Wikipedia

Charlize Theron

aktorka południowoafrykańska
Wikipedia:Tłumaczenia
Ten artykuł należy dopracować:
→ poprawić tłumaczenie fragmentów tekstu/pojęć (uwaga! nie należy używać automatycznych translatorów bez sprawdzenia uzyskanego dzięki nim tłumaczenia).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Charlize Theron (wym. afr. [ʃɐrˈlis ˈtron][1]; ur. 7 sierpnia 1975 w Benoni) – południowoafrykańska[2] aktorka i producentka filmowa. Jest laureatką kilku nagród, w tym: Oscara, Złotego Globu, American Cinematheque Award oraz Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki. Magazyn Time nazwał ją jedną ze 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie w 2016 roku, a od 2019 jest jedną z najlepiej opłacanych aktorek na całym świecie.

Charlize Theron
Ilustracja
Charlize Theron (2019)
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1975
Benoni

Zawód

aktorka, producentka filmowa

Lata aktywności

od 1995

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Theron zyskała międzynarodowe znaczenie w latach 90. XX w., grając główne role żeńskie w hollywoodzkich filmach: Adwokat diabła (1997), Wielki Joe (1998) i Wbrew regułom (1999). W 2003 spotkała się z uznaniem krytyków za rolę seryjnej morderczyni Aileen Wuornos w filmie Monster, za którą później otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej, stając się pierwszą osobą pochodzącą z południowej Afryki, która otrzymała Oscara w kategorii aktorskiej. Została nominowana do Oscara w 2005 roku za kreację wykorzystywanej seksualnie kobiety, poszukującej sprawiedliwości w dramacie Daleka północ. Od tego czasu Charlize Theron zagrała w kilku topowych filmach akcji, takich jak: Hancock (2008), Królewna Śnieżka i Łowca (2012), Prometeusz (2012), Mad Max: Na drodze gniewu (2015), Szybcy i wściekli 8 (2017) oraz Atomic Blonde (2017). Została pochwalona za rolę niespokojnej kobiety w komedio-dramacie Jasona Reitmana Kobieta na skraju dojrzałości (2011), Tully (2018) oraz Megyn Kelly w dramacie Gorący temat (2019), tym samym otrzymując trzecią nominację do Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej.

Od początku XXI w. Theron rozpoczęła przygodę jako producentka filmowa ze swoją firmą Denver and Delilah Productions. Wyprodukowała wiele filmów, a w części z nich zagrała role drugoplanowe, na przykład Granice miłości (2008), Mroczny Zakątek (2015) i Niedobrani (2019). W 2007 Charlize Theron została obywatelką Stanów Zjednoczonych, zachowując swoje obywatelstwo południowoafrykańskie.

Dzieciństwo

edytuj

Theron urodziła się w Benoni na ówczesnej prowincji Transwal (teraz prowincja Gauteng) w Południowej Afryce. Jest jedynym dzieckiem Charlesa Theron (27 listopada 1947 – 21 czerwca 1991) i Gerdy Aletty Maritzm. Danie Theron, dowódca wojskowy Armii Burskiej w czasie II wojny burskiej, był przodkiem Charlize. Theron pochodzi z rodziny Afrykanerów, jest więc pochodzenia niderlandzkiego, francuskiego oraz niemieckiego. „Theron” jest nazwiskiem oksytańskim (oryginalnie pisane Théron), w języku afrikaans wymawiane [trɔn]. Dorastała na farmie rodziców w Benoni, niedaleko Johannesburga. 21 czerwca 1991 roku ojciec Theron, alkoholik, groził nastoletniej Charlize i jej matce, po czym zaatakował je i wystrzelił do nich z broni. Matka Theron zastrzeliła mężczyznę za pomocą własnego pistoletu. Zastrzelenie zostało prawnie uznane za samoobronę i matka Charlize nie została o nic oskarżona[3].

Theron uczęszczała do szkoły podstawowej Putfontein (Laerskool Putfontien)[4]. Był to okres w jej życiu, w którym jak sama określiła, „nie pasowała” do swoich rówieśników. W dzieciństwie często cierpiała z powodu żółtaczki. Przepisane jej antybiotyki sprawiły, że jej górne przednie mleczne zęby zaczęły gnić i musiały zostać operacyjnie usunięte, zaś stałe zęby nie wyrosły jej do około dziesiątego roku życia[5]. W wieku trzynastu lat została wysłana do szkoły z internatem i rozpoczęła naukę w National School of the Arts w Johannesburgu[6]. Mimo że Theron mówi biegle po angielsku, jej pierwszym językiem jest afrikaans.

Kariera

edytuj

Początki (1991–1996)

edytuj
 
Charlize Theron na Comic-Con w San Diego w 2017

Chociaż postrzegała się jako tancerkę[7], w wieku 16 lat Theron wygrała roczny kontrakt modelingowy w lokalnym konkursie w Salerno[7] i przeprowadziła się z matką do Mediolanu we Włoszech[8]. Po spędzeniu roku na modelingu, jeżdżąc po całej Europie, wraz z matką przeprowadziły się do Stanów Zjednoczonych, najpierw do Nowego Jorku, a następnie do Miami. W Nowym Jorku uczęszczała do Joffrey Ballet School, gdzie trenowała jako tancerka baletowa, dopóki nie spotkała jej kontuzja kolana, która zamknęła przed nią tę ścieżkę kariery[7]. Theron wspominała to w 2008 roku: „Pojechałam do Nowego Jorku na 3 dni, aby pracować jako modelka, następnie spędziłam zimę w Nowym Jorku w bezokiennej piwnicy mojej przyjaciółki. Byłam spłukana, tańczyłam w Joffrey Ballet School, gdy moje kolana się poddały. Uświadomiłam sobie, że nie mogę już tańczyć i popadłam w poważną depresję. Moja mama przyjechała z Afryki i powiedziała mi: «Albo zdecydujesz co teraz, albo wracasz do domu, bo dąsać możesz się w Afryce»”[7].

W 1994, Charlize Theron poleciała do Los Angeles z biletem w jedną stronę, który kupiła jej matka, zamierzając pracować w przemyśle filmowym[7]. Podczas pierwszych miesięcy pobytu w Los Angeles mieszkała w motelu, mając 300 dolarów, które dostała od swojej matki[9]. Nadal dostawała czeki z Nowego Jorku i żyła “od wypłaty do wypłaty”, do momentu, kiedy ukradła chleb z restauracji, aby przeżyć[9]. Pewnego dnia poszła do banku na Hollywood Boulevard, aby wypłacić kilka czeków, włączając w to czek od jej matki na pokrycie kosztów motelu[9], ale zostały odrzucone, ponieważ były spoza banku, w którym Theron próbowała je wypłacić, a także ona sama nie była wtedy obywatelką Stanów Zjednoczonych[9]. Theron spierała się z pracownikiem banku do momentu, gdy agent talentów John Crosby[10], który był następny w kolejce, zaproponował wypłacenie pieniędzy za nią, a następnie dał jej swoją wizytówkę[9].

