Ormiański system zapisywania liczb jest systemem addytywnym. Jego cyfry oparte są na alfabecie ormiańskim. Nie ma pośród nich znaku oznaczającego zero. Były w użyciu aż do upowszechnienia się cyfr arabskich. Obecnie używa się ich w Armenii jedynie sporadycznie, np. do określania daty lub numerów rozdziałów (tak jak m.in. cyfr rzymskich w języku polskim czy angielskim).

Cyfry ormiańskie
Ormiańskie Transliteracja Arabskie
Ա A 1
Բ B 2
Գ G 3
Դ D 4
Ե E / YE 5
Զ Z 6
Է É 7
Ը Ě (Ə/ə) 8
Թ T‘ 9
Ժ Ž 10
Ի I (Ē) 20
Լ L 30
Խ X (KH) 40
Ծ C ('tDZ) 50
Կ K' 60
Հ H 70
Ձ DZ 80
Ղ GH 90
Ճ Č ('TCH) 100
Մ M 200
Յ Y 300
Ն N 400
Շ Š (SH) 500
Ո O / V 600
Չ Č‘ (CH) 700
Պ P' 800
Ջ J' 900
Ռ RR 1000
Ս S 2000
Վ V 3000
Տ T' 4000
Ր `R 5000
Ց C‘ (TS) 6000
Ւ Y / I / V (H) 7000
Փ P 8000
Ք K 9000

Cyfry reprezentują jedynie wielkie litery, gdyż pierwotnie pismo ormiańskie nie miało małych liter. Należy zauważyć, że litery Օ i Ֆ dodane zostały dopiero w średniowieczu w celu ułatwienia transliteracji, kiedy cyfry arabskie były już w powszechnym użyciu. Stąd też nie przypisane są do nich żadne wartości liczbowe.

Liczby w systemie ormiańskim są uzyskiwane przez proste dodawanie. Choć kolejność cyfr nie ma znaczenia, zgodnie z przyjętą konwencją należy je zapisywać według malejącej wartości.

Przykłady:

  • ՌՋՀԵ = 1975 = 1000 + 900 + 70 + 5
  • ՍՄԻԲ = 2222 = 2000 + 200 + 20 + 2
  • ՍԴ = 2004 = 2000 + 4
  • ՃԻ = 120 = 100 + 20
  • Ծ = 50

Dla liczb większych niż 9000, nad odpowiednią cyfrą rysuje się kreskę, tym samym mnożąc ją przez 10 000 (np. 10 000 wyglądałoby jak cyfra Ա z kreską poziomą nad nią, 20 000 jak Բ z kreską itd.).