Wikipedia

Braun Strowman

amerykański wrestler i strongman
Sprzątanie Wikipedii
Ten artykuł należy dopracować:
od 2019-05 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
od 2019-05 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2019-05 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Adam Scherr (ur. 6 września 1983 w Sherrills Ford w Karolinie Północnej) – amerykański zawodowy wrestler, aktor i były strongman. Obecnie występuje w federacji WWE, w brandzie Raw pod pseudonimem ringowym Braun Strowman.

Braun Strowman
Ilustracja
Strowman w Marcu 2018
Imię i nazwisko

Adam Joseph Scherr[1]

Data i miejsce urodzenia

6 września 1983[1]
Sherrills Ford, Północna Karolina, Stany Zjednoczone[1]

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

"The Titan" Adam Scherr Braun Stowman[1]

Wzrost

2,03 m[2]

Masa ciała

175 kg[2]

Trenerzy

Scott Pieroni

Debiut

19 grudnia 2014[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Jest zwycięzcą Money in the bank 2018, meczu Greatest Royal Rumble, oraz jednorazowego Raw Tag Team Champion z Nicholasem. Strowman stał na czele wielu wydarzeń pay-per-view, w tym edycji SummerSlam i Survivor Series w 2017 roku. Wystąpił w eliminacjach w Elimination Chamber 2018, oraz wygrał Greatest Royal Rumble 2018, i Survivor Series 2017. Po debiucie na głównej liście Strowman był związany z rodziną The Wyatt, noszącą czarną owczą maskę.

Kariera strongmana

edytuj

Scherr zdobył profesjonalną kartę American Strongman Corporation dzięki wygranej w zawodach NAS US Amateur National Championships, 5 listopada 2011[4]. 4 marca 2012 wygrał Arnold Amateur Strongman World Championships[5]. Dzięki zwycięstwu Scherr otrzymał zaproszenie na Arnold Strongman Classic 2013, które zakończył na ostatnim miejscu[5][6]. Brał udział w SCL North American Championships w 2012 i zakończył je na piątym miejscu. Uczestniczył w Giants Live Poland 2012, gdzie zdobył siódme miejsce[7].

Kariera profesjonalnego wrestlera

edytuj

WWE (2013–2021)

edytuj

WWE Performance Center (2013–2015)

edytuj

12 maja 2013 ogłoszono, że Scherr podpisał kontrakt z federacją wrestlingu WWE i został przydzielony do szkółki WWE Performance Center na Florydzie. Przyjął pseudonim ringowy Braun Stowman[1]. Zadebiutował 19 grudnia 2014 roku podczas live eventu NXT w Jacksonville na Florydzie, gdziei pokonał Chada Gable’a[3]. 2 czerwca 2015 Stowman pojawił się na nagraniach Main Event. Tam pokonał nieznanego wrestlera[8].

The Wyatt Family (2015–2016)

edytuj
Główny artykuł: The Wyatt Family.

24 sierpnia 2015 zadebiutował w głównym rosterze WWE, już jako Braun Strowman. Zaatakował Deana Ambrose’a i Romana Reignsa, sprzymierzając się z grupą The Wyatt Family, składającej się do tej pory z Braya Wyatta i Luke’a Harpera[9]. 31 sierpnia, w swoim pierwszym pojedynku, pokonał Ambrose’a przez dyskwalifikację[10]. Na gali Night of Champions The Wyatt Family pokonało Ambrose’a, Reignsa i Chrisa Jericho w 6-Man Tag Team matchu[11]. Na TLC: Tables, Ladders and Chairs grupa, wraz z powracającym Erickiem Rowanem, pokonała The Dudley Boyz (Bubbę Raya Dudleya i D-Vona Dudleya), Tommy'ego Dreamera oraz Rhyno w 8-Man Tag Team Elimination matchu[12].

