Filip I wołogoski

książę wołogoski

Filip I, zwany Pobożnym (ur. 14/15 lipca 1515[1] w Szczecinie, zm. 14 lutego 1560 w Wołogoszczy[2]) – syn Jerzego I, księcia pomorskiego, szczecińskiego i wołogoskiego oraz Amelii reńskiej(inne języki).

Filip I wołogoski
Ilustracja
portret Filipa I - Lucas Cranach młodszy (1515–1586) ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie
ilustracja herbu
książę pomorski
Okres

od 1531
do 1532

Poprzednik

Jerzy I, Barnim IX Pobożny

Następca

Podział Księstwa Pomorskiego na szczecińskie i wołogoskie

książę szczeciński
Okres

od 1531
do 1532

Poprzednik

Jerzy I pomorski,
Barnim IX Pobożny

Następca

Podział Księstwa Pomorskiego na szczecińskie i wołogoskie

książę wołogoski
Okres

od 1532
do 1560

Poprzednik

Wyodrębnione w drodze podziału Księstwa Pomorskiego

Następca

Jan Fryderyk,
Bogusław XIII

Dane biograficzne
Dynastia

Gryfici

Data i miejsce urodzenia

14/15 lipca 1515
Szczecin

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1560
Wolgast

Miejsce spoczynku

kościół św. Piotra w Wolgast

Ojciec

Jerzy I pomorski

Matka

Amelia reńska

Żona

Maria saska

Dzieci

Jerzy (II), Jan Fryderyk,
Bogusław XIII, Ernest Ludwik,
Amelia, Barnim X Młodszy,
Eryk (III), Małgorzata,
Anna, Kazimierz VII

Życie i panowanie

edytuj

Był drugim dzieckiem i zarazem drugim synem (najstarszym, który dożył wieku dojrzałego) księcia Jerzego I i Amelii reńskiej(inne języki). Imię otrzymał po ojcu matki, palatynie reńskim Filipie Wittelsbachu, z którego gościny korzystał podczas studiów w Heidelbergu. Po śmierci ojca w 1531 stał się współwładcą księstwa pomorskiego u boku swego stryja Barnima IX Pobożnego[3].

W wyniku podziału księstwa, do którego doszło 21 października 1532, został księciem wołogoskim panującym nad ziemiami na zachód od Odry i na Rugii. Dodatkowo w 1541 przyłączył do swego władztwa ziemie między Tywą a Odrą, Gryfino oraz komturię swobnicką[4].

13 grudnia 1534 podczas obrad sejmu ziemskiego w Trzebiatowie – Filip I i Barnim IX wprowadzili luteranizm na Pomorzu Zachodnim, jako religię państwową[3][5][6]. Zmiana religii (konwersja), mimo sprzeciwu większości obradujących, nastąpiła na skutek decyzji jaką podjęli książęta pomorscy, którzy skorzystali z przysługujących im przywilejów[7]. Reformacja na Pomorzu Zachodnim przewidywała m.in. sekularyzację dóbr kościelnych oraz utworzenie Pomorskiego Kościoła Ewangelickiego[8].

Zobacz więcej w artykule sejm trzebiatowski, w sekcji sejm i jego konsekwencje.

W ślad za sojuszem pomorsko-saskim z 1535 doszło w roku następnym do ślubu Filipa I z Marią, córką elektora saskiego. Najpierw, 26 lutego 1536 doszło do wymiany obrączek i ślubu cywilnego, natomiast w dniu następnym, tj. 27 lutego w Torgau została odprawiona przez Marcina Lutra uroczysta msza ślubna[9].

W 1537 przystąpił do związku szmalkaldzkiego, który od 27 lutego 1537 zrzeszał protestanckich książąt przeciw katolickiemu cesarzowi Karolowi V Habsburgowi. Wraz z Barnimem IX został w późniejszym czasie oskarżony przez cesarza o zdradę, która została wybaczona dzięki wstawiennictwu króla polskiego Zygmunta Starego[3].

W czasie swojego panowania w księstwie wołogoskim zreorganizował zarządzanie dobrami książęcymi, dzięki czemu powiększył znacznie dochody państwa i wzmocnił obronność kraju (przebudował m.in. zamek we Wkryujściu[7]). Dbał również o rozwój nauki. Zorganizował m.in. bibliotekę na zamku w Wołogoszczy oraz przyczynił się do utworzenia Pedagogium w Szczecinie[3].

Książę Filip zmarł 14 lutego 1560 w Wołogoszczy, w wieku 45 lat. Został pochowany tamże 21 lutego, w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Piotra[4][7]. Jego księstwo odziedziczyli dwaj najstarsi synowie, tj. Jan Fryderyk i Bogusław XIII. Do czasu uzyskania wieku sprawnego pozostawali pod opieką m.in. Barnima IX Pobożnego[10].

