Kazimierz Imieliński
Kazimierz Mikołaj Imieliński (ur. 6 grudnia 1929 w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 lipca 2010) – polski lekarz seksuolog, seksuolog kliniczny, profesor nauk medycznych, wieloletni kierownik Zakładu Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, założyciel Polskiej Akademii Medycyny, Akademii Wiedzy Seksualnej.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 grudnia 1929 |
| Data śmierci |
16 lipca 2010 |
| Alma Mater |
Akademia Medyczna w Krakowie |
| Doktorat |
1963[1] |
| Habilitacja |
1971[1] |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| Order Odrodzenia Polski | |
Życie i działalność
edytujW czasie okupacji hitlerowskiej Kazimierz Imieliński uczęszczał do szkoły powszechnej, do 14 roku życia pracował przymusowo jako pomocnik ślusarza. W 1949 ukończył Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego w Dąbrowie Górniczej.
W 1954 r. uzyskał dyplom lekarski na Akademii Medycznej w Krakowie. W latach 1955–1959 pracował w III Klinice Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Bytomiu, a w latach 1959-1962 korzystał ze stypendium naukowego Min. Zdrowia w Klinice Chorób Psychicznych Akademii Medycznej w Gdańsku. Następnie w latach 1962-1966 był zatrudniony na stanowiskach st. asystenta i adiunkta w Zakładzie Higieny Psychicznej i Psychiatrii Dziecięcej PAN w Warszawie[1]. W 1963 komisja powołana przez Studium Doskonalenia Kadr Lekarskich w Warszawie nadała Imielińskiemu po raz pierwszy w Polsce tytuł specjalisty seksuologa, w 1971 przeprowadził pierwszy przewód habilitacyjny z seksuologii (w Akademii Medycznej w Krakowie)[2]. W 1973 Kazimierz Imieliński zorganizował pierwszą w kraju akademicką placówkę seksuologiczną – Zakład Seksuologii w Akademii Medycznej w Krakowie, a w 1981 r. Zakład Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich warszawskiego Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (dziś CMKP – Zakład Psychosomatyki, Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich).
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
edytujPostanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 20 października 2003 "w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju medycyny, za osiągnięcia w pracy naukowej, za działalność publiczną i społeczną" został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[3], który mu wręczono 29 stycznia 2004[4]. Wcześniej, 9 września 1997, odznaczony był Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego samego orderu "w uznaniu wybitnych zasług w działalności na rzecz Towarzystwa Rozwoju Rodziny, za osiągnięcia w pracy naukowej, badawczej i zawodowej"[5].
Posiadał 56 doktoratów honoris causa[6], nadanych przez uczelnie z 24 państw, na czterech kontynentach. Był honorowym profesorem 18 zagranicznych uniwersytetów[6], posiadał 96 krzyży, orderów i medali nadanych mu w 26 państwach[potrzebny przypis] – m.in. w 1996 roku z rąk prezydenta Grecji Constantine Stefanopulosa otrzymał Medal Hipokratesa za stworzenie nowego kierunku – medycyny uniwersalistycznej (łączy ona różne metody medyczne pochodzące z Zachodu z tradycyjnymi sposobami leczenia ze Wschodu).
Za swoje wyjątkowe zasługi Kazimierz Imieliński był trzykrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla[7].
Był żonaty, miał dwóch synów, również lekarzy.
Publikacje
edytuj- Życie seksualne – Psychohigiena Warszawa 1965, Państwowy Zakład Wydaw. Lekarskich
- Zboczenie płciowe Warszawa 1970, PZWL
- Zaburzenia psychoseksualne Warszawa 1971, PZWL
- Erotyzm, Warszawa 1970, PWN
- Życie intymne człowieka – Psychofizjologia Warszawa 1974, PZWL
- Miłość i seks 1980, Instytut Wydawniczy CRZZ
- Człowiek i seks Warszawa 1985, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych
- Zarys seksuologii i seksiatrii[8] Warszawa 1986, PZWL, ISBN 83-200-1047-0
- Medycyna i seks «Historia i współczesność» Warszawa 1987, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych ISBN 83-202-0606-3-5
- Kobieta i seks 1989
- Seksuologia – Mitologia, Historia, Kultura Warszawa 1989, PWN, ISBN 83-01-07894-4
- Seksiatria, tom I: Psychofizjologia seksualna; tom II: Patologia seksualna Warszawa 1990, PWN
- Sekrety Seksu Warszawa 1990, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, ISBN 83-202-0802-5
- Manowce seksu – prostytucja Łódź 1990, Wyd. Res Polonia, ISBN 83-85063-07-2
- Drogi i bezdroża seksu 1990
- Intymne niedyskrecje Łódź 1991, Wyd. Res Polonia
- Medycyna seksualna (II tomy) cz. 1 Mitologia i historia; cz. 2 Patologia i profilaktyka Warszawa 1992, Wyd. Polczek
Publikacje zbiorowe i wspólne
edytuj- Seksuologia kliniczna (red. z Tadeuszem Bilikiewiczem) Warszawa 1974, PZWL
- Seksuologia społeczna – wybrane zagadnienia, wyd. I: Warszawa 1974, PWN; wyd. II rozszerzone pod tyt. Seksuologia społeczna. Zagadnienia psychospołeczne, Warszawa 1977, PWN, wyd. III: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-04875-1
- Seksuologia kulturowa wyd I: Warszawa 1980, Państwowe Wydawnictwo Naukowe; wyd. II: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-01802-X (autorzy rozdziałów: Kazimierz Imieliński, Igor S. Kon, Anna Zadrożyńska, Marian Filar, Leszek Lernell, Mikołaj Kozakiewicz)
- Seksuologia biologiczna Warszawa 1985, Państwowe Wydawnictwo Naukowe
- Seksuologia – Zarys encyklopedyczny Warszawa 1985, PWN, ISBN 83-01-04824-7
- Przekleństwo Androgyne. Transseksualizm: mity i rzeczywistość (ze Stanisławem Dulko) Warszawa 1988, PWN, ISBN 83-01-07821-9
- Apokalipsa płci 1989, Wydawnictwo Glob
- Seksuolodzy – od muzyki do chirurgii (z Christianem Imielińskim) Warszawa 1997, Wyd. Polska Akademia Wiedzy Seksuologicznej
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Lidia Becela, Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162.
- ↑ Imieliński K. (1990), Seksiatria. Psychofizjologia seksualna, Warszawa: PWN
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 października 2003 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2004 r. nr 8, poz. 125).
- ↑ Odznaczenia w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 2004-01-29. [dostęp 2011-12-05].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 września 1997 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 84, poz. 845).
- ↑ a b Polska Agencja Prasowa, Kraj – Zmarł wybitny seksuolog prof. Kazimierz Imieliński, 17. lipiec 2010. [dostęp 2010-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
- ↑ Zmarł prof. Kazimierz Imieliński. insilesia.pl, 19-07-2010. [dostęp 2010-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-22)].
- ↑ Przetłumaczono na język rosyjski jako Имелинский К.: Сексология и сексопатология. М.: Медицина, 1986. (ros.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Prof. dr hab. Kazimierz Imieliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-05-13].