Crosby przedstawił jej szkołę aktorską[11], a jakiś czas później zadebiutowała po raz pierwszy na dużym ekranie, w roli niemówionej, w filmie Dzieci kukurydzy III: Miejskie żniwa (1995)[6]. Jej pierwsza mówiona rola przypadła na rok 1996 w filmie Dwa dni z życia doliny, gdzie wcieliła się w rolę morderczyni na zlecenie, Helgi Svelgen. Pomimo mieszanych recenzji zainteresowanie Theron wzrosło poprzez jej urodę, a także scenę, w której walczyła z postacią graną przez Teri Hatcher[9]. Charlize bała się, że będzie utożsamiana tylko z jednym typem postaci, jakim jest Helga. Wspomniała o tym, gdy ludzie pytali ją o odegranie podobnej roli podczas wywiadów[9]: „Wiele osób mówiło «powinnaś kuć żelazo póki gorące» (...) Ale granie tej samej roli, w kółko i w kółko nie pozostawia cię z żadnym uczuciem długowieczności. Wiedziałam, że będzie to dla mnie jeszcze trudniejsze, ze względu na to jak wyglądam, aby pójść innymi ścieżkami kariery aktorskiej”[12]. Podczas przesłuchań do Showgirls Theron poznała agentkę talentów J.J. Harris, dzięki wicedyrektorce castingów, Johann Ray[9]. Wspominała, że była zaskoczona tym, ile Harris pokładała nadzieję w jej potencjale, a także opisywała ją jako swoją mentorkę. Później zwolniła Johna Crosby’ego, ponieważ ciągle proponował jej scenariusze do filmów podobnych do filmu Gatunek (1995). Harris za to umiała znaleźć scenariusze i filmy z każdego możliwego gatunku, a także zachęciła Charlize do zostania producentką filmową. J.J. Harris była agentką Charlize Theron przez ponad 15 lat, aż do swojej śmierci[9].

Droga do sławy (1997–2002)

edytuj

Pojawiało się coraz więcej większych ról w Hollywoodzkich filmach, a jej kariera rozwinęła się pod koniec lat 90. W Adwokacie diabła (1997), który jest określany jako przełomowy film w jej karierze[13], Theron wcieliła się w rolę nawiedzonej żony odnoszącego sukcesy prawnika, obok Keanu Reevesa oraz Ala Pacino. Następnie wystąpiła w filmie przygodowym Wielki Joe (1998), jako przyjaciółka i opiekunka wielkiego górskiego goryla, a także w dramacie Wbrew regułom (1999), jako kobieta, która szuka możliwości dokonania aborcji w czasach II wojny światowej w stanie Maine[6]. Podczas gdy Wielki Joe okazał się finansową klapą[14], Adwokat diabła oraz Wbrew regułom zostały ciepło przyjęte przez krytyków i publiczność[15][16]. Pojawiła się na okładce styczniowego wydania magazynu Vanity Fair w 1999, jako „Biała gorąca Wenus”, a także na okładce magazynu Playboy w maju 1999. Jak później się okazało, Playboy wykorzystał zdjęcia zrobione aktorce na kilka lat wcześniej, gdy była jeszcze nieznaną modelką, bez jej zgody, co poskutkowało pozwem ze strony Theron, który skończył się przegraną aktorki[17]. We wczesnych latach 2000, kontynuowała granie w filmach, takich jak: Uwikłany (2000), Ślepy tor (2000), Nazywał się Bagger Vance (2000), Siła i honor (2000), Słodki listopad (2001), Klątwa skorpiona (2001) oraz 24 godziny (2002), które pomimo braku osiągnięcia wielkich sukcesów silnie wykreowały wizerunek Theron jako aktorki. Ten czas w swojej karierze aktorka skomentowała tak: „Ciągle znajdowałam się w miejscu, gdzie reżyserzy mnie wspierali, ale studia nie. Zaczęłam miewać romanse z reżyserami, z tymi, których naprawdę podziwiałam. Robiłam naprawdę złe filmy. Uwikłany nie był dobrym filmem, ale zagrałam w nim, ponieważ kochałam [reżysera] Johna Frankenheimera”[18].

Uznanie na świecie (2003–2008)

edytuj
 
Charlize Theron na premierze filmu Daleka północ na Międzynarodowym Festiwalu Filmów w Toronto w 2005

Theron zagrała rolę „technika” od sejfów i krypt w filmie Włoska robota (2003), który stanowił remake czy też amerykański „hołd” względem brytyjskiej wersji filmu o tym samym tytule z 1969. Włoska robota z 2003 została wyreżyserowana przez F.G. Graya, a oprócz Theron pojawili się w nim tacy aktorzy jak: Mark Wahlberg, Edward Norton, Jason Statham, Seth Green oraz Donald Sutherland. Film okazał się kasowym sukcesem w box office, przynosząc ponad 176 milionów dolarów dochodu.

W filmie Monster (2003) wcieliła się w postać seryjnej morderczyni Aileen Wuornos, byłej prostytutki, która została stracona na Florydzie w 2002 za zabicie 6 mężczyzn (nie została osądzona za siódme morderstwo), na przestrzeni lat 80 i 90 XX w.[6] Krytyk Robert Ebert ocenił kreację Theron jako „jedną z najlepszych kreacji w historii kina”. Za tę rolę Charlize Theron została nagrodzona Oscarem dla najlepszej aktorki na 76. ceremonii wręczenia Oscarów, w lutym 2004 roku[19], a także nagrodą Gildii Aktorów Ekranowych oraz Złotym Globem[20]. Jest pierwszą osoba pochodząca z Południowej Afryki, która została wyróżniona Oscarem dla najlepszej aktorki[21]. Wygrana Oscara zapewniła jej miejsce na liście najlepiej zarabiających aktorek w Hollywood w 2006 roku według The Hollywood Reporter. Znalazła się na siódmym miejscu, a jej zarobki miały wynosić do 10 milionów dolarów za film[22]. AskMen ogłosił ją najbardziej pożądaną kobietą 2003 roku[23].

Za swoją kreację szwedzkiej aktorki oraz piosenkarki, Britt Ekland, w filmie produkowanym przez HBO, Peter Sellers: Życie i śmierć (2004), Theron zgarnęła nominacje do Złotego Globu oraz Primetime Emmy Award[24]. W 2005 wcieliła się w rolę Rity, upośledzonej umysłowo kobiety, która jest obiektem pożądania Michaela Blutha (Jason Bateman), w trzecim sezonie serialu telewizyjnego produkowanego przez Fox, Bogaci bankruci. Następnie zagrała w nieudanym finansowo thrillerze science-fiction, Æon Flux; za podłożenie głosu w grze wideo na podstawie Aeon Flux, została wyróżniona Spike Video Game Award, za najlepsze wystąpienie w grze wideo jako żyjąca kobieta[25].

 
Charlize Theron na okładce jesiennego wydania magazynu Ms.Magazine; 2005

W ciepło przyjętym przez krytyków dramacie Daleka północ (2005) wykreowała postać samotnej matki, pracowniczki kopalni żelaza, która doświadcza molestowania ze strony współpracowników. Dziennikarz czasopisma Variety napisał: „Film prezentuje pewny kolejny krok dla prowadzącej Charlize Theron. Chociaż wyzwania filmów następujących po definiującym karierę filmie oskarowym zahamowały aktorkę, Theron przekonuje od występu w Monster do swoich kreacji na wiele różnych sposobów (...) Siła, którą niosą za sobą występ i postać, zakotwicza ten film w tradycji innych dramatów o kobietach z klasy robotniczej walczących z problemami nowoczesnych miejsc pracy, takich jak: Norma Rae czy Silkwood”[26]. Za tę kreację Theron otrzymała nominacje do Oscara oraz Złotego Globu dla najlepszej aktorki[18][19]. Magazyn Ms.Magazine uhonorował jej występ artykułem w swoim jesiennym numerze z 2005 roku. 30 września 2005 roku Theron otrzymała swoją gwiazdę na Alei Gwiazd w Los Angeles[21].

