Ewa Wycichowska

polska choreograf, pedagog, tancerka

Ewa Wycichowska (ur. 29 listopada 1949[1] w Poznaniu[2]) – choreograf, pedagog, tancerka, profesor sztuk muzycznych[3], kierownik Zakładu Tańca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz profesor zwyczajny w Katedrze Tańca i Gimnastyki Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu.

Ewa Wycichowska
Ilustracja
Ewa Wycichowska (2019)
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1949
Poznań

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

taniec, choreografia

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys

edytuj

Absolwentka Poznańskiej Szkoły Baletowej (1968) i pedagogiki tańca na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1982)[2]. Studiowała taniec modern w L’Academie Internationale de la Danse w Paryżu. Była primabaleriną Teatru Wielkiego w Łodzi[2].

Autorka ponad siedemdziesięciu choreografii do spektakli zrealizowanych nie tylko w Polsce, ale również we Włoszech, Czechach, Niemczech i USA. Dyrektor artystyczny i inicjator Dancing Poznań[4]. Juror międzynarodowych i polskich konkursów tańca, członek Międzynarodowej Rady Tańca[2], ekspert ministerialny, prezes Polskiego Stowarzyszenia Choreoterapii[5].

Od 1988[2] – po Conradzie Drzewieckim – przejęła dyrekcję Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego, którą sprawowała do 2016. Współpracowała z wieloma choreografami. Jej zaproszenie przyjęli m.in. Birgit Cullberg, Mats Ek, Örjan Andersson, Karine Saporta, Ohad Naharin. Współpraca została nawiązana również z reżyserami operowymi, teatralnymi i filmowymi m.in. z Jerzym Jarockim, Erwinem Axerem, Maciejem Prusem, Krzysztofem Zanussim, Krzysztofem Kieślowskim, Jerzym Kawalerowiczem, Ryszardem Perytem, Adamem Hanuszkiewiczem, Krystyną Jandą, Krzysztofem Zaleskim i Eugeniuszem Korinem[2][6].

Ewa Wycichowska zatańczyła tytułowe partie w „Romeo i Julii” (chor. Borkowski), „Giselle” (chor. Coralli/Perrot/Piasecki), „Coppelii” (chor. Kujawa), „Córce źle strzeżonej” (chor. Papliński), a także w „Zielonym stole” (chor. Jooss), „Gajane” (chor. Ejfman), „Medei” (chor. Kujawa), „Ognistym ptaku” (chor. Drzewiecki), „Królewnie Śnieżce” (chor. Borkowski), „Śnie nocy letniej” i „Wolfgangu Amadeuszu” (chor. Veredon), „Carmen” (chor. Makarowski), „Faust goes rock” i „Skrzypku opętanym” we własnej choreografii[2].

W październiku 2024 otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Był to pierwszy w Polsce i jeden z pierwszych w Europie doktoratów honoris causa dla tancerki i choreografki[7].