Strowman walczył w Royal Rumble matchu na gali Royal Rumble; wyeliminował największą liczbę zawodników – 5[13]. Został wyeliminowany przez Brocka Lesnara, po czym, wraz z resztą Wyatt Family, wrócił na ring i wyeliminował Lesnara[14]. Następnej nocy na Raw The Wyatt Family zaatakowało Kane’a po jego walce z Brayem Wyattem[15], a tydzień później podobny los spotkał Rybacka[16]. 15 lutego The Wyatt Family interweniowało w pojedynku pomiędzy Strowmanem a Big Showem. Do ringu wbiegł Ryback, a następnie spod ringu wyszedł Kane, przebijając matę; wspólnie z Big Showem zdominowali The Wyatt Family[17]. Na gali Fastlane Wyatt Family przegrało 6-Man Tag Team match przeciwko Rybackowi, Kane’owi i Big Showowi[18], grupa wygrała starcie rewanżowe dzień później na Raw[19].

Ugrupowanie skonfrontowało się z The Rockiem i Johnem Ceną na WrestleManii 32[20], a po gali rozpoczęło krótką rywalizację z The League of Nations, która zakończyła się tuż po odniesieniu kontuzji przez Braya Wyatta[21]. Po powrocie w czerwcu The Wyatt Family zaczęło rywalizować z posiadaczami Tag Team Championship The New Day, których pokonali w sześcioosobowym starciu na gali Battleground[22].

Raw (od 2016)

edytuj

W lipcu, w wyniku WWE Draftu, Bray Wyatt i Erick Rowan zostali przeniesieni do SmackDown, Strowman natomiast pozostał w rosterze Raw i rozpoczął karierę singlową[23]. W kolejnych tygodniach na Raw Strowman pokonywał różnych jobberów, między innymi Jamesa Ellswortha[24][25]. 17 października z łatwością pokonał trzech rywali w 3-on-1 Handicap matchu. Po zakończeniu starcia skonfrontował się w ringu z Samim Zaynem, z którym miał zawalczyć tydzień później[26]. Ostatecznie pojedynek nie odbył się z powodu bijatyki przed rozpoczęciem walki[27]. 31 października Strowman wygrał Battle Royal gwarantujący mu miejsce w męskiej reprezentacji Raw w starciu międzybrandowym na gali Survivor Series[28]. Z walki na gali został wyeliminowany przez interwencję ze strony Jamesa Ellswortha, zaś jego drużyna ostatecznie przegrała batalię[29]. Po gali kontynuował rywalizację z Samim Zaynem. Po tym, jak Strowman stwierdził, że Zayn nie wytrzyma z nim w ringu dwóch minut, ogłoszono, że na Roadblock: End of the Line odbędzie się walka z dziesięciominutowym limitem czasowym między rywalami[30]. Zayn zdołał wytrzymać dziesięć minut, wskutek czego wygrał pojedynek[31]. 2 stycznia 2017 Strowman pokonał Zayna w kończącym rywalizację Last Man Standing matchu[32].

Na gali Royal Rumble zainterweniował w pojedynku o WWE Universal Championship, atakując Romana Reignsa i umożliwiając obronę tytułu Kevinowi Owensowi[33]. Tej samej nocy wziął udział w Royal Rumble matchu jako 7. uczestnik i wyeliminował siedem osób, po czym sam został wyeliminowany przez Barona Corbina[34]. Dobę później podczas Raw zmierzył się z Owensem w pojedynku o Universal Championship; walka zakończyła się po interwencji ze strony Reignsa[35]. W kolejnych tygodniach pokonywał lokalnych wrestlerów, domagając się lepszych przeciwników, a także zaatakował Romana Reignsa podczas jego walki z Samoa Joem[36]. 20 lutego pokonał Big Showa w walce wieczoru Raw[37]. Tydzień później Strowman i Reigns podpisali kontrakt na walkę na Fastlane[38]. Ostatecznie Strowman przegrał pojedynek na gali[39].