W 2007 roku Theron odegrała rolę detektywa policji w dobrze przyjętym filmie W dolinie Elah, następnie wyprodukowała oraz zagrała w dramacie Sen na jawie (2008), w którym zagrała lekkomyślną i niechlujną matkę, razem z Nickiem Stahlem oraz AnnaSophią Robb. Dziennik Christian Science Monitor pochwalił jej ostatni film słowami: „Pomimo swoich braków oraz niewystarczającego czasu ekranowego dla Theron (która jest całkiem dobra), Sen na jawie ma w sobie rdzeń uczuć”[27]. W 2008 Charlize Theron zagrała kobietę, która przeżyła traumatyczne dzieciństwo w dramacie Granice miłości, wyreżyserowanego przez Guillermo Arriaga, gdzie na ekranie towarzyszyły jej Jennifer Lawrence oraz Kim Basinger, a także odegrała rolę byłej żony superbohatera alkoholika obok Willa Smitha w filmie superbohaterskim Hancock (2008). O ile Granice miłości znalazły wąskie grono odbiorców, o tyle Hancock zarobił ponad 624 miliony dolarów na całym świecie[28]. Również w 2008 roku Theron została nazwana kobietą roku według harwardzkiego stowarzyszenia The Pudding[29]. Ówczesny Sekretarz generalny ONZ, Ban Ki-moon, zaproponował jej zostanie Posłanką Pokoju ONZ[30].

Przerwa i powrót do aktorstwa (2009–2011)

edytuj
 
Charlize Theron w 2008

Filmy, które wyszły spod jej ręki, to postapokaliptyczny dramat Droga (2009), w którym pojawia się w retrospekcjach, a także film animowany Astro Boy (2009), w którym użyczyła głosu jednej z postaci. 4 grudnia 2009 Theron współprezentowała losowanie grup na Mistrzostwa Świata FIFA w Piłce Nożnej 2010 w Kapsztadzie w RPA. Współtowarzyszyli jej inni celebryci pochodzący z Południowej Afryki. Podczas prób losowania Theron wylosowała piłeczkę z Francją, lecz dla żartu krzyknęła „Irlandia”, nawiązując tym do zagrania ręką przez Thierry’ego Henry’ego w meczu w fazie play-off między Francją a Irlandią[31]. Żart przestraszył FIFA na tyle, że bali się o podobny żart podczas transmisji na żywo, który wywołałby skandal[32].

Po dwuletniej przerwie od dużego ekranu Theron powróciła w światła reflektorów przy okazji czarnej komedii Kobieta na skraju dojrzałości (2011). Film został wyreżyserowany przez Jasona Reitmana i został ciepło przyjęty przez krytyków, głównie przez jej występ jako rozwiedzionej ghostwriterki mającej problemy z alkoholem oraz popadającej w depresję. Richard Roeper ocenił film najwyższą z ocen, a samą rolę Theron skomentował słowami: „Charlize Theron dostarcza jeden z najbardziej imponujących występów tego roku”[33]. Została nominowana do Złotego Globu oraz kilku innych nagród. W 2011 Charlize Theron wytłumaczyła swój sposób na przeniesienie postaci z kartek scenariusza na duży ekran: „Gdy zastanawiam się nad postacią, jest to dla mnie łatwe, ponieważ kiedy powiem «tak» na coś, dostaję obsesji na tym punkcie – i w ogóle mam obsesyjną naturę. Sposób, w jaki chce zagrać, zaczyna się w tym momencie. To bardzo samotne, wewnętrzne doświadczenie. Myślę o postaci cały czas – obserwuję rzeczy, widzę rzeczy i przechowuję je w mojej głowie, wszystko jest nastawione na to, co zamierzam zrobić. Mam obsesję na punkcie ludzkiej kondycji. Czytasz scenariusz i popadasz w obsesję na punkcie natury bohatera, jej nawyków. Kiedy kamera się włącza, to czas na wykonanie mojej pracy, na ukazanie szczerej prawdy. Nie możesz tworzyć bohatera, kiedy jesteś w środku kręcenia filmu, przynajmniej ja nie potrafię”[34].

Powrót do rozgłosu i uznanie krytyków (od 2012 do dziś)

edytuj
 
Charlize Theron na Comic-Con w San Diego w 2012

W 2012 Theron wcieliła się w rolę złoczyńcy w dwóch wysokobudżetowych filmach. Zagrała złą królową Ravennę, macochę Królewny Śnieżki, w Królewnie Śnieżce i Łowcy (2012), towarzysząc na dużym ekranie Kristen Stewart oraz Chrisowi Hemsworthowi. Wystąpiła także jako członkini załogi z tajną misją w filmie Ridleya Scotta, Prometeusz (2012). Mick LaSalle z San Francisco Chronicles określił film o Królewnie Śnieżce jako: „powolny, nudny film, który nie ma krzty charyzmy, a ratuje go tylko garść efektów specjalnych oraz rola Charlize Theron jako złej królowej”[35]. Z kolei dziennikarz The Hollywood Reporter, Todd McCarthy, opisał rolę Theron w Prometeuszu twierdząc, że: „Theron jest tutaj w trybie lodowej bogini, z naciskiem na lód (...), ale zarówno idealnie pasująca do tej roli”[36]. Oba filmy zostały wielkimi sukcesami box office, zarabiając około 800 milionów dolarów łącznie na całym świecie[37][38]. W 2013 magazyn Vulture/NYMag nazwał ją 68. najbardziej wartościową gwiazdą Hollywood, pisząc: „Jesteśmy szczęśliwi, że Theron pozostaje na liście w roku, w którym nic z jej udziałem się nie ukazało (...), każda aktorka, która ma takie umiejętności, piękno i zaciekłość, powinna mieć stałe miejsce w Hollywood”[39]. 10 maja 2014 roku poprowadziła Saturday Night Live na kanale NBC[40][41]. W 2014 roku Theron wcieliła się w rolę żony niesławnego rewolwerowca w komedio-westernie Milion sposobów, jak zginąć na Zachodzie (2014), wyreżyserowanego przez Setha MacFarlane’a. Film spotkał się z miernymi recenzjami i umiarkowanymi zwrotami z box office[42][43].

