Miloslav Mečíř

Miloslav Mečíř
Państwo	Czechosłowacja
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1964 ; Bojnice
Wzrost	191 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1982
Zakończenie kariery	1990
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	11
Najwyżej w rankingu	4 (22 lutego 1988)
Australian Open	F (1989)
Roland Garros	SF (1987)
Wimbledon	SF (1988)
US Open	F (1986)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	9
Najwyżej w rankingu	4 (7 marca 1988)
Australian Open	4R (1987)
Roland Garros	4R (1989)
Wimbledon	3R (1987, 1989)
US Open	4R (1987, 1988)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Czechosłowacja
	Igrzyska olimpijskie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Miloslav Mečíř (ur. 19 maja 1964 w Bojnicach) – słowacki tenisista i trener tenisa, reprezentant Czechosłowacji w Pucharze Davisa, mistrz olimpijski z Seulu (1988) w grze pojedynczej i brązowy medalista w grze podwójnej.

Kariera tenisowa

Praworęczny zawodnik z bekhendem oburęcznym, znany z bogatej palety zagrań, gry kombinacyjnej i umiejętności maskowania uderzeń (co przyniosło mu przydomek „kota”), odniósł szereg sukcesów w drugiej połowie lat 80^[1]^[2]. Pierwszy turniej zawodowy wygrał w 1985 w Rotterdamie, w tym samym roku triumfował w zawodach w Hamburgu. W sezonie 1986 po raz pierwszy osiągnął wielkoszlemowy finał – na US Open zmierzył się z Ivanem Lendlem, liderem rankingu światowego i obrońcą tytułu. Lendl odniósł zwycięstwo 6:4, 6:2, 6:0.

W sezonie 1987 triumfował w sześciu turniejach singlowych i sześciu deblowych. Trzykrotnie spotykał się w meczach z Lendlem – pokonał go w finale w Key Biscayne, przegrywał w finale w Hamburgu i półfinale French Open. W 1988 na igrzyskach olimpijskich w Seulu pokonał w półfinale Szweda Stefana Edberga (3:6, 6:0, 1:6, 6:4, 6:2), a w finale Amerykanina Tima Mayotte (3:6, 6:2, 6:4, 6:2)^[3]. Do złota w grze pojedynczej dołożył brąz w deblu, zdobyty w parze z Milanem Šrejberem (w półfinale reprezentanci Czechosłowacji ulegli późniejszym triumfatorom, Kenowi Flachowi i Robertowi Seguso z USA). Ponadto w sezonie 1988 Mečíř osiągnął półfinał Wimbledonu, w ćwierćfinale eliminując Matsa Wilandera, dla którego była to jedyna porażka w Wielkim Szlemie w ciągu roku.

W 1989 Mečíř po raz drugi w karierze doszedł do finału turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. W Australian Open zmierzył się ponownie z Lendlem i ponownie nie sprostał Czechowi, tym razem ponosząc porażkę 2:6, 2:6, 2:6^[4]. Ponadto w 1989 Mečíř wygrał turniej w Indian Wells, co okazało się jego ostatnim zwycięstwem zawodowym.

Na początku lat 90. kariera Mečířa została przerwana kontuzjami^[5]. Łącznie odniósł 11 zwycięstw turniejowych w singlu, był w 13 finałach. W deblu odniósł 9 zwycięstw, przegrał 3 finały. W 1987 triumfował w ATP Finals deblistów. Najwyższe miejsce w rankingu gry pojedynczej zajmował w lutym 1988 – nr 4. Również na 4. miejscu był w klasyfikacji deblistów (w marcu 1988). Zarobki na korcie Słowaka przekroczyły dwa i pół miliona dolarów.

Poza igrzyskami olimpijskimi Mečíř bronił barw Czechosłowacji w Pucharze Davisa w latach 1983–1990. Zakończył występy bilansem 23 zwycięstw i 9 porażek. Wygrał wraz z zespołem narodowym Drużynowy Puchar Świata w 1987 oraz inauguracyjną edycję Pucharu Hopmana w grze mieszanej w 1989 (z Heleną Sukovą).

Wygrane turnieje

gra pojedyncza:
- 1985 – Rotterdam, Hamburg
- 1986 – Kitzbühel
- 1987 – Auckland, Dallas, Hilversum, Key Biscayne, Stuttgart (korty ziemne), Sydney (korty twarde)
- 1988 – igrzyska olimpijskie w Seulu
- 1989 – Indian Wells
gra podwójna:
- 1986 – Hilversum, Tuluza
- 1987 – Hilversum, Barcelona, Hamburg, Masters, Praga, Wembley
- 1989 – Rotterdam

Finały turniejowe

gra pojedyncza:
- 1983 – Adelaide
- 1984 – Kolonia, Palermo
- 1985 – Filadelfia, Rzym
- 1986 – Hamburg, US Open
- 1987 – Hamburg, Kitzbühel, Mediolan
- 1988 – Orlando, Rotterdam
- 1989 – Australian Open
gra podwójna:
- 1987 – Kitzbühel, Rzym
- 1988 – Mediolan

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery sportowej zajął się pracą trenera tenisowego. Prowadził m.in. reprezentanta RPA o czeskich korzeniach Marcosa Ondruskę oraz swojego rodaka Karola Kucerę, którego doprowadził do czołowej dziesiątki rankingu światowego. Pełnił również funkcję kapitana reprezentacji Słowacji w Pucharze Davisa.

Odznaczenia

Order Ľudovíta Štúra I Klasy – 2006, Słowacja^[6]
Order Ľudovíta Štúra II Klasy – 2004, Słowacja^[7]

Przypisy

↑ The Effortless Game of Miloslav Mecir. essentialtennis.com. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
↑ Miloslav Mecir Bio. atpworldtour.com. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
↑ Marcin Motyka: To oni tworzyli historię. Poczet mistrzów i medalistów igrzysk olimpijskich w tenisie. sportowefakty.wp.pl, 3 sierpnia 2016. [dostęp 2017-04-06]. (pol.).
↑ Lendl is back on top with 1st Aussie crown. chicagotribune.com, 30 stycznia 1989. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
↑ Staff: Miscellany. latimes.com, 5 grudnia 1991. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
↑ Rad Ľudovíta Štúra, I. trieda. prezident.sk. [dostęp 2011-12-13]. (słow.).
↑ Rad Ľudovíta Štúra, II. trieda. prezident.sk. [dostęp 2011-12-13]. (słow.).

Bibliografia

Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-12-25] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-12-25] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-12-25] (ang.).

[1] The Effortless Game of Miloslav Mecir. essentialtennis.com. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).

[2] Miloslav Mecir Bio. atpworldtour.com. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).

[3] Marcin Motyka: To oni tworzyli historię. Poczet mistrzów i medalistów igrzysk olimpijskich w tenisie. sportowefakty.wp.pl, 3 sierpnia 2016. [dostęp 2017-04-06]. (pol.).

[4] Lendl is back on top with 1st Aussie crown. chicagotribune.com, 30 stycznia 1989. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).

[5] Staff: Miscellany. latimes.com, 5 grudnia 1991. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).

[6] Rad Ľudovíta Štúra, I. trieda. prezident.sk. [dostęp 2011-12-13]. (słow.).

[7] Rad Ľudovíta Štúra, II. trieda. prezident.sk. [dostęp 2011-12-13]. (słow.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]