Cecylia Beydale
Cecylia Beydale (ur. 1787 w Paryżu, zm. 21 lipca 1851 w Paryżu) – nieślubna córka żony księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego, Izabeli Czartoryskiej i pisarza polnego koronnego Kazimierza Rzewuskiego.
Data i miejsce urodzenia |
1787 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 lipca 1851 |
Miejsce spoczynku | |
Rodzice |
Życiorys
edytujCecylia Beydale urodziła się w Paryżu i tam przez kilka lat była wychowywana przez nieznaną bliżej Francuzkę. Swoje nazwisko zawdzięczała swemu ojcu Kazimierzowi Rzewuskiemu, który pochodził z podlaskiej rodziny Beydów[1]. Cecylia nie mogła zostać oficjalnie uznana przez Izabelą Czartoryską za córkę, ponieważ w okresie poprzedzającym narodziny dziecka Izabela i jej mąż Adam Kazimierz od dłuższego czasu przebywali oddzielnie. Po rewolucji francuskiej Beydale została przywieziona do pałacu Czartoryskich w Puławach, gdzie została wychowanicą swej przyrodniej siostry Marii[2]. Cecylia umiała grać na fortepianie, a swój wolny czas spędzała na jeździe konnej[3].
W Cecylii Beydale zakochał się z wzajemnością owdowiały we wrześniu 1808 przyrodni brat Konstanty Adam Czartoryski. Zarówno Cecylia jak i Konstanty nie byli świadomi łączącego ich pokrewieństwa. Ujawnienie rodzinnej tajemnicy przez Izabelę Czartoryską uniemożliwiło im zawarcie związku małżeńskiego[4]. Po tym wydarzeniu u Cecylii zaczęły występować pierwsze oznaki choroby psychicznej, a kolejne propozycje małżeńskie między innymi ze strony ministra skarbu Księstwa Warszawskiego Tadeusza Matuszewicza i oficera napoleońskiego Jana Skrzyneckiego były przez nią odrzucane[5]. Od lipca 1816 do czerwca 1818 Cecylia Beydale odbyła wraz z przyrodnią siostrą Marią wielką podróż zagraniczną przez Śląsk, Czechy, Austrię, Włochy i Szwajcarię[6]. W 1820 otrzymała od swojego zmarłego ojca pokaźny spadek, który w późniejszym czasie stanowił główne źródło utrzymania Cecylii i Marii, której rodzinne posiadłości zostały w okresie powstania listopadowego zajęte przez wojska rosyjskie[7].
W 1838 Cecylia zamieszkała wraz ze swoją siostrą i opiekunką Marią w Paryżu w rezydencji Hôtel Lambert, która w 1842 stała się własnością rodziny Czartoryskich. Tam Cecylia Beydale zmarła 21 lipca 1851 i została pochowana na cmentarzu w Montmorency. Trzy lata później w tym samym grobowcu pochowano Marię Czartoryską. Kilka lat później zwłoki obydwu kobiet zostały przeniesione do mauzoleum Czartoryskich w Sieniawie[8].
Przypisy
edytuj- ↑ G. Pauszer-Klonowska, Pani na Puławach, Warszawa 1980, s. 250.
- ↑ G. Pauszer-Klonowska, Pani na Puławach, Warszawa 1980, ss. 253–254.
- ↑ A. Cholewianka-Kruszyńska, Panny Czartoryskie, Warszawa 1995, s. 39.
- ↑ G. Pauszer-Klonowska, Pani na Puławach, Warszawa 1980, ss. 248–249.
- ↑ G. Pauszer-Klonowska, Pani na Puławach, Warszawa 1980, ss. 249–250.
- ↑ A. Cholewianka-Kruszyńska, Panny Czartoryskie, Warszawa 1995, s. 46.
- ↑ G. Pauszer-Klonowska, Pani na Puławach, Warszawa 1980, s. 254.
- ↑ A. Cholewianka-Kruszyńska, Panny Czartoryskie, Warszawa 1995, ss. 50–55.
Bibliografia
edytuj- Cholewianka-Kruszyńska A., Panny Czartoryskie, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 1995, ISBN 83-85-44389-4, ss. 39–41, 46, 50–55.
- Pauszer-Klonowska G., Pani na Puławach, Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 1980, ISBN 83-07-00147-1, ss. 245–255.