W 2015 Theron odegrała rolę jedynej ocalałej z masakry rodzinnej w filmowej adaptacji powieści Gillian Flynn, Mroczny zakątek (2015), wyreżyserowanej przez Gilles’a Paquet-Brennera. Theron miała swój wkład producencki w tworzeniu filmu[44]. Następnie wystąpiła u boku Toma Hardyego jako Cesarzowa Furiosa w Mad Max: Na drodze gniewu (2015). Film został bardzo ciepło przyjęty, a pochwały były głównie kierowane w stronę Theron, za stworzenie postaci z dominującą naturą. Film zarobił łącznie ponad 378 milionów dolarów na całym świecie[45]. Theron powtórzyła swoją rolę jako Królowa Ravenna w Łowcy i Królowej Lodu (2016), sequelu do Królewny Śnieżki sprzed 4 lat. Kontynuacja zaś spotkała się z chłodnym przyjęciem krytyków i publiczności, a wyniki finansowe tylko to potwierdziły[46]. W 2016 Theron wcieliła się również w rolę lekarki i aktywistki pracującej w Afryce Zachodniej, w mało popularnym dramacie romantycznym Jej twarz, obok Javiera Bardema w reżyserii Seana Penna[47]. Użyczyła swojego głosu w filmie stop-motion 3D, Kubo i dwie struny (2016), a także wyprodukowała niezależny dramat Umysł w ogniu (2016). Tego roku magazyn Time ogłosił Theron jedną ze stu najbardziej wpływowych osób na świecie[48]. W 2017 Theron wcieliła się w rolę głównego złoczyńcy w filmie Szybcy i wściekli 8, a także w postać szpiega w przeddzień upadku Muru Berlińskiego w 1989 roku w filmie Atomic Blonde (2017), adaptacji komiksu The Coldest City wyreżyserowanej przez Davida Leitcha[49]. Wraz z przychodem przekraczającym 1.2 miliarda dolarów, film Szybcy i wściekli 8 stał się najczęściej oglądanym filmem, w którym zagrała Charlize Theron[50]. Atomic Blonde został opisany przez Richarda Roepera z Chicago Sun-Times jako „zręczny pojazd dla magnetycznych, brutalnych uroków Charlize Theron, która jest teraz oficjalnie gwiazdą akcji dzięki sile tego filmu i Mad Max: Na drodze gniewu”[51].

W czarnej komedii Tully (2018), wyreżyserowanej przez Jasona Reitmana oraz napisanej przez Diablo Cody, Theron wciela się w rolę przytłoczonej matki trójki dzieci. Film został ciepło przyjęty przez krytyków, którzy tak opisali film: „zagłębia się we współczesne doświadczenia rodzicielskie z godną podziwu mieszanką humoru i surowej uczciwości, ożywionej przez wybitny występ Charlize Theron”[52]. Zagrała również rolę prezes firmy farmaceutycznej w mało znanym filmie kryminalnym Raz się żyje (2018), a także wyprodukowała biograficzny dramat wojenny Prywatna wojna (2018)[53].

W 2019 Theron wystąpiła w komedii romantycznej Niedobrani reżyserii Jonathana Levine, w roli Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych, która odnawia kontakt z reporterem, granym przez Setha Rogena, którym opiekowała się, gdy był dzieckiem[54]. Film miał swoją premierę na festiwalu South by Southwest w marcu 2019 roku. Następnie Theron portretowała Megyn Kelly w dramacie Gorący temat, reżyserii Jaya Roach. Film porusza temat zarzutów o molestowanie seksualne przeciwko Rogerowi Ailesowi, dyrektorowi generalnemu Fox News, składanych przez jego byłe podwładne[55]. Za rolę w tym filmie Theron została nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej[56], Złotego Globu dla najlepszej aktorki w filmie dramatycznym[57], Critics’ Choice Movie Award dla najlepszej aktorki[58], Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ aktorki w roli pierwszoplanowej[58] oraz Nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej[59]. W 2019 uplasowała się na dziewiątym miejscu najlepiej opłacanych aktorek według Forbes, z rocznym dochodem w wysokości 23 milionów dolarów[60].

2 kwietnia 2021 roku ponownie ukaże się w roli Cipher w filmie Szybcy i Wściekli 9. Film oryginalnie miał mieć premierę 22 maja 2020[61], jednak produkcja została opóźniona ze względu na pandemię COVID-19[62]. Theron pojawi się również w The Old Guard reżyserii Giny Prince-Bythewood. Premiera ma mieć miejsce 10 lipca 2020 roku[63].

Pozostałe przedsięwzięcia

edytuj

Aktywizm

edytuj
 
Charlize Theron w 2013 na ceremonii wręczenia kryształowej nagrody za odkrywanie sztuki w społeczeństwie

The Charlize Theron Africa Outreach Project (CTAOP) został utworzony w 2007 roku przez Theron. Projekt ma na celu wspieranie lokalnych organizacji uświadamiających i walczących z chorobą. Mimo że CTAOP działa na terenie całej Afryki Subsaharyjskiej, głównie skupia się on na działalności w Południowej Afryce – kraju ojczystym Theron[64]. W 2017 roku CTAOP zebrało ponad 6,3 milionów dolarów na rzecz lokalnych organizacji[65].

W 2008 roku Theron został nadany tytuł Posłanki Pokoju Narodów Zjednoczonych[66], za wkład włożony w pomoc walki z AIDS wśród afrykańskiej młodzieży. Ban Ki-Moon powiedział wtedy o Theron „Konsekwentnie działałaś w celu poprawy życia kobiet i dzieci w Południowej Afryce oraz zapobiegania przemocy wobec kobiet i dziewcząt”[67].

W grudniu 2009 CTAOP wypuściło limitowaną edycję butów we współpracy z TOMS Shoes. Buty były zrobione z wegańskich materiałów i inspirowane afrykańskimi baobabami, których kształt był na nich wyszyty. 10 tysięcy par zostało przekazanych dla potrzebujących dzieci, zaś część dochodów ze sprzedaży trafiło do CTAOP[68].

Theron angażuje się w organizacjach na rzecz praw kobiet i uczestniczyła w demonstracjach pro-choice[69]. W 2014 była zaangażowana w projekt Stop Rape Now[70]. Jest również obrończynią praw zwierząt i członkinią PETA. Pojawiła się w reklamie PETA w ramach ich programu przeciwko używania futra zwierzęcego[71]. Theron wspiera również społeczność LGBT. 30 maja 2009 roku uczestniczyła w marszu na rzecz legalizacji małżeństwa osób tej samej płci we Fresno w Kalifornii[72]. Publicznie ogłosiła, że nie wyjdzie za mąż, dopóki małżeństwo osób tej samej płci nie będzie legalne w Stanach Zjednoczonych, mówiąc „Nie chce brać ślubu, ponieważ teraz instytucja małżeństwa jest bardzo jednostronna, a chce żyć w kraju, gdzie wszyscy mamy równe prawa. Wydaje mi się, że jedyną rzeczą, jaka zmieniłaby się, gdybym wzięła teraz ślub, jest fakt, że nie mogłabym spać po nocach z myślą o tym, że tak wiele moich przyjaciół, którzy są gejami i lesbijkami, bardzo chciałoby wziąć ślub, ale nie mogą tego zrobić”[73]. W czerwcu 2011 roku w wywiadzie w Piers Morgan Tonight powiedziała: „Mam problem z tym, że nasz rząd nie dopilnował, żeby małżeństwo osób tej samej płci było legalne w całym kraju. Uważam, że każdy ma do tego prawo”[74]. W marcu 2014 CTAOP było jedną z organizacji, na rzecz których odbyło się wydarzenie Fame and Philanthropy – zbiórka funduszy w noc 86. ceremonii wręczenia Oscarów. Theron, wraz z Halle Berry i Jamesem Cameronem, była gościem honorowym[75]. W 2015 roku Theron podpisała list otwarty One Campaign skierowany do Angeli Merkel i Nkosazana Dlamini-Zuma, wzywający je do skoncentrowania się na potrzebach kobiet podczas szczytu ONZ we wrześniu 2015 roku[76]. W sierpniu 2018 roku podczas swojego pobytu w Południowej Afryce z Trevorem Noah, Theron wsparła finansowo organizację Life Choices[77]. W 2018 wygłosiła mowę dotyczącą przeciwdziałaniu AIDS podczas 22. Międzynarodowej Konferencji AIDS, zorganizowaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie AIDS w Amsterdamie[78].