6 marca Strowman wyzwał Reignsa na walkę rewanżową, przemowę przerwał mu jednak The Undertaker[40]. Dwa tygodnie później starcie między Strowmanem a Reignsem zakończyło się bez rezultatu na skutek interwencji Undertakera[41]. Na WrestleManii 33 Strowman wziął udział w Andre the Giant Memorial Battle Royalu, nie zdołał jednak go wygrać[42]. Dzień później wyzwał Universal Championa Brocka Lesnara na walkę[43]. 10 kwietnia Strowman brutalnie zaatakował Romana Reignsa, dopuszczając się nawet zamknięcia rywala w karetce i wywrócenia pojazdu[44]. Wskutek ataku na rywalu Strowman zyskał spore poparcie fanów, mimo bycia antagonistą. W następnym tygodniu zmierzył się z Big Showem; wykonał na nim Superplex z górnej liny, co spowodowało zapadnięcie się ringu i zakończenie pojedynku bez ogłoszenia zwycięzcy[45]. Tydzień później przegrał Dumpster match z Kalisto, lecz po zakończeniu walki zaatakował przeciwnika, zamknął w śmietniku i zrzucił z rampy[45]. Na gali Payback pokonał powracającego Romana Reignsa[46]. W maju Strowman doznał kontuzji łokcia, która spowodowała zmianę w planach WWE – kontuzjowany miał zmierzyć się z Universal Championem Brockiem Lesnarem podczas gali Great Balls of Fire, walka jednak musiała zostać odwołana[47]. Strowman powrócił 19 czerwca, atakując Romana Reignsa podczas jego walki z Samoa Joem[48]. Wyzwał Reignsa na Ambulance match na Great Balls of Fire i ostatecznie wygrał pojedynek, lecz po jego zakończeniu został zaatakowany i zamknięty w pojeździe; Reigns wsiadł za kierownicę, wjechał na zaplecze i rozbił tył karetki[49]. 17 lipca Strowman zaatakował rywala, odbierając mu szansę za zdobycie miana pretendenckiego do Universal Championship[50]. 7 sierpnia Strowman pokonał Reignsa w Last Man Standing matchu, w walkę interweniował Samoa Joe[51]. Na gali SummerSlam Strowman, Reigns, Joe i Universal Champion Brock Lesnar zmierzyli się ze sobą w Fatal 4-Way matchu o mistrzostwo; z walki zwycięsko wyszedł Lesnar[52]. Podczas kolejnego odcinka Raw Strowman zaatakował Lesnara, a niedługo później ogłoszono walkę na No Mercy między zawodnikami[53][54]. Na Raw z 11 września przegrał walkę z Johnem Ceną poprzez dyskwalifikację, gdy zaatakował przeciwnika schodkami[55]. Na gali No Mercy nie zdołał odebrać Universal Championship Brockowi Lesnarowi[56]. Następnej nocy zaatakował Curta Hawkinsa, po czym pokonał Deana Ambrose'a w walce singlowej[57]. Strowman później został wmieszany w feud The Miza i Miztourage z powracającą stajnią The Shield. Strowman został zaatakowany przez The Shield, którzy wykonali na nim triple powerbomb na stół komentatorski. Później Strowman dołączył do The Miza. W steel cage'u Strowman pokonał Reingsa dzięki interwencji powracającego Kane'a, który również dołączył do Miza i zamieniając walkę z 3-4 w 3-5 handicap match. Na TLC Strowman przeszedł Face Turn, gdy drużyna odwróciła się od niego i wrzuciła do śmieciarki. Powrócił na Raw 31 października atakując Miza, Curtisa Axela, i powracającego Bo Dallasa. Na RAW, 29 stycznia Strowman pokonał Kane'a i zakwalifikował się do Elimination Chamber matchu, Strowman został wyelimowany, jako ostatni przez Romana Reignsa. Podczas gali Money In The Bank wygrał