Max Schur (ur. 26 września 1897 w Stanisławowie, zm. 12 października 1969 w Nowym Jorku) – austriacki lekarz, psychoanalityk, wieloletni lekarz prowadzący Sigmunda Freuda.

Od 1914 w Wiedniu, gdzie studiował medycynę i uczęszczał na wykłady Freuda. W latach 1926–1932 uczył się psychoanalizy u Ruth Brunswick. Od 1929 z polecenia Marii Bonaparte został lekarzem prowadzącym Freuda. Razem z nim w 1938 emigrował do Londynu. Schur obiecał Freudowi, że zapobiegnie cierpieniom w ostatnich dniach życia i podał mu w odpowiednim czasie śmiertelną dawkę morfiny.

Po wojnie pracował w Stanach Zjednoczonych, na oddziale dermatologicznym Bellevue Hospital w Nowym Jorku.

Wybrane prace

edytuj
  • The Id and the Regulatory Principles of Mental Functioning. International Universities Press, New York 1966
  • Freud: Living and Dying. Hogarth, London 1972

Bibliografia

edytuj
  • SM Wittenberg, LM Cohen. Max Schur, M.D., 1897-1969. „Am J Psychiatry”. 159 (2), s. 216, 2002. PMID: 11823262.