Współpraca z markami

edytuj

Po podpisaniu umowy z Johnem Galliano w 2004 roku, Theron zastąpiła estońską modelkę Tiiu Kuik jako twarz J’Adore – perfum marki Christian Dior[79]. Od października 2005 do grudnia 2006 Theron zarobiła 3 miliony dolarów w ramach współpracy z Raymond Weil[80]. W lutym 2006 firma pozwała Theron o naruszenie warunków umowy[80][81][82]. Proces został rozstrzygnięty 4 listopada 2008 roku[83]. W 2018 roku Theron dołączyła do Brada Pitta, Daniela Wu i Adama Drivera jako ambasadorka marki Breitling[84][85].

Życie prywatne

edytuj
 
Charlize Theron na Comic-Con w San Diego w 2017

Obywatelstwo

edytuj

W 2007 roku Theron została obywatelką Stanów Zjednoczonych[86], równocześnie zachowując obywatelstwo południowoafrykańskie[87]. Mieszka w Los Angeles[88].

Inspiracje aktorskie

edytuj

Na jej zainteresowanie aktorstwem wpływ miały Susan Sarandon i Sigourney Weaver[9]. Theron mówiła również o jej podziwie wobec Toma Hanksa, którego filmy oglądała jako nastolatka[9]. Przed przyjazdem do Stanów Zjednoczonych Theron nie miała pojęcia o wielkiej sławie aktora, ponieważ nie był on znany w Południowej Afryce[9]. Jest to często przytaczane jako powód jej przyziemnego podejścia do własnej sławy. Po udziale w filmie Szaleństwa młodości Theron dostała autograf Hanksa na swojej kopii scenariusza[89]. W 2020 roku wręczyła mu Nagrodę im. Cecila B. DeMille’a, zaś Hanks powiedział, że od dnia w którym pierwszy raz spotkał Theron, ma równie wielki podziw dla jej kariery, co ona względem jego[90][91].

Rodzina

edytuj

Theron adoptowała dwójkę dzieci: Jackson w marcu 2012[92] oraz August w lipcu 2015[93][94]. Od dzieciństwa była zainteresowana adopcją ze względu na przepełnione sierocińce[8]. W kwietniu 2019 roku Theron ujawniła, że siedmioletnia córka Jackson jest transseksualna. Powiedziała, że decyzja o tym, kim chcą być jej dzieci, nie należy w żaden sposób do niej[95]. Theron przez trzy lata była w związku z muzykiem Stephenem Jenkinsem. Zerwali oni w październiku 2001 roku. Niektóre z piosenek na trzecim albumie Third Eye Blind, Out of the Vein, dotyczą związku Jenkinsa i Theron oraz emocji artysty po rozstaniu[96][97]. Następnie Theron związała się z irlandzkim aktorem Stuartem Townsendem, po tym jak para spotkała się na planie filmu 24 godziny w 2002 roku. Mieszkali oni razem w Los Angeles i Irlandii[98]. Rozstali się w styczniu 2010 roku[99]. W grudniu 2013 roku Theron rozpoczęła swój związek z amerykańskim aktorem Seanem Pennem. W grudniu 2014 roku ogłosili oni zaręczyny. Theron zakończyła jednak związek pół roku później, w czerwcu 2015[100].

Zdrowie

edytuj

Theron często żartobliwie narzeka, że więcej kontuzji spotyka ją na planach filmów, które nie są filmami akcji. Jednak na planach filmów tego gatunku również doznała wielu urazów. Podczas kręcenia Æon Flux w Berlinie Theron doznała dyskopatii podczas wykonywania serii przerzutów w tył. W konsekwencji przez miesiąc musiała nosić kołnierz ortopedyczny[101]. Na planie The Old Guard w czasie kręcenia sceny walki Theron zerwała więzadła w kciuku, które potem wymagały przeprowadzenia trzech operacji[102][103]. Na planie Atomic Blonde aktorka uszczerbiła ząb i ponownie musiała przejść operację[103]. Poza filmami akcji Theron nadwyrężyła fałd głosowy podczas kręcenia sceny porodu na planie filmu Droga. Podczas swojej pierwszej pracy modelingowej w Morocco aktorka zwichnęła szczękę, ponieważ uderzył ją wielbłąd, na którym siedziała[8]. Podczas promowania filmu Niedobrani Theron powiedziała, że oglądając film Borat śmiała się tak mocno, że jej szyja zastała się na pięć dni[104]. Później dodała, że podczas kręcenia Niedobranych „wylądowała” na oddziale ratunkowym, po tym jak uderzyła się w głowę o ławkę, zakładając nakolanniki[104]. W lipcu 2009 roku u Theron zdiagnozowano poważne zakażenie przewodu pokarmowego[105][106]. W 2018 roku Theron ujawniła, że dawniej uczęszczała na terapię, ponieważ czuła w sobie niewyjaśnioną złość, która okazała się być spowodowana dorastaniem w czasach panowania apartheidu w Południowej Afryce[8][78], który zakończył się, gdy aktorka miała 15 lat[8].

Filmografia

edytuj

Filmy fabularne

edytuj

Produkcja

edytuj

Głosy

edytuj
  • 2001: When I Was a girl jako narrator
  • 2001: Captured on Film: The True Story of Marion Davies jako narrator
  • 2005: Aeon Flux (gra wideo) jako Aeon Flux
  • 2009: Astro Boy jako narrator
  • 2016: Kubo i dwie struny (Kubo and the Two Strings) jako Małpa
  • 2019: Rodzina Addamsów (The Addams Family) jako Morticia Addams

Seriale

edytuj
  • 2003: Bogaci bankruci (Arrested Development) jako Rita (5 odcinków)
  • 2005: Robot Chicken jako mama Daniela / kelnerka (1 odc.)
  • 2017: Orville (The Orville) jako Pria Lavesque (1 odc.)

