Perdikkas (stgr. Περδίκκας; ur. ok. 365 p.n.e., zm. majczerwiec 320 p.n.e.) – wódz Filipa II i Aleksandra Wielkiego, jeden z diadochów.

Po śmierci Aleksandra (323 p.n.e.) naczelny wódz armii i faktyczny regent państwa. Od 322 p.n.e. sprawował opiekę nad Filipem Arrhidaeusem i synem Aleksandra – małym Aleksandrem IV. Dążył do zachowania powstałego imperium w całości. Zamierzał poślubić Kleopatrę, siostrę Aleksandra, i w ten sposób przejąć tron Macedonii, pozbawiając władzy Antypatra. Jego ambitne plany doprowadziły do wojny z pozostałymi diadochami (po stronie Perdikkasa stanął tylko Eumenes z Kardii). Zginął podczas podjętej w 321 p.n.e. wyprawy na Egipt (na którą jako regent zabrał obu królów: Filipa Arrhidaeusa i Aleksandra IV) w wyniku niezadowolenia własnego wojska wskutek strat poniesionych przy przeprawie przez Nil, braku sukcesów i niedostatku żywności. Zachęcani obietnicami Ptolemeusza Lagosa żołnierze zawiązali spisek, w następstwie czego Perdikkas został zamordowany we własnym namiocie przez swych oficerów: Pejtona, Antygenesa i Seleukosa[1].

Przypisy

edytuj
  1. Anna Świderkówna: Hellada królów. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 33.

Bibliografia

edytuj