Karabin maszynowy MG 17
MG 17 – lotniczy karabin maszynowy kalibru 7,92 mm opracowany i produkowany przez zakłady Rheinmetall-Borsig dla potrzeb samolotów Luftwaffe jako stałe uzbrojenie samolotu. W czasie II wojny światowej używany był między innymi jako uzbrojenie samolotów Messerschmitt Bf 109, Messerschmitt Bf 110, Focke-Wulf Fw 190, Junkers Ju 87, Junkers Ju 88.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,92 mm |
| Nabój | |
| Taśma nabojowa |
ciągła 100 nab., lub rozsypna |
| Wymiary | |
| Długość |
1078 mm |
| Masa | |
| karabinu właściwego |
10,2 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
800 – 900 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
1200 strz./min |
Karabin ten był modyfikacją innego karabinu lotniczego MG 15 w wersji T6-200. Karabin był przeładowywany elektropneumatycznie i posiadał elektrospust. Zasilany był początkowo ze stunabojowej taśmy długości 1680 mm, zastąpionej wkrótce taśmą rozsypną o mniejszej masie. Na osłonie lufy montowano zazwyczaj tłumik płomienia.
Standardowy pocisk przebijał 5 mm płytę pancerną z odległości 100 m, a przy użyciu wzmocnionej amunicji SmK płytę pancerną o grubości 17 mm, ale z mniejszej odległości 50 m.