Odznaczenia

edytuj

Nagrody

edytuj

Ważniejsze choreografie

edytuj
  • 1980: „Głos kobiecy” (muz. K. Knittel) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1982: „Koncert f-moll” (muz. F. Chopin) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1982: „Serenada” (muz. M. Karłowicz) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1982: „Stabat Mater” (muz. K. Szymanowski) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1983: „Karłowicz/Interpretacje” (muz. M. Karłowicz) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1984: „Republika – rzecz publiczna” (muz. G. Ciechowski) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1985: „Cień” i „Cień II” (muz. M.K. Przybylski) Teatr Wielki w Łodzi i Teatr Wielki w Warszawie
  • 1985: „Miriam” (muz. M.K. Przybylski) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1985: „Pax et bonum” (muz. J. Łuciuk) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1986: „Faust goes rock” (muz. The Shade) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1989: „Samotność Fauna” (muz. N.M. Kuźnik) Polski Teatr Tańca
  • 1989: „Święto wiosny” (muz. I. Strawiński) Teatr Wielki w Łodzi
  • 1989: „Faust goes rock” (muz. The Shade) Polski Teatr Tańca
  • 1990: „Fantazja na Harnasia” (muz. W. Kilar) Polski Teatr Tańca
  • 1990: „Symfonia koncertująca Es-dur” (muz. W.A. Mozart) Polski Teatr Tańca
  • 1991: „Skrzypek opętany” (muz. M. Małecki) Polski Teatr Tańca
  • 1991: „Bachianas Brasileiras” (muz. H. Villa-Lobos) Polski Teatr Tańca
  • 1992: „Inni” (muz. M. Horndasch) Polski Teatr Tańca
  • 1992: „Mournes” (muz. O. Golijov) Polski Teatr Tańca
  • 1992: „Album z tego świata” (muz. K. Dębski) Polski Teatr Tańca
  • 1993: „Misterium Słońca”, „Misterium Ziemi” (muz. A. Ginastera) Polski Teatr Tańca
  • 1993: „Święto wiosny” (muz. I. Strawiński) Polski Teatr Tańca
  • 1994: „Szatan w Goraju” (muz. K. Knittel) Convergence Dancers and Musicians (Filadelfia)
  • 1994: „Już się zmierzcha” (muz. H.M. Górecki) Polski Teatr Tańca
  • 1994: „Introdukcja” i „Polonez” (muz. F. Chopin) Polski Teatr Tańca
  • 1995: „Kilara Exodus Polskie” (muz. W. Kilar) Polski Teatr Tańca
  • 1995: „Jezioro łabędzie” (Prolog i III akt – Bal u Rotbarta) (muz. P. Czajkowski) Polski Teatr Tańca i Teatr Wielki w Poznaniu
  • 1995: „Dziecko Słońca” (muz. M. Biliński) Polski Teatr Tańca
  • 1996: „Niebezpieczne związki” (muz. J.S. Bach, E. Satie) Polski Teatr Tańca
  • 1997: „Daina” (muz. T. Szeligowski, Z. Łowżył) Polski Teatr Tańca
  • 1997: „Transss... Nieprawdziwe zdarzenie progresywne” (muz. L. van Beethoven, Z. Łowżył) Polski Teatr Tańca
  • 1998: „+ – skończoność” (muz. M. Nyman L. Ferrari) Polski Teatr Tańca
  • 2000: „Tango z Lady M.” (muz. L. Możdżer, A. Piazzolla) Polski Teatr Tańca
  • 2000: „Z cienia” (muz. M.K. Przybylski) Polski Teatr Tańca (choreografia: Paulina Wycichowska)
  • 2002: „Walka karnawału z postem” (muz. Zb. Łowżył, K. Wiki Nowikow) Polski Teatr Tańca
  • 2003: „... a ja tańczę” (muz. J. Wierzchowski) Polski Teatr Tańca
  • 2005: „Przypadki Pana von K.” (muz. L. Zielińska, Fr. Schubert) Polski Teatr Tańca
  • 2006: „Jezioro łabędzie” (Prolog i akt III, muz. P. Czajkowski) Opera Wrocławska
  • 2006: „Stabat Mater” (muz. K. Szymanowski) Teatr Wielki w Warszawie
  • 2007: „Carpe diem” (muz. Zbigniew Górny, Marcin Górny) Polski Teatr Tańca
  • 2007: „Wiosna-Effatha” (muz. Jacek Wierzchowski) Polski Teatr Tańca
  • 2009: „Komeda – Sextet” (muz. K. Komeda-Trzciński, A. Zubel) Polski Teatr Tańca
  • 2011: „Spotkania w II niespełnionych aktach” (muz. K. Knittel) Teatr Wielki w Łodzi i Polski Teatr Tańca (choreografia: Paulina Wycichowska)
  • 2012: „FootBall@” (muz. Krzysztof „Wiki” Nowikow) Polski Teatr Tańca
  • 2012: „Conrad Drzewiecki – in memoriam. Artyści wczoraj i dziś” Polski Teatr Tańca

Przypisy

edytuj
  1. Wycichowska, Ewa [online], Polska Biblioteka Muzyczna [dostęp 2024-10-09] (pol.).
  2. a b c d e f g h Monika Mokrzycka-Pokora: Ewa Wycichowska. Culture.pl, listopad 2009. [dostęp 2016-08-19]. (pol.).
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 września 2009 r. o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2009 r. nr 68, poz. 876)
  4. Lilia Łada: Dancing Poznań 2011. mmpoznan.pl, 2011-05-06. [dostęp 2016-08-19]. (pol.).
  5. PSCh – Władze. psch-ptt.pl. [dostęp 2016-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-27)].
  6. a b Polski Teatr Tańca – Ewa Wycichowska. ptt-poznan.pl. [dostęp 2016-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-25)]. (pol.).
  7. Instytut Teatralny, Łódź. Ewa Wycichowska pierwszą w kraju tancerką z tytułem doktora honoris causa | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2024-10-19] (pol.).
  8. Ad Perpetuam Rei Memoriam – Lista laureatów. poznan.uw.gov.pl, 13 lipca 2012. [dostęp 2016-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-10)].
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 października 1998 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 45, poz. 634)
  10. Gloria Artis dla Wycichowskiej. wiadomosci.gazeta.pl, 30 października 2007. [dostęp 2016-08-19].
  11. Złote Hipolity 2020 przyznane - Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu [online], www.awf.poznan.pl [dostęp 2021-03-17] (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj