Baldwin Street w Dunedin
Baldwin Street – ulica zlokalizowana w Dunedin w Nowej Zelandii, uważana za najbardziej stromą ulicę na świecie[1]. Położona jest na willowym przedmieściu North East Valley, 3,5 km na północny wschód od centrum miasta.
 Budynek mieszkalny przy Baldwin Street | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Długość |
ok. 350 m | ||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Nowej Zelandii  | |||||||||||||||||||
 45°50′56,8″S 170°32′02,5″E/-45,849110 170,534040
| |||||||||||||||||||
Ulicę wytyczano w XIX wieku, gdy Nowa Zelandia była kolonią angielską. Plany zagospodarowania przestrzennego były tworzone w Londynie przez osoby nieznające lokalnych uwarunkowań, w tym ukształtowania powierzchni.
Opis
edytuj
Baldwin Street jest stosunkowo krótką, prostą ulicą o długości niespełna 350 metrów; biegnie na wschód od doliny Lindsay Creek w górę zboczem wzgórza Signal Hill ku przedmieściom Opoho, wznosząc się od 30 m nad poziomem morza na jej skrzyżowaniu z North Road do 100 m nad poziomem morza na jej szczycie[2], ze średnim nachyleniem nieco ponad 1:5. Jej dolny bieg jest tylko umiarkowanie stromy, a nawierzchnia jest asfaltowa, jednak górny bieg tej ślepej ulicy jest znacznie bardziej stromy, a nawierzchnia betonowa (na odcinku 200 m), w celu łatwiejszego jej utrzymania (asfalt może spłynąć w dół stoku w ciepły dzień) i dla bezpieczeństwa w mroźne zimy. W najbardziej stromym punkcie, nachylenie Baldwin Street wynosi około 1:2,86 (19° lub 35%).
Wydarzenia towarzyszące
edytuj
Ulica jest miejscem corocznego wydarzenia w Dunedin, zwanego Baldwin Street Gutbuster. Każdego lata od 1988 roku[2][3] to ćwiczenie fitness i równowagi obejmuje sportowców biegnących od podstawy ulicy na jej szczyt i z powrotem na dół. Impreza przyciąga co roku kilkuset konkurentów, a rekord wyścigu wynosi 01:56[4][5].
Od 2002 roku, corocznie w lipcu odbywa się kolejna impreza dobroczynna, podczas której toczonych jest ponad 30000 kulek Jaffas (kulisty wyrób cukierniczy pokryty czekoladą). Każda kulka jest sponsorowana przez jedną osobę, z nagrodami dla zwycięzcy i funduszami zbieranymi na cele charytatywne. To wydarzenie jest kontynuacją tradycji zapoczątkowanej w 1998 roku, kiedy to wypuszczono 2000 piłek tenisowych podczas sponsorowanej imprezy, zbierając fundusze dla organizacji Habitat for Humanity[2].
W marcu 2001 roku 19-letnia studentka Uniwersytetu Otago zginęła, kiedy wraz z innym studentem w kuble na śmieci próbowała zjechać w dół ulicy. Kubeł uderzył w zaparkowaną przyczepę, zabijając studentkę na miejscu i powodując poważne obrażenia głowy u drugiego studenta[6][7].
W listopadzie 2009 roku, trzej mężczyźni zostali oskarżeni o zakłócanie porządku zachowania i niebezpieczną jazdę, po tym, jak zjechali w chłodziarce, holowanej za samochodem w dół Baldwin Street[8].
Kontrowersje związane z rekordem
edytujRzekomy błąd przy wpisywaniu Baldwin Street do Księgi rekordów Guinnessa wywołał kontrowersje. Wpis był oparty na literówce, podającej wartość maksymalnego nachylenia ulicy 1:1,266 (38° lub 79%). Wygląda to na błąd w zapisie 1:2,66, która to wartość wskazuje na nieco większe nachylenie, niż obecnie akceptowalna wartość 1:2,86. Ewentualnie, błąd może być spowodowany przez nieścisłość pomiędzy skalą w stopniach i procentach, mieszając wartość 38% z 38°. Niemniej jednak w Księdze rekordów Guinnessa oficjalnie uznaje się Baldwin Street na najbardziej stromą ulicę na świecie z nachyleniem 35%.
Inne strome ulice świata:
- Côte St-Ange w dzielnicy Chicoutimi, w Saguenay (Kanada), z 33% nachyleniem (około 18°).
- Canton Avenue, w Pittsburghu (Stany Zjednoczone); oficjalne pomiary wykazały nachylenie równe 37%[9][10]. Jednak taka wartość występuje jedynie na odcinku 6,5 m.
- Eldred Street w Los Angeles (Stany Zjednoczone); jedna z trzech ulic Los Angeles z nachyleniem pomiędzy 32% a 33,3%[11].
- Filbert Street i 22nd Street w San Francisco (Stany Zjednoczone). Każda ma od 31% do 31,5% (17°) na odcinku 60–70 metrów[12]. Kilka krótkich części ulic San Francisco jest bardziej stromych, wliczając 9-metrowy odcinek Bradford street wybrukowany w 2010 o średnim nachyleniu 39–40%[13].
Przypisy
edytuj- ↑ Charles Rawlings New Zealand's South Island Lonely Planet, 2009
- ↑ a b c Hamel, A. (2008) Dunedin tracks and trails. Dunedin: Silver Peaks Press. pp. 2.08–09
- ↑ Pupil wins gutbuster for third year in a row. 17-02-1993. Otago Daily Times. p. 3 (ang.)
- ↑ Hamish McNeilly: Steep task no trouble for Gutbuster winner. Otago Daily Times, 13 marca 2008. [dostęp 2014-02-10]. (ang.).
- ↑ Pamela Owen: The Gutbuster: Runners battle it out to race to the top of the world's steepest hill. Daily Mail, 19-09-2011. [dostęp 2014-02-10]. (ang.).
- ↑ Students used wheelie bin as sledge in tragic accident. The New Zealand Herald, 1-03-2001. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ Dustbin death – The Guardian, 2-03-2001
- ↑ 'Chilly bin riders' have no regrets. [w:] 3 News [on-line]. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ Bob Batz, Jr.: Here: In Beechview. Pittsburgh Post-Gazette, 30-01-2005. [dostęp 2007-08-11]. (ang.).
- ↑ Pittsburgh Hills. [w:] Western Pennsylvania Wheelmen [on-line]. [dostęp 2014-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (16-05-2007)]. (ang.).
- ↑ Getting the Slant on L.A.'s Steepest Street – Los Angeles Times, 21-08-2003
- ↑ Baldwin St steeped in controversy (pdf) – Otago Experience (Dunedin City Council newsletter), Issue 3, 03-2003, str. 5
- ↑ Stephen Von Worley: A New Steepest Street is Born. 4-02-2010. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).