Nagrody i nominacje

edytuj
Nagrody i nominacje otrzymane przez Charlize Theron
Nagroda Rok Dzieło Kategoria Wynik
Nagrody Akademii Filmowej (Oscary) 2004 Monster Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Wygrana
2006 Daleka północ Nominacja
2020 Gorący temat Nominacja
Nagrody Australijskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych 2016 Mad Max: Na drodze gniewu Najlepsza międzynarodowa aktorka pierwszoplanowa - kino Nominacja
Najlepsza aktorka pierwszoplanowa - kino Nominacja
2020 Gorący temat Najlepsza międzynarodowa aktorka pierwszoplanowa - kino Nominacja
Nagrody Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych 2005 Monster Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Nominacja
2006 Daleka północ Nominacja
2020 Gorący temat Nominacja
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie 2004 Monster Srebrny niedźwiedź dla najlepszej aktorki Wygrana
Nagrody Bambi 2000 Wbrew regułom Wschodząca gwiazda: kobieta Wygrana
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków w Chicago 2003 Monster Najlepsza aktorka Wygrana
2014 Mad Max: Na drodze gniewu Nominacja
Critics’ Choice Awards 2004 Monster Najlepsza aktorka w filmie Wygrana
2006 Daleka północ Nominacja
2012 Kobieta na skraju dojrzałości Nominacja
2016 Mad Max: Na drodze gniewu Nominacja
Najlepsza aktorka w filmie akcji Wygrana
2019 Tully Najlepsza aktorka w filmie komediowym Nominacja
2020 Gorący temat Najlepszy zespół aktorki w filmie Nominacja
Najlepsza aktorka w filmie Nominacja
Stowarzyszenie krytyków filmowych Dallas–Fort Worth 2003 Monster Najlepsza aktorka Wygrana
2005 Daleka północ Nominacja
2011 Kobieta na skraju dojrzałości Nominacja
2015 Mad Max: Na drodze gniewu Nominacja
2019 Gorący temat Nominacja
Nagrody Towarzystwa Krytyków Filmowych w Detroit 2011 Kobieta na skraju dojrzałości Najlepsza aktorka Nominacja
2019 Gorący temat Nominacja
Nagrody Kręgu Krytyków Filmowych na Florydzie 2019 Gorący temat Najlepsza aktorka Nominacja
Film Independent Spirit Awards 2004 Monster Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Wygrana
Najlepsza produkcja pierwszego filmu fabularnego Wygrana
Złote Globy 2004 Monster Najlepsza aktorka w dramacie Wygrana
2005 Peter Sellers – życie & Śmierć Najlepsza aktorka drugoplanowa - serial telewizyjny Nominacja
2006 Daleka północ Najlepsza aktorka w dramacie Nominacja
2012 Kobieta na skraju dojrzałości Najlepsza aktorka w musicalu lub komedii Nominacja
2019 Tully Nominacja
2020 Gorący temat Najlepsza aktorka w dramacie Nominacja
Stowarzyszenie Krytyków Filmowych w Georgii 2011 Kobieta na skraju dojrzałości Najlepsza aktorka Nominacja
Złote Maliny 2002 Słodki listopad Najgorsza aktorka Nominacja
2015 Milion sposobów, jak zginąć na Zachodzie Nominacja
Najgorsze połączenie ekranowe (z Sethem MacFarlanem) Nominacja
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków w Hollywood 2019 Gorący temat Najlepsza aktorka Nominacja
Nagrody Towarzystwa Krytyków Filmowych w Houston 2019 Gorący temat Najlepsza aktorka Nominacja
Hollywood Film Awards 2005 Daleka północ Nagroda aktorki Hollywood Wygrana
Międzynarodowe Głosowanie Online Krytyków Filmowych 2010 Monster Najlepsza aktorka dekady Wygrana
Irlandzka Akademia Filmowa i Telewizyjna 2004 Monster Najlepsza międzynarodowa aktorka filmowa Nominacja
Primetime Emmy Awards 2005 Peter Sellers – życie & Śmierć Wybitna aktorka drugoplanowa w serialu lub filmie telewizyjnym Nominacja
Nagrody Londyńskiego Kręgu Krytyków Filmowych 2004 Monster Aktorka roku Nominacja
2019 Gorący temat Nominacja
Stowarzyszenie Krytyków Filmowych w Los Angeles 2003 Monster Najlepsza aktorka 2 miejsce
Nagrody MTV Movie & TV 2004 Monster Najlepszy występ kobiecy Nominacja
Najlepszy pocałunek (z Christiną Ricci) Nominacja
2016 Mad Max: Na drodze gniewu Najlepszy występ kobiecy Wygrana
Najlepszy bohater Nominacja
Najlepsza walka (z Tomem Hardym) Nominacja
2018 Atomic Blonde Najlepsza walka (z Danielem Hargravem and Gregiem Rementerem) Nominacja
National Board of Review 2003 Monster Najlepszy występ przełomowy Wygrana
Narodowe Towarzystwo Krytyków Filmowych Monster Najlepsza aktorka Wygrana
Nagrody Kręgu Krytyków Filmowych w Nowym Jorku Monster Najlepsza aktorka 3 miejsce
New York Film Critics Online Monster Najlepsza aktorka Wygrana
Nickelodeon Kids' Choice Awards 2017 Łowca i Królowa Lodu Ulubiony złoczyńca Nominacja
Ulubieni wrogowie (z Emily Blunt) Nominacja
Towarzystwo Krytyków Filmowych Online 2003 Monster Najlepsza aktorka Nominacja
2015 Mad Max: Na drodze gniewu Nominacja
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Palm Springs 2006 Daleka północ Nagroda za osiągnięcie Desert Palm Wygrana
2012 Kobieta na skraju dojrzałości Nagroda awangardy przewodniczącego Wygrana
2020 Gorący temat Nagroda dla międzynarodowej gwiazdy Wygrana
People’s Choice Awards 2013 Prometeusz Ulubiona aktorka z dramatów Nominacja
Królewna Śnieżka i Łowca Nominacja
2016 Mad Max: Na drodze gniewu Ulubiona aktorka z filmów akcji Nominacja
Nagrody Satellite 2000 Wbrew regułom Najlepsza aktorka w dramacie Nominacja
2011 Kobieta na skraju dojrzałości Najlepsza aktorka w filmie Nominacja
2020 Gorący temat Najlepsza aktorka w dramacie Nominacja
Nagrody Saturn 2010 Granice miłości Najlepsza aktorka Nominacja
2013 Królewna Śnieżka i Łowca Najlepsza aktorka drugoplanowa Nominacja
2015 Mad Max: Na drodze gniewu Najlepsza aktorka Wygrana
Spike Video Game Awards 2005 Aeon Flux Najlepszy występ kobiecy Wygrana
Krąg Krytyków Filmowych w San Francisco 2003 Monster Najlepsza aktorka Wygrana
2019 Gorący temat Nominacja
Nagrody Screen Actors Guild 2000 Wbrew regułom Znakomity występ zespołu aktorów w filmie fabularnym Nominacja
2004 Monster Znakomity występ aktorki pierwszoplanowej w filmie fabularnym Wygrana
2005 Peter Sellers - Życie & Śmierć Znakomity występ aktorki pierwszoplanowej w serialu telewizyjnym Nominacja
2006 Daleka północ Znakomity występ aktorki pierwszoplanowej w filmie fabularnym Nominacja
2020 Gorący temat Nominacja
Znakomity występ zespołu aktorów w filmie fabularnym Nominacja
Stowarzyszenie Krytyków Filmowych w St. Louis 2018 Tully Najlepsza aktorka Nominacja
2019 Gorący temat Nominacja
Teen Choice Awards 2012 Królewna Śnieżka i Łowca Choice Movie: Hissy Fit Wygrana
Choice Movie: Złoczyńca Nominacja
Prometeusz Choice Movie: Letnia aktorka Nominacja
2016 Łowca i Królowa Lodu Choice Movie: Aktorka Sci-Fi/Film Fantasy Nominacja
Choice Movie: Złoczyńca Nominacja
2017 Szybcy i wściekli 8 Choice Movie: Złoczyńca Nominacja
Krąg Krytyków Filmowych w Vancouver 2003 Monster Najlepsza aktorka Wygrana
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych w Washington D.C. 2005 Daleka północ Najlepsza aktorka Nominacja
2015 Mad Max: Na drodze gniewu Nominacja
Krąg Damskich Krytyków Filmowych 2017 Atomic Blonde Odwaga w aktorstwie Nominacja