ladder match mężczyzn i rozpoczął on również rywalizację z Kevinem Owensem, z którym przegrał na Extreme Rules Steel Cage match zrzucając swojego oppoenenta ze szczytu klatki na stół komentatorski, jednak na SummerSlam w walce o walizkę pokonał Owensa i zachował ją. W Main Evencie chciał zrealizować kontrakt po walce Lesnara z Reignsem, jednak został on ogłuszony przez Lesnara. Strowman chciał to powtórzyć na Raw, jednak przeszkodzili mu partnerzy Reignsa z The Shield – Ambrose oraz Rollins. Strowman ostatecznie zrealizował kontrakt na Hell In A Cell w walce z Reignsem, jednak walizki nie wykorzystał, ponieważ walka zakończyła się bez wyniku po interwencji Brocka Lesnara. Następnie Strowman zawarł sojusz z Dolphem Zigglerem i Drew McIntyre'em, którzy prowadzili jako mistrzowie tag team rywalizację z Ambrose'em i Rollinsem. Sojusz ten nie potrwał długo i Strowman wkrótce zaatakował swoich dotychczasowych kompanów. Następnie Strowman był członkiem teamu Raw na Survivor Series i dzięki Strowmanowi czerwona tygodniówka wygrała. Później został zaatakowany przez tymczasowego menadżera Raw Barona Corbina, Bobby'ego Lashleya oraz Drew McIntyre'a, którzy kontuzjowali jego ramię. Na TLC Strowman zmierzył się z Corbinem w stypulacji, że jeśli wygra Strowman, to będzie on pretendentem do pasa Universal i zawalczy o niego z Brockiem Lesnarem na Royal Rumble, a jeśli wygra Corbin to będzie stałym menadżerem Raw. Wygrał Strowman dzięki pomocy m.in. Apollo Crewsa, Chada Gable'a i Bobby'ego Roode'a. Nie zawalczył jedna on z Lesnarem, ponieważ jego kontuzja była poważniejsza niż się wydawało. Na WrestleManii 35 wygrał Andre The Giant Battle Royal. Miał walczyć ponownie na Money in the Bank o walizkę, ale jego miejsca zajął Sami Zayn, któremu pomagali inni członkowie tej walki. Następnie prowadził rywalizację z Bobbym Lashleyem, która zakończyła się na Extreme Rules wygraną przez Strowmana w Last Man Standing matchu. W sierpniu wygrał z Sethem Rollinsem tytuły Raw Tag Team, które stracili na Clash Of Champions na rzecz Zigglera i Roode'a. W walce wieczoru walczył z Rollinsem o tytuł Universal, ale walkę przegrał. Na początku 2020 roku rywalizował on z Shinsuke Nakamurą o tytuł interkontynentalny, który wygrał na SmackDown 31 stycznia. Przegrał tytuł w Handicap matchu na Elimination Chamber z Samim Zaynem, Cesaro i Nakamurą. Na WrestleManii 36 zawalczył o pas Universal z Goldbergiem. Pierwotnie o pas miał walczyć Reigns, ale wycofał się on z walki z powodu pandemii Covid-19. Strowman zdobył tytuł i następnie rywalizował z Morrisonem oraz Mizem na Backlash, a później ze swoim byłym mentorem z Wyatt Family – Brayem Wyattem. Wyatt odebrał mu tytuł na SummerSlam, nie udało mu się odzyskać pasa na Payback tydzień później w triple threat matchu, który wygrał powracający Roman Reigns. Do końca 2020 nie prowadził większych rywalizacji. Na początku 2021 r. zaczął prowadzić rywalizację z Shane'em McMahonem, który nazywał go głupim. Strowman pokonał go w Steel Cage Matchu na WrestleManii 37. Na WrestleMania Backlash wziął udział w walce o pas WWE, ale przegrał będąc odliczonym przez Lashleya. Niedługo potem, 2 czerwca 2021 roku, został zwolniony z WWE[58].

