Honoriusz I

Honoriusz I (ur. w Kampanii, zm. 12 października 638 w Rzymie) – 70. papież w okresie od 27 października 625 do 12 października 638.

Honoriusz I

Honorius

Papież Biskup Rzymu
Data urodzenia	brak danych
Data i miejsce śmierci	12 października 638 Rzym
Papież
Okres sprawowania	27 października 625–12 października 638
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	27 października 625

Życiorys

Był synem konsula Petroniusza. Został papieżem dwa dni po śmierci swojego poprzednika Bonifacego V, a niezbędnej zgody cesarskiej udzielił egzarcha Izaak. W chwili wyboru nie był kardynałem. Za swojego mistrza uważał Grzegorza I i podzielał jego poglądy dotyczące mnichów (także zamienił swój rzymski dom w klasztor i zatrudniał mnichów w papieskiej kancelarii).

Jako papież podjął kroki mające na celu zgodę pomiędzy Rzymem a Rawenną, siedzibą egzarchy. W tym celu ufundował kościół poświęcony św. Apolinaremu i zainicjował msze ku jego czci. Ponadto w 634 roku nadał paliusze arcybiskupom Yorku i Canterbury, nakazując by, w przypadku śmierci jednego, drugi mianował następcę. Wysłał do zachodnich Sasów Birinusa z misją ewangelizacyjną, a także wysłannika na 6. synod w Toledo, by ponaglić ich w nawracaniu Żydów (638 rok). Znamienne jest, że Honoriusz dokonał pierwszej odnotowanej egzempcji opactwa w Bobbio.

Oceniany jest jako dobry administrator: dbał o zapasy zbóż, odrestaurował rzymskie wodociągi, bazylikę św. Piotra i bazylikę św. Agnieszki.

Problem Honoriusza

W 638 roku Honoriusz wdał się w spór pomiędzy patriarchą Konstantynopola Sergiuszem I, a patriarchą Jerozolimy Sofroniuszem I. Sergiusz, chcąc pogodzić monofizytów egipskich z Kościołem Rzymskim zdecydował się rozstrzygnąć kwestię dwóch natur Chrystusa wprowadzając monoteletyzm, czemu stanowczo sprzeciwił się Sofroniusz. W celu zakończenia sporu zwrócono się z prośbą do Honoriusza, który nie był zbyt obeznany z teologią grecką. W swoim liście stwierdził, że należy poprzeć ten drugi pogląd (monoteletyzm), co doprowadziło do tego, że na soborze w Konstantynopolu papież został potępiony i uznany za heretyka. Aż do XI wieku Honoriusza wyklinali kolejni papieże, a na soborze watykańskim I w 1870 przeciwnicy dogmatu o nieomylności papieża powoływali się na jego pomyłkę.

Bibliografia

• Pope Honorius I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• bp Michał Nowodworski: Honoriusz papież. Ultra montes. [dostęp 2012-10-01]. (pol.).