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Charlize Theron Speaks Afrikaans [online].
  2. ↑ Charlize defends her 'unique' American accent [online], iol.co.za [dostęp 2020-05-15] (ang.).
  3. ↑ A.B.C. News, Charlize Theron's Family Tragedy [online], ABC News [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  4. ↑ Charlize Theron & David Oyelowo Answer the Web's Most Searched Questions | WIRED Wired. 2018. [dostęp 16.05.2020] – poprzez YouTube (ang.).
  5. ↑ Charlize Theron on Missing Her Front Teeth and Wearing Cutlets | Screen Tests | W Magazine. W magazine. 19 June 2013. [dostęp: 16.05.2020] – poprzez YouTube (ang.).
  6. ↑ a b c d "Charlize Theron". Inside the Actors Studio. Sezon 10. Odcinek 8. 18 Stycznia 2004. Bravo. (ang.).
  7. ↑ a b c d e BY Lynn Hirschberg, Charlize Angel, „The New York Times”, 24 lutego 2008, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  8. ↑ a b c d e Five Things with Lynn Hirschberg: Episode 7: Charlize Theron on Apple Podcasts [online], Apple Podcasts [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  9. ↑ a b c d e f g h i j k l "Conversations with Charlize Theron". SAG-AFTRA [dostęp 16-05-2020] - poprzez YouTube (ang.).
  10. ↑ IndieLondon: In The Valley of Elah - Charlize Theron interview - Your London Reviews [online], web.archive.org, 13 stycznia 2009 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-13].
  11. ↑ Charlize Theron Interview: Out of Character | Movie Celebs | Reader's Digest [online], web.archive.org, 25 marca 2008 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-25].
  12. ↑ Charlize Theron [online], web.archive.org, 10 lutego 2009 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-10].
  13. ↑ Charlize Theron: ‘I trained for five hours a day for three months to get stunts right’, „belfasttelegraph”, ISSN 0307-1235 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  14. ↑ Mighty Joe Young [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  15. ↑ The Devil's Advocate [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  16. ↑ The Cider House Rules [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  17. ↑ Melanie Jones 12/15/11 AT 9:47 AM, Charlize Theron to Drew Barrymore: 10 Surprising Playboy Cover Stars [PHOTOS] [online], International Business Times, 15 grudnia 2011 [dostęp 2020-05-16].
  18. ↑ a b Charlize Theron: Bronzed Bombshell: Vogue Feature Story on Style.com [online], web.archive.org, 8 lipca 2008 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-08].
  19. ↑ a b Results Page - Academy Awards® Database - AMPAS [online], archive.vn, 13 stycznia 2013 [dostęp 2020-05-16].
  20. ↑ HFPA - Awards Search [online], web.archive.org, 23 maja 2006 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2006-05-23].
  21. ↑ a b Hollywood honours actress Theron [online], 30 września 2005 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  22. ↑ Kidman is now the highest-paid actress - Entertainment - Celebrities - TODAY.com [online], web.archive.org, 6 grudnia 2011 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-06].
  23. ↑ AskMen.com - Charlize Theron [online], web.archive.org, 2 grudnia 2012 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-02].
  24. ↑ Charlize Theron [online], Television Academy [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  25. ↑ Spike TV Video Game Awards 2005 Winners Announced | News | GameZone [online], web.archive.org, 14 czerwca 2012 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-14].
  26. ↑ Review of North Country - Variety.com [online], web.archive.org, 20 października 2012 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-20].
  27. ↑ 'Sleepwalking' has a dreamy feel | csmonitor.com [online], web.archive.org, 17 marca 2008 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-17].
  28. ↑ Charlize Theron Movie Box Office Results [online], web.archive.org, 26 października 2018 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-26].
  29. ↑ The Harvard Crimson :: News :: Hasty Pudding To Honor Walken, Theron [online], web.archive.org, 6 grudnia 2008 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-06].
  30. ↑ Actress to become UN peace envoy [online], 15 listopada 2008 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  31. ↑ Theron has a ball at FIFA's expense [online], independent [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  32. ↑ FIFA shock as Charlize Theron picks Ireland as first team in World Cup draw | Irish Sport | IrishCentral [online], web.archive.org, 3 marca 2010 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-03].
  33. ↑ Young Adult Review - RichardRoeper.com [online], web.archive.org, 19 kwietnia 2012 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-19].
  34. ↑ High school disunion: Charlize Theron, Diablo Cody & Jason Reitman on 'Young Adult' [online], web.archive.org, 30 listopada 2011 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-30].
  35. ↑ 'Snow White and the Huntsman' review: Dwarfed - SFGate [online], web.archive.org, 27 kwietnia 2014 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-27].
  36. ↑ Prometheus: Film Review | Hollywood Reporter [online], web.archive.org, 26 października 2018 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-26].
  37. ↑ Snow White and the Huntsman (2012) – Box Office Mojo [online], web.archive.org, 26 października 2018 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-26].
  38. ↑ Prometheus [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  39. ↑ Vulture’s 100 Most Valuable Stars of 2013 – Vulture [online], web.archive.org, 7 czerwca 2014 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-07].
  40. ↑ Charlize Theron, Andy Samberg Will Host Last Two SNLs of the Season [online], Vulture [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  41. ↑ Miriam Coleman, Miriam Coleman, Charlize Theron is the Ultimate Cat Lady [online], Rolling Stone, 11 maja 2014 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  42. ↑ A Million Ways to Die in the West. [dostęp 2020-05-16].
  43. ↑ Weekend Report: 'Stars' Align for 'Fault,' Cruise Misses with 'Edge' [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  44. ↑ Nancy Tartaglione, Nancy Tartaglione, Berlin TOLDJA! Charlize Theron Locked For ‘Dark Places’ [online], Deadline, 7 lutego 2013 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  45. ↑ Mad Max: Fury Road [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  46. ↑ 'Jungle Book' Repeats, 'Huntsman' Falls On His Axe and 'Zootopia' Tops $900M Worldwide [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  47. ↑ Brent Lang, Brent Lang, Sean Penn’s ‘The Last Face’ Ripped Apart on Twitter After Cannes Debut [online], Variety, 20 maja 2016 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  48. ↑ Charlize Theron [online], Time [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  49. ↑ 'John Wick 2' co-director David Leitch exits to helm 'The Coldest City' [online], EW.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  50. ↑ The Fate of the Furious [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  51. ↑ Richard Roeper, Charlize Theron joins action's top echelon with slick 'Atomic Blonde' [online], Chicago Sun-Times, 26 lipca 2017 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  52. ↑ Tully (2018) – Rotten Tomatoes [online], web.archive.org, 8 października 2018 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-08].
  53. ↑ Gringo [online], Box Office Mojo [dostęp 2020-05-16].
