wówczas VfL Wolfsburg 5:1. Stuttgart w końcowej tabeli zajął czwarte miejsce, a Lahm w linii obrony grywał najczęściej z takimi zawodnikami jak Zvonimir Soldo, Fernando Meira i Andreas Hinkel. W kolejnym sezonie niemiecki zawodnik zadebiutował w Pucharze UEFA, natomiast w Bundeslidze „Die Schwaben” uplasowali się na piątej lokacie.

W lipcu 2005 roku Lahm powrócił do Bayernu, jednak początkowo leczył kontuzję więzadła krzyżowego. Ligowy debiut zanotował dopiero 19 listopada, kiedy to podczas wygranego 2:1 spotkania z Arminią Bielefeld zmienił w 63. minucie Bixente Lizarazu. W sezonie 2005/2006 w obronie Bayernu grali najczęściej Willy Sagnol, Lúcio, Valérien Ismaël oraz Martín Demichelis, jednak po wyleczeniu swojego urazu Lahm coraz częściej występował w wyjściowej jedenastce. Monachijska drużyna wywalczyła mistrzostwo oraz Puchar Niemiec, a podczas kolejnych rozgrywek Lahm jako jedyny zawodnik swojego klubu wystąpił we wszystkich 34 ligowych pojedynkach. Bayern w końcowej tabeli zajął jednak dopiero czwarte miejsce i zakwalifikował się do Pucharu UEFA. Z tych rozgrywek Bayern został wyeliminowany w półfinale przez późniejszych zdobywców pucharu – Zenit St. Petersburg. W lidze podopieczni Ottmara Hitzfelda radzili sobie jednak znacznie lepiej i sięgnęli po 21 w historii klubu tytuł mistrza kraju.

16 maja 2008 roku Lahm podpisał z Bayernem nowy kontrakt, który miał obowiązywać do 20 czerwca 2012 roku. 5 grudnia Niemiec strzelił gola w wygranym 2:1 meczu przeciwko TSG 1899 Hoffenheim, jednak ostatecznie to beniaminek Bundesligi dzięki lepszej sytuacji bramkowej zajął pierwsze miejsce po rundzie jesiennej ligowych rozgrywek.

4 lutego 2017 roku, w meczu ligowym przeciwko Schalke 04, zaliczył swój 500. występ dla Bayernu. Trzy dni później ogłosił zakończenie kariery piłkarskiej po zakończeniu sezonu 2016/2017[1]. W sezonie 2016/2017 zdobył 5. z rzędu tytuł mistrza Niemiec z Bayernem Monachium. Po tym sezonie zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W 2003 roku Lahm rozegrał trzy mecze dla reprezentacji Niemiec do lat 21. W seniorskiej kadrze zadebiutował 18 lutego 2004 roku w wygranym 2:1 pojedynku z Chorwacją, kiedy to rozegrał pełne 90 minut i przez magazyn Kicker został wybrany najlepszym piłkarzem tych zawodów. Pierwszego gola dla zespołu narodowego zdobył 28 kwietnia tego samego roku w przegranym 1:5 towarzyskim spotkaniu przeciwko Rumunii rozegranym w Bukareszcie.

Następnie Lahm wystąpił na Mistrzostwach Europy 2004, na których Niemcy zostali wyeliminowani już w rundzie grupowej, w której zajęli trzecie miejsce. Dwa lata później gracz Bayernu wziął udział w Mistrzostwach Świata 2006. W inauguracyjnym meczu turnieju z Kostaryką Lahm już w 6. minucie wpisał się na listę strzelców strzelając tym samym pierwszą bramkę na tych mistrzostwach. Niemcy wywalczyli na tym mundialu brązowy medal, a Lahm został wybrany przez FIFA do Drużyny Gwiazd. W 2008 roku były zawodnik Stuttgartu został powołany przez Joachima Löwa do kadry na Euro 2008. Lahm wystąpił we wszystkich meczach rundy grupowej oraz ćwierćfinale i półfinale w pełnym wymiarze czasowym. W pojedynku 1/2 finału zdobywając gola w 90. minucie zapewnił Niemcom zwycięstwo z Turcją 3:2. W finałowym meczu przeciwko Hiszpanii zawodnik Bayernu po przerwie został zmieniony przez Marcella Jansena, a podopieczni Joachima Löwa przegrali 0:1 i zostali wicemistrzami Europy.

Przed rozpoczęciem Mistrzostw Świata 2010 Lahm został wybrany nowym kapitanem reprezentacji Niemiec. W roli tej zastąpił kontuzjowanego Michaela Ballacka[2]. W turnieju zdobył brązowy medal. Wystąpił we wszystkich spotkaniach oprócz meczu z Urugwajem, przed którym zachorował. Asystował przy jednej bramce.

W 2014 zdobył złoty medal na Mistrzostwach Świata 2014.

18 lipca 2014 zakończył karierę reprezentacyjną[3].

Sukcesy

edytuj

Bayern Monachium

edytuj

Reprezentacyjne

edytuj

Mistrzostwa Świata

  Mistrzostwa Europy

Działalność charytatywna

edytuj

Philipp Lahm jest znany ze swojej działalności charytatywnej. W 2007 roku założył własną fundację „Philipp Lahm Stiftung”. Brał czynny udział w akcjach dotyczących AIDS i homofobii, był ambasadorem mistrzostw hokeja na lodzie, pracował również dla dzieci[4].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Lahm ogłosił zakończenie kariery. dieroten.pl. [dostęp 2017-02-12]. (pol.).
  2. Lahm kapitanem reprezentacji Niemiec. wp.pl. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  3. bucz: 30 lat i ma dość. Lahm czwartą gwiazdką żegna się z kadrą. TVN24. [dostęp 2014-07-18]. (pol.).
  4. „Sport.pl” dodatek „Gazety Wyborczej” z dnia 2010-06-28, str. 2, artykuł „Mikroobrońcy”, autor: Adam Romański
  5. Weltmeister erhalten Silbernes Lorbeerblatt vom Bundespräsidenten [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V. [dostęp 2024-01-09] (niem.).
  6. Turnierdirektor [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V., 7 grudnia 2017 [dostęp 2024-02-09] (niem.).
  7. Bayerischer Verdienstorden: Söder ehrt Weltmeister Philipp Lahm [online], bild.de, 8 lipca 2021 [dostęp 2024-01-09] (niem.).

Bibliografia

edytuj