Kaiwalja

Kaiwalja (ang. Kaivalya) – stan całkowitego oddzielenia od świata^[1] i ostatecznego wyzwolenia poprzedzony osiągnięciem dharmameghasamadhi w systemach jogi^[2] i sankhji^[3]. Najdoskonalszy z rodzajów samadhi^[4].

Stan kaiwalji charakteryzuje:

nieobecność mądrości (powstającej jako współprodukt kontaktu jaźni i umysłu)
osiągnięcie satćitanandy
brak kontaktu z jakimkolwiek rodzajem ciał subtelnych, co uniemożliwia np. percepcję jakości wypełniających niebiosa (loka)
brak możliwości powtórnej inkarnacji
pozostawanie w czystości, wolności i niezróżnicowaniu^[5].

Joga objaśnia, że po nastaniu kaiwalji, śmierć wszystkich ciał subtelnych powoduje brak organów percepcji, w tym również percepcji niebios i ich właściwości. Nieśmiertelna jaźń, oddzieliwszy się od prakryti i jej aktywności, pozostaje sama, a jej stan szczęśliwości wynika z pełnego kontaktu z Brahmą wszechprzenikającym całość struktur wszechświata, będącego w hinduizmie postacią Stwórcy^[6].

Zobacz też

Widehakaiwalja

Przypisy

↑ Joga – Droga Zjednoczenia. W: Andrzej Szyszko-Bohusz: Hinduizm, buddyzm, islam. Wyd. 1. Wrocław: Ossolineum, 1990, s. 67. ISBN 83-04-03162-0.
↑ Wstęp. W: Asztawakragita. Tajemnice jogi poznania. M.M.Wüthrich Saranowska (tłum., wstęp). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2005, s. XIV, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-14512-9.
↑ Leon Cyboran: Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja, czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1986, s. 356–363, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-05354-2.
↑ 8.Samadhi – skupienie. W: Agata Świerzowska: Joga. Droga do transcendencji. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2009, s. 144, seria: Mała Biblioteka Religii. ISBN 978-83-7505-192-6. (pol.).
↑ Liberation or salvation. W: Shri Yogeshwaranand Paramahans: Science of Divinity. Dr.M.K.Sharma (tłum.), O.P.Raheja (przedm.). New Delhi: Yoga Niketan Trust, s. 424.
↑ Shri Yogeshwaranand Paramahans: Science of Divinity. Dr.M.K.Sharma (tłum.), O.P.Raheja (przedm.). New Delhi: Yoga Niketan Trust, s. 127–128.

[1] Joga – Droga Zjednoczenia. W: Andrzej Szyszko-Bohusz: Hinduizm, buddyzm, islam. Wyd. 1. Wrocław: Ossolineum, 1990, s. 67. ISBN 83-04-03162-0.

[2] Wstęp. W: Asztawakragita. Tajemnice jogi poznania. M.M.Wüthrich Saranowska (tłum., wstęp). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2005, s. XIV, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-14512-9.

[3] Leon Cyboran: Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja, czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1986, s. 356–363, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-05354-2.

[4] 8.Samadhi – skupienie. W: Agata Świerzowska: Joga. Droga do transcendencji. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2009, s. 144, seria: Mała Biblioteka Religii. ISBN 978-83-7505-192-6. (pol.).

[5] Liberation or salvation. W: Shri Yogeshwaranand Paramahans: Science of Divinity. Dr.M.K.Sharma (tłum.), O.P.Raheja (przedm.). New Delhi: Yoga Niketan Trust, s. 424.

[6] Shri Yogeshwaranand Paramahans: Science of Divinity. Dr.M.K.Sharma (tłum.), O.P.Raheja (przedm.). New Delhi: Yoga Niketan Trust, s. 127–128.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]