RoH (2021–)

edytuj

11 grudnia 2021 Scherr zadebiutował w federacji Ring of Honor podczas gali RoH: Final Battle PPV pod pseudonimem "The Titan" Adam Scherr[59].

Życie prywatne

edytuj

Był związany z profesjonalną zapaśniczką Victorią González, lepiej znaną pod pseudonimem ringowym Raquel Rodriguez[60]. Jest ojcem chrzestnym Knasha Rotundy, syna wrestlera Windhama Rotundy (pseudonim ringowy Bray Wyatt; zm. w 2023) i wrestlerki oraz prezenterki WWE Joseann „JoJo” Offerman[61].

Jest kibicem drużyny futbolu amerykańskiego Green Bay Packers[62].

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e Braun Strowman: Profile & Match Listing – Internet Wrestling Database (IWD) [online], www.profightdb.com [dostęp 2016-02-16].
  2. ↑ a b Braun Strowman [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  3. ↑ a b Jason Namako, 12/19 NXT Results: Jacksonville, Florida (Tag Match) – Wrestleview.com [online], www.wrestleview.com [dostęp 2016-02-16].
  4. ↑ Adam Scherr: From NAS to the Pros [online], www.ironmind.com [dostęp 2016-02-16].
  5. ↑ a b Adam Scherr Wins Arnold ASC Amateur Strongman World Championships [online], www.ironmind.com [dostęp 2016-02-16].
  6. ↑ Arnold Strongman 2013 Results – Strongman.org, „Strongman.org”, 5 marca 2013 [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  7. ↑ Randall J Strossen, Polish Sweep at Giants Live, WSM Update [online], 23 lipca 2012 [dostęp 2016-02-16].
  8. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Main Event #140 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-09-01].
  9. ↑ Bray Wyatt introduces Braun Strowman to the world: Raw, Aug. 24, 2015 [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  10. ↑ WWE Raw results, Aug. 31, 2015: Cena and Sting challenge Rollins and Charlotte beats the clock to become No. 1 contender [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  11. ↑ The Wyatt Family def. Roman Reigns, Dean Ambrose & Chris Jericho [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  12. ↑ WWE TLC: Tables, Ladders & Chairs 2015 results [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  13. ↑ Full List Of Entrants And Eliminations For The 2016 WWE Royal Rumble Match – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-02-16].
  14. ↑ Triple H won the 2016 Royal Rumble Match for the WWE World Heavyweight Championship [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  15. ↑ WWE Raw results, Jan. 25, 2016: Triple H sets his Fastlane terms and The Rock faces off with The New Day [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  16. ↑ WWE Raw results, Feb. 8, 2016: Daniel Bryan bids farewell in ‘grateful’ retirement [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  17. ↑ WWE Raw results, Feb. 15, 2016: Dean Ambrose makes a move on Roman Reigns and the ‘titans’ of WWE rise up against The Wyatt Family [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  18. ↑ WWE Fastlane Live Results, Your Feedback And Viewing Party – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-23].
  19. ↑ WWE Monday Night RAW Live Results, Your Feedback And Viewing Party – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-25].
  20. ↑ 4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL’S Complete Live Report on Main PPV – [online], www.pwtorch.com, 4 kwietnia 2016 [dostęp 2016-05-31] (ang.).
  21. ↑ Del Rio says League of Nations will be ending soon, Bray’s injury sealed future – [online], www.pwtorch.com, 25 kwietnia 2016 [dostęp 2016-05-31] (ang.).
  22. ↑ The Wyatts def. The New Day in a Six-Man Tag Team Match at WWE Battleground, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  23. ↑ Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  24. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Braun Strowman « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-09-01].
  25. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Monday Night RAW #1209 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-09-01].
  26. ↑ WWE Raw results, Oct. 17, 2016: Goldberg returns to accept Paul Heyman’s challenge to fight Brock Lesnar, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  27. ↑ Raw results, Oct. 24, 2016: Kevin Owens tears down The Architect before WWE Hell in a Cell, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  28. ↑ Raw results, Oct. 31, 2016: Reigns and Rollins share common enemies as Survivor Series looms, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  29. ↑ Who claimed victory in one of the most intense Traditional Survivor Series Matches in history?, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  30. ↑ Can Zayn survive 10 minutes with Strowman?, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  31. ↑ Zayn gets clobbered by Strowman, but