Glif (architektura)

Glif (glifowanie, rozglifienie) – ukośne uformowanie ościeża okna lub drzwi^[1], stosowane w murach o znacznej grubości zarówno od strony wewnętrznej budynku, jak i zewnętrznej^[2].

Glifowanie pozwala na lepsze oświetlenie wnętrza lub poszerzenie przejścia^[3]. Stosowane również w oknach strzelniczych w budowlach obronnych w celu zwiększenia pola ostrzału^[3]. Rozglifienie jest charakterystyczne dla architektury średniowiecznej, w okresie nowożytnym często pokrywane było dekoracjami malarskimi^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 224-225. ISBN 978-83-213-4726-4.
↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 295. ISBN 83-01-12365-6.
↑ ^a ^b Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 113.

[ReferenceA-1] Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 224-225. ISBN 978-83-213-4726-4.

[2] Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 295. ISBN 83-01-12365-6.

[SZ-3] Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 113.

[1]

[2]

[3]