Edward Kłoniecki
Edward Kłoniecki (ur. 16 lipca 1890 w Studzieńcu, zm. 9 października 1956 w Zakopanem[1]) – polski nauczyciel, poeta i literat.
Data i miejsce urodzenia |
16 lipca 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 października 1956 |
Zawód, zajęcie |
poeta, nauczyciel, literat |
Życiorys
edytujPracował jako nauczyciel w szkołach Mazowsza, Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. Pierwszy tom wierszy wydał w 1919 w Sosnowcu. Ze względu na problemy zdrowotne przeprowadził się w 1925 na Podhale (uczył we wsi Nowe Bystre), a potem do Zakopanego. Uczył tutaj w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego, w szkole na ul. Nowotarskiej, a potem, do emerytury w 1950, w szkole na Wilczniku. Od 1922 systematycznie wychodził w Tatry i opisywał je w swych dziełach[1].
Publikował głównie wiersze, opowiadania (także pisane gwarą) i obrazki sceniczne. Współpracował z takimi czasopismami, jak: Gazeta Zakopiańska, Głos Zakopiański, Tygodnik Zakopiański, Zakopane i Nowiny tatrzańskie. Był współzałożycielem (wraz z Piotrem Faronem i Stanisławem Mrozem, nauczycielem z Wilcznika) czasopisma Młody taternik (dwutygodnik wydawany przez półtora roku). Podczas okupacji niemieckiej brał udział w tajnym nauczaniu w Zakopanem[2], jednak jego wiersze publikowano w czasopiśmie Ster, które było publikatorem kolaboracyjnym. Po zakończeniu wojny oskarżano go o współpracę z okupantem, ale w 1949 zarzuty wycofano. Pochowany jest na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. L-1-6)[3].
Utwory
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Lidia Długołęcka-Pinkwart, Maciej Pinkwart, Zakopane od A do Z, SiT, Warszawa, 1994, s.149, ISBN 83-217-2925-8
- ↑ a b Tatry Z-ne, Kłoniecki Edward
- ↑ śp. Edward Kłoniecki
- ↑ Polska Bibliografia Literacka, Materiał dostępny za lata 1988-2003. Kłoniecki Edward