  54. ↑ Anthony D'Alessandro, Anthony D'Alessandro, Seth Rogen-Charlize Theron Comedy Moves Up To First Weekend In May After Scoring SXSW Slot [online], Deadline, 17 stycznia 2019 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  55. ↑ Patrick Hipes, Patrick Hipes, Charlize Theron To Play Megyn Kelly In Fox News Movie At Annapurna [online], Deadline, 22 maja 2018 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  56. ↑ Patrick Hipes, Patrick Hipes, Oscar Nominations: ‘Joker’ Tops List With 11 Noms; ‘1917’, ‘Irishman’, ‘Hollywood’ Nab 10 Apiece [online], Deadline, 13 stycznia 2020 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  57. ↑ Patrick Hipes, Patrick Hipes, Golden Globes Nominations: ‘Marriage Story’, Netflix, ‘Once Upon A Time In Hollywood’ Lead Way In Film – Full List Of Nominations [online], Deadline, 9 grudnia 2019 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  58. ↑ a b Pete Hammond, Pete Hammond, ‘The Irishman’, ‘Once Upon A Time In Hollywood’ Lead Critics’ Choice Nominations; Netflix Dominates With 61 Noms In Movies And TV [online], Deadline, 8 grudnia 2019 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  59. ↑ Patrick Hipes, Patrick Hipes, SAG Awards Nominations: ‘Bombshell’, ‘The Irishman’, ‘Once Upon A Time In Hollywood’ Top Film List, ‘Maisel,’ ‘Fleabag’ Score In TV – Complete List Of Noms [online], Deadline, 11 grudnia 2019 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  60. ↑ Madeline Berg, The Highest-Paid Actresses 2019: Scarlett Johansson Leads With $56 Million [online], Forbes [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  61. ↑ Charlize Theron and Helen Mirren strap back in for 'Fast & Furious 9' [online], EW.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  62. ↑ Sarah Whitten, 'F9' delayed to 2021 amid coronavrius pandemic concerns [online], CNBC, 12 marca 2020 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  63. ↑ Anthony Breznican, First Look at Charlize Theron’s Immortal Warrior in The Old Guard [online], Vanity Fair [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  64. ↑ CTAOP | Charlize Theron Africa Outreach Project [online] [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  65. ↑ Natalie Robehmed, How Charlize Theron Is Helping Fight AIDS [online], Forbes [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  66. ↑ Charlize Theron named UN Ambassador of Peace - Arts & Entertainment - CBC News [online], web.archive.org, 30 grudnia 2014 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-30].
  67. ↑ Member States Portal - 17 November 2008: Charlize Theron is United Na… [online], archive.vn, 17 grudnia 2014 [dostęp 2020-05-16].
  68. ↑ EXCLUSIVE: Charlize Theron Designs Shoes with TOMS for Charity – Style News - StyleWatch - People.com [online], web.archive.org, 16 sierpnia 2011 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-16].
  69. ↑ Hillary takes on Bush [online], The Sydney Morning Herald, 26 kwietnia 2004 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  70. ↑ Lisa Respers France CNN, Emma Watson latest celeb to use star power to help women [online], CNN [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  71. ↑ Charlize Theron Dogs the Fur Trade [online], web.archive.org, 1 września 2010 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-01].
  72. ↑ Thousands attend Fresno rally supporting gay marriage [online], LA Times Blogs - L.A. NOW, 30 maja 2009 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  73. ↑ Katy Hall, Charlize Theron: I Won't Get Married Until My Gay Friends Can (VIDEO) [online], HuffPost, 17 listopada 2009 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  74. ↑ Charlize Theron, Piers Morgan Talk Gay Marriage, Long-Term Relationships [online], inquisitr.com [dostęp 2020-05-16].
  75. ↑ Tim Gray i inni, Oscars Parties: Governors Ball, Elton John and the Inaugural Fame & Philanthropy Party [online], Variety, 3 marca 2014 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  76. ↑ Poverty is sexist: leading women sign up for global equality [online], the Guardian, 7 marca 2015 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  77. ↑ Watch: Trevor Noah and Charlize Theron join in an 'African Haka' at a Cape Town school [video] [online], The South African, 14 sierpnia 2017 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  78. ↑ a b Charlize Theron moved to tears by Black Panther [online], iol.co.za [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  79. ↑ Charlize Theron signs as new face of Dior perfume - Aug. 13, 2004 [online], money.cnn.com [dostęp 2020-05-16].
  80. ↑ a b Charlize Theron's Screen Gems [online], The Smoking Gun, 5 kwietnia 2012 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  81. ↑ Actress Charlize Theron Sued by Swiss Watchmaker [online], archive.vn, 4 stycznia 2013 [dostęp 2020-05-16].
  82. ↑ Oliver Marre, Charlize Theron: A tale of two watches, „The Guardian”, 14 października 2008, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  83. ↑ Charlize Theron Settles $20M Lawsuit Brought By Swiss Watchmaker | Access Hollywood - Celebrity News, Photos & Videos [online], web.archive.org, 8 grudnia 2008 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-08].
  84. ↑ Charlize Theron headlines the Breitling Cinema Squad [online], The South African, 5 września 2018 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  85. ↑ INTRODUCING THE BREITLING SQUAD CONCEPT | News [online], Breitling [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  86. ↑ Charlize Theron: Glad To Be A U.S. Citizen [online], cbsnews.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  87. ↑ Charlize Theron's awakening [online], couriermail.com.au, 9 lutego 2008 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  88. ↑ Charlize Theron's Home Burglarized [online], PEOPLE.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  89. ↑ Yohana Desta, Tom Hanks Probably Regrets Making This Joke About Charlize Theron [online], Vanity Fair [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  90. ↑ Charlize Theron brought to tears by Tom Hanks' tribute to her at the Golden Globes [online], DispatchLIVE [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-10] (ang.).
  91. ↑ Golden Globes: Charlize Theron and Tom Hanks 'fangirl' each other [video] [online], The South African, 6 stycznia 2020 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  92. ↑ Charlize Theron Adopts a Baby Boy [online], PEOPLE.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  93. ↑ Charlize Theron Adopts Daughter August – Moms & Babies – Celebrity Babies and Kids - Moms & Babies - People.com [online], web.archive.org, 10 lutego 2017 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-10].
  94. ↑ Surprise! Charlize Theron Adopts Second Child After Sean Penn Split [online], Us Weekly, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  95. ↑ Charlize reveals her child is transgender [online], dailytelegraph.com.au, 21 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  96. ↑ Julian Guthrie, He can see clearly now / Third Eye Blind's Stephan Jenkins looks at success, love, creativity [online], SFGate, 20 kwietnia 2003 [dostęp 2020-05-16].
  97. ↑ Interview: Vanessa Carlton | Music | Slant Magazine [online], web.archive.org, 15 października 2012 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-15].
  98. ↑ Stuart Townsend Calls Charlize Theron His Wife [online], PEOPLE.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  99. ↑ Stuart finds his life goes on after Theron [online], independent [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  100. ↑ It's Over! Sean Penn, Charlize Theron Split, Break Off Engagement [online], Us Weekly, 17 czerwca 2015 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  101. ↑ Mark H. Harris Mark H. Harris i inni, Ten Little Hipsters: 'The Invitation' Movie Review [online], LiveAbout [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  102. ↑ Charlize Theron underwent three surgeries to fix shattered thumb [online], msn.com [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-27].
  103. ↑ a b Charlize Theron Explains How She Injured Her Hand 'Fighting a Very Big Guy' in a New Movie [online], yahoo.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  104. ↑ a b Charlize Theron laughed so hard during Borat that she was hospitalised [online], Metro, 3 maja 2019 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  105. ↑ Report: Charlize Theron Hospitalized With Serious Virus | Fox News [online], web.archive.org, 18 maja 2013 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-18].
  106. ↑ Charlize Theron Recovering From ‘Unknown’ Virus [online], digitaljournal.com, 12 lipca 2009 [dostęp 2020-05-16].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Charlize_Theron&oldid=74885986”