Józef Jellinek
Józef Jellinek (ur. 16 marca 1886 w Dubowicy, zm. 5 października 1941 w Auschwitz-Birkenau)[1][2] – polski inżynier, urzędnik samorządowy w II Rzeczypospolitej.
| Data i miejsce urodzenia |
16 marca 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 października 1941 |
| Starosta powiatu wołkowyskiego | |
| Okres |
od 1 kwietnia 1920 |
| Starosta powiatu nowogródzkiego | |
| Okres |
od 10 października 1920 |
| Starosta powiatu sieradzkiego | |
| Okres |
od 7 października 1927 |
| Wicewojewoda województwa łódzkiego | |
| Okres |
od 21 października 1938 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujW 1905 ukończył szkołę średnią w Białymstoku. W 1907 wstąpił na Politechnikę Lwowską. We Lwowie pod pseudonimem „Edward” działał w środowisku niepodległościowym w Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim. Działalność tę przerwał w 1911, kiedy otrzymał absolutorium tamtejszej uczelni. Ukończył studia z tytułem inżyniera. Pracę zawodową rozpoczął 15 lipca 1915 na stanowisku inżyniera w Towarzystwie Akcyjnym Wyrobu Włókna w Petersburgu, na którym pracował do 1 września 1918. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i nastaniu II Rzeczypospolitej pracował w administracji na stanowisku naczelnika Okręgu Porozowskiego w Komisariacie Rządu na Okręg Grodzieński (od 17 lutego do 30 lipca 1919). Następnie objął stanowisko zastępcy komisarza na powiat wołkowyski. 1 kwietnia 1920 został mianowany starostą powiatowym wołkowyskim, na którym pozostał do 9 października 1920 gdy został mianowany na urząd starosty powiatu nowogródzkiego[3]. Sprawował urząd jako pełniący obowiązki, a na przełomie 1922/1923 został mianowany starostą tego powiatu[4]. Stanowisko pełnił w kolejnych latach[5], a 7 października 1927 został przeniesiony na stanowisko starosty powiatu sieradzkiego[6]. Z tej funkcji 21 lutego 1930 został mianowany naczelnikiem Wydziału Samorządowego w Urzędzie Województwa Łódzkiego[7]. 9 marca 1938 został mianowany członkiem Komisji Regionalnego Planu Zabudowania Okręgu Łódzkiego[8]. Ze stanowiska naczelnika wydziału samorządowego 21 października 1938 został mianowany na urząd wicewojewody województwa łódzkiego[9]. Stanowisko pełnił do września 1939[10][11]. Należał do łódzkiego Rotary Club.
Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany w Warszawie przez Gestapo i osadzony na Pawiaku. Stamtąd wywieziono go pierwszym transportem z Warszawy do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zmarł 5 października 1941.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[12]
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 8 września 1925[13], 11 listopada 1936[14])
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry, 1908)[15]
Przypisy
edytuj- ↑ Redakcja: Jerzy Dębski i inni: Sterbebücher von Auschwitz : Fragmente (Księga zgonów z Auschwitz : fragmenty). München [etc.] : K G Saur, 1995, s. 63. ISBN 3-598-11275-0.
- ↑ Holocaust Survivors and Victims Database -- Jozef Jellinek [online], www.ushmm.org [dostęp 2021-02-12].
- ↑ Ruch służbowy. W starostwach. „Dziennik Urzędowy Zarządu Terenów Przyfrontowych i Etapowych”, s. 6, nr 1 z 20 października 1920.
- ↑ Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 15 grudnia 1922 do 1 marca 1923 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, s. 22, nr 2 z 31 marca 1923.
- ↑ Ruch służbowy za czas od 1 do 30 września 1925 r.. „Dziennik Urzędowy Województwa Nowogródzkiego”, s. 2, nr 9 z 30 września 1925.
- ↑ Kronika. Ruch służbowy. „Życie Nowogródzkie”, s. 7, nr 23 z 15 października 1927.
- ↑ Nominacje w Urzędzie Wojewódzkim. „Express Wieczorny Ilustrowany”, s. 1, nr 56 z 25 lutego 1930.
- ↑ 88. Ogłoszenie wojewody łódzkiego z dnia 9 marca 1938. „Łódzki Dziennik Wojewódzki”, s. 88, nr 5 z 15 marca f1938.
- ↑ Nowy wicewojewoda łódzki. Został nim p. inż. Józef Jellinek. „Ilustrowana Republika”, s. 5, nr 294 z 26 października 1938.
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1939, nr 5.
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1939, nr 16.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 33.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 192, poz. 912 „w uznaniu zasług, położonych podczas likwidacji organizacji dywersyjnych na terenie województwa nowogródzkiego”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 162.
Bibliografia
edytuj- Ireneusz Polit (praca doktorska napisana pod kierunkiem dr. hab. prof. UJK Arkadiusza Adamczyka): Wojewodowie łódzcy (1919–1939). Kielce: Uniwersytet Jana Kochanowskiego Wydział Humanistyczny, 2020.