Rodzina

edytuj

Filip I wołogoski był żonaty z Marią, córką Jana, elektora saskiego i Małgorzaty (Anhalt)[2]. Z małżeństwa pochodziło liczne potomstwo:

  • Jerzy II (ur. 13 lutego 1540, zm. 16 listopada 1544) – zmarł w wieku dziecięcym,
  • Jan Fryderyk (ur. 27 sierpnia 1542, zm. 9 lutego 1600) – książę wołogoski i szczeciński,
  • Bogusław XIII (ur. 9 sierpnia 1544, zm. 7 marca 1606) – książę wołogoski i szczeciński; książę na Bardzie, Nowopolu, Lęborku, Darłowie i Bytowie,
  • Ernest Ludwik (ur. 1 listopada 1545, zm. 17 czerwca 1592) – książę wołogoski,
  • Amelia (ur. 28 stycznia 1547, zm. 16 września 1580) – prawdopodobnie mniszka,
  • Barnim X Młodszy (ur. 15 lutego 1549, zm. 1 września 1603) – książę na Darłowie, Bytowie i Bukowie; książę szczeciński,
  • Eryk III (ur. 22 sierpnia 1551, zm. 12/13 grudnia 1551) – zmarł w wieku niemowlęcym,
  • Małgorzata (ur. 19 marca 1553, zm. 5 września 1581) – żona Franciszka II, księcia sasko-lauenburskiego,
  • Anna (ur. 18 września 1554, zm. 10 września 1626) – żona Ulryka III, księcia meklemburskiego na Güstrowie i Schwerinie,
  • Kazimierz VII (ur. 22 marca 1557, zm. 10 maja 1605) – książę na Darłowie i Bytowie; książę szczeciński[11].

Źródła współczesne przypisywały Filipowi I i Marii saskiej również syna Filipa II i Zofię, jednak literatura przedmiotu podważa ich istnienie[12]. Za domniemanego nieślubnego syna Filipa I uchodzi Ludwik, pan na Putbus (ur. 1549, zm. 10 sierpnia 1594), syn Jerzego I i Anny Katarzyny, hrabianki Hohenstein na Vierraden, nieznane są jednak okoliczności, w jakich mogłoby dojść do bliższego związku pomiędzy księciem wołogoskim a Anną Katarzyną[13].

Genealogia

edytuj
Bogusław X
ur. 28 lub 29 V 1454
zm. 5 X 1523
Anna Jagiellonka
ur. 12 III 1476
zm. 12 VIII 1503
Filip Wittelsbach elektor Palatynatu Reńskiego
ur. 1448
zm. 1508
Małgorzata bawarska
ur. ?
zm. ?
         
     
  Jerzy I pomorski
ur. 11 IV 1493
zm. na przeł. 9/10 V 1531
Amelia reńska
ur. 25 VII 1490
zm. 6 I 1525
     
   
Maria saska
ur. 15 XII 1516
zm. w okr. 5–7 I 1583
OO   26 II 1536
Filip I wołogoski
(ur. 14/15 VII 1515,
zm. 14 II 1560)
                   
                   
                   
Jerzy II
 ur. 13 II 1540
zm. 16 XI 1544
 
Jan Fryderyk
 ur. 27 VIII 1542
zm. 9 II 1600
 
Bogusław XIII
 ur. 9 VIII 1544
zm. 7 III 1606
 
Ernest Ludwik
 ur. 1 XI 1545
zm. 17 VI 1592
 
Amelia
  ur. 28 I 1547
zm. 16 IX 1580
                   
Barnim X Młodszy
 ur. 15 II 1549
zm. 1 IX 1603
 
Eryk III
 ur. 22 VIII 1551
zm. 12/13 XII 1551
 
Małgorzata
 ur. 19 III 1553
zm. 5 IX 1581
 
Anna
 ur. 18 IX 1554
zm. 10 IX 1626
 
Kazimierz VII
 ur. 22 III 1557
zm. 10 V 1605
 

Przypisy

edytuj
  1. Urodziny nastąpiły w nocy z 14 na 15 VII, nie wiadomo dokładnie o której godzinie, część źródeł przekazuje godzinę 2 po północy. Por. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, T. II, s. 160–165 oraz E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 438–440.
  2. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 438–440.
  3. a b c d K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 111.
  4. a b Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 438.
  5. v. Bülow: Philipp I., Herzog von Pommern-Wolgast. [dostęp 2012-03-30]. (niem.).
  6. S. Wesołowska, Szkic do dziejów szkolnictwa w Trzebiatowie od XIV wieku do czasów współczesnych, [w:] W. Łysiak (red.), Trzebiatów – historia i kultura II, s. 81.
  7. a b c U. Madsen: Philipp I. Herzog von Pommern-Wolgast. [dostęp 2012-03-30]. (niem.).
  8. Inicjatorem wprowadzenia nowej religii był Jerzy I, książę pomorski, szczeciński i wołogoski. Za: J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 239–240.
  9. Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 438–439.
  10. J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 200.
  11. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 449–458, 460-464.
  12. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 464–465.
  13. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 459–460.

Bibliografia

edytuj

Opracowania

edytuj

Opracowania online

edytuj