José Joaquín de Herrera

José Joaquín de Herrera
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1792 ; Jalapa
Data śmierci	10 lutego 1854
	Prezydent Meksyku ; (hiszp. Presidente interino)
Okres	od 12 września 1844; do 21 września 1844
Przynależność polityczna	Liberałowie
Poprzednik	Antonio López de Santa Anna
Następca	Valentín Canalizo
	Prezydent Meksyku
Okres	od 6 grudnia 1844; do 30 grudnia 1845
Przynależność polityczna	Liberałowie
Poprzednik	Valentín Canalizo
Następca	Mariano Paredes
	Prezydent Meksyku
Okres	od 3 czerwca 1848; do 15 stycznia 1851
Przynależność polityczna	Liberałowie
Poprzednik	Manuel de la Peña y Peña
Następca	Mariano Arista
	Multimedia w Wikimedia Commons

José Joaquín de Herrera (ur. 23 lutego 1792 w Jalapie, zm. 10 lutego 1854 w mieście Meksyk) – meksykański wojskowy i polityk, trzykrotny prezydent Meksyku.

Życiorys

José Joaquín de Herrera urodził się 23 lutego 1792 roku w Jalapie^[1]. Od 1810 roku walczył w armii hiszpańskiej przeciwko powstańcom, po czym przeszedł na ich stronę, wspierając „Plan z Iguali”^[1] i Agustína de Iturbide (1783–1824), i jako generał brygady walczył w Armii Trzech Gwarancji^[1]^[2].

W 1824 roku reprezentował w Kongresie Veracruz i zasiadał w kongresowej Komisji ds. Wojskowych^[1]. W 1826 roku stał na czele Korpusu Kawalerii Narodowej, w 1828 roku był gubernatorem Dystryktu Federalnego, a w latach 1833 i 1834 ministrem w rządach Santa Anny (1794–1876)^[1]. W 1844 roku dwukrotnie obejmował urząd prezydenta^[1]. Po raz drugi został prezydentem po obaleniu Santa Anny, który został skazany na dożywotnią banicję^[3]. W lutym 1845 roku Stany Zjednoczone podjęły decyzję o aneksji Teksasu, co wcześniej dla Santa Anny równało się z wypowiedzeniem wojny^[3]. Herrera natomiast, zdając sobie sprawę z katastrofalnej sytuacji finansowej i militarnej państwa i wobec braku wsparcia z Europy, podjął próby negocjowania porozumienia z Amerykanami^[3]^[2]. Próby te nie znalazły poparcia wśród Meksykanów i w grudniu 1845 roku doszło do rebelii poprowadzonej przez generała Mariano Paredesa (1797–1849)^[3]^[2]. Herrera podał się do dymisji i władzę przejął Paredes^[3]^[2].

Prezydentem został po raz trzeci na krótko przed wyjściem wojsk amerykańskich^[1]. Został zaprzysiężony przed Kongresem^[4]. Meksyk znajdował się w katastrofalnej sytuacji, a po kraju grasowały uzbrojone bandy złodziei^[4]. Herrera podjął próby zaprowadzenia państwa prawa i przywrócenia porządku publicznego^[4]. Promował politykę liberałów, wspierany m.in. przez ministra Mariano Riva Palacio (1803–1880)^[1]. Zredukował wydatki publiczne i wojskowe, walczył z korupcją w administracji publicznej^[4]. Reparacje uzyskane na mocy traktatu pokojowego z Guadalupe Hidalgo kończącego wojnę amerykańsko-meksykańską (1846–1848) spożytkował m.in. na spłatę długu Anglii i pensje dla administracji^[1]. Wobec mnożących się protestów i rebelii, Herrera złożył urząd^[4].

Zmarł 10 lutego 1854 roku w mieście Meksyk^[1].

Zobacz też

Historia Meksyku

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: JOSÉ JOAQUÍN DE HERRERA. [w:] calderon.presidencia.gob.mx [on-line]. [dostęp 2017-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (hiszp.).
↑ ^a ^b ^c ^d Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325–1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 76. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Leslie Bethell: Mexico since Independence. Cambridge University Press, 1991, s. 19-20. ISBN 978-1-316-58356-2. [dostęp 2017-07-22].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325–1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 80–81. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-22]. (ang.).

[calderon-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: JOSÉ JOAQUÍN DE HERRERA. [w:] calderon.presidencia.gob.mx [on-line]. [dostęp 2017-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (hiszp.).

[Gómez76-2] Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325–1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 76. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-22]. (ang.).

[Bethell19-3] Leslie Bethell: Mexico since Independence. Cambridge University Press, 1991, s. 19-20. ISBN 978-1-316-58356-2. [dostęp 2017-07-22].

[Gómez80-4] Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325–1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 80–81. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-22]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]