survives, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  32. ↑ WWE Raw results, Jan. 2, 2017: Goldberg's return sparks tension as Royal Rumble Match looms, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  33. ↑ Giant surprise attack rocks WWE Universal Title Match, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  34. ↑ Which Wyatt Family member is headed to WrestleMania?, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  35. ↑ WWE Raw results, Jan. 30, 2017: Samoa Joe emerges on Raw to assault Seth Rollins, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  36. ↑ WWE Raw results, Feb. 6, 2017: Samoa Joe gets an unexpected assist in brutal Raw debut against Roman Reigns, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  37. ↑ WWE Raw results, Feb. 20, 2017: Big Show and Strowman clash in reinforced ring for giant-sized Raw main event, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  38. ↑ WWE Raw results, Feb. 27, 2017: Roman Reigns seals his fate for WWE Fastlane, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  39. ↑ Reigns digs deep to survive Strowman at Fastlane, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  40. ↑ WWE Raw results, March 6, 2017: The returning Undertaker sends painful WrestleMania message to Roman Reigns, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  41. ↑ WWE Raw results, March 20, 2017: Roman Reigns takes down The Undertaker, but not for long, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  42. ↑ WrestleMania: Gronk gets Mojo rising in Andre the Giant Memorial Battle Royal, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  43. ↑ WWE Raw results, April 3, 2017: Finn Bálor returns to join Seth Rollins in conquering Kevin Owens & Samoa Joe, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  44. ↑ WWE Raw results, April 10, 2017: Braun Strowman brutally injures Roman Reigns in monstrous assault, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  45. ↑ a b WWE Raw results, April 17, 2017: Big Show and Braun Strowman obliterate the ring in titanic, destructive main event, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  46. ↑ Strowman continues his destruction of Reigns at Payback, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  47. ↑ Joseph Zucker, WWE's Braun Strowman Shares Gruesome Picture of Elbow Injury on Instagram, „Bleacher Report” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  48. ↑ WWE Raw results, June 19, 2017: Big Cass is revealed as Enzo Amore's attacker, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  49. ↑ Reigns snaps and nearly destroys Strowman in horrific ambulance assault, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  50. ↑ WWE Raw Results, July 17, 2017: Kurt Angle reveals that Jason Jordan is his son, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  51. ↑ WWE Raw results, Aug. 7, 2017: Was Reigns the Last Man Standing?, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  52. ↑ Who survived an absolutely chaotic Universal Championship Fatal 4-Way Match?, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  53. ↑ WWE Raw results, Aug. 21, 2017: John Cena and Roman Reigns forge unlikely alliance, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  54. ↑ The Beast will go head-to-head with The Monster Among Men, „WWE” [dostęp 2017-09-01] (ang.).
  55. ↑ WWE RAW Results – 9/11/17 (Cena vs. Strowman, Reigns vs. Jordan), „WrestleView.com”, 11 września 2017 [dostęp 2017-09-27] (ang.).
  56. ↑ WWE No Mercy Results – 9/24/17 (Brock Lesnar vs. Braun Strowman), „WrestleView.com”, 24 września 2017 [dostęp 2017-09-27] (ang.).
  57. ↑ WWE Raw results, Sept. 25, 2017: Neville defends the Cruiserweight division against Enzo Amore. wwe.com. [dostęp 2017-09-27].
  58. ↑ Attitude Team, Kolejne zwolnienia w WWE! Strowman i Black poza federacja! [online], www.wrestling.pl [dostęp 2021-08-16] (pol.).
  59. ↑ Mateusz Polak, Breaking News: Były WWE Universal Champion debiutuje podczas ROH Final Battle 2021 – SPOILER » MyWrestling [online] [dostęp 2021-12-12] (pol.).
  60. ↑ WWE Couple Raquel Rodriguez and Braun Strowman Seemingly Break Up [online], Sports [dostęp 2024-07-11] (ang.).
  61. ↑ Braun Strowman eager for WWE return to represent Bray Wyatt and win titles godson for Knash [online], India Today, 8 grudnia 2023 [dostęp 2024-07-11] (ang.).
  62. ↑ Drake Bentley, WWE star Braun Strowman teams up with Green Bay Packers to honor fan Jackson Sparks, who died in the Waukesha Christmas Parade [online], Journal Sentinel [dostęp 2024-07-11] (ang.).
  63. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2017 – The Internet Wrestling Database [online], www.profightdb.com [dostęp 2017-09-01].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Braun_Strowman&oldid=74248386”