Gil Eanes
Gil Eanes (ur. ok. 1395, zm. 1445) – portugalski żeglarz i odkrywca z XV wieku. Wsławił się opłynięciem w 1434 przylądka Bojador, co jest uważane za symboliczny początek epoki wielkich odkryć geograficznych[1].
Prawdopodobnie urodził się w Lagos. Służył u księcia Henryka Żeglarza, kilkakrotnie uczestniczył w wyprawach wzdłuż wybrzeży Afryki. Pierwszą wyprawę z Lagos do przylądka Bojador zorganizował w 1433, jednak nie udało się zakończyć jej z powodzeniem – dotarł do Gran Canarii, ale strach przed nieznanym spowodował, że zawrócił[2] przypływając do Sagres. Jego powrót spotkał się z chłodnym przyjęciem księcia[3].
W roku 1434, inspirowany przez księcia Henryka, powtórzył tę wyprawę. Udało mu się osiągnąć cel, a jako pamiątkę przywiózł do Portugalii roślinę – różę św. Marii. W późniejszym okresie także podróżował wzdłuż wybrzeży Afryki, jednak tym razem pod dowództwem Alfonso Goncalvesa Baldayi. W roku 1445 dowodził jednym z sześciu statków płynących do Afryki w celu pojmania niewolników[4].
Przypisy
edytuj- ↑ John Fiske, The Discovery of America
- ↑ Waldman i Wexler 2004 ↓, s. 197.
- ↑ Robert Kerr, A general history and collection of voyages and travels, arranged..., tom 2, Edinburgh, Scotland 1844, William Blackwood, s. 183
- ↑ Robert Kerr, A general history and collection..., s. 189
Bibliografia
edytuj- Carl Waldmam i Alan Wexler, Encyclopedia of Exploration, Facts On File, New York 2004, ISBN 0-8160-4676-X
- Robert Kerr, A general history and collection of voyages and travels, arranged..., tom 2, Edinburgh, Scotland 1844, William Blackwood
