Anna żagańska (ok. 1480–1541)
Anna żagańska, cz. Anna Zaháňská (ur. ok. 1480 w Żaganiu, zm. 28 października 1541 w Oleśnicy[2]) – księżniczka żagańska jako córka Jana II Szalonego, księżna ziębicka w 1498–1536, oleśnicka w 1502–1536 i hrabina kłodzka w 1511–1536 jako żona Karola I Podiebradowicza, z głogowsko-żagańskiej linii Piastów śląskich.
Nagrobek w Ząbkowicach Śl.[1] | |
Herb Piastów głogowsko-żagańskich | |
Księżna ziębicka | |
Okres |
od 24 czerwca 1498 |
---|---|
Jako żona | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Księżna oleśnicka | |
Okres |
od 10 listopada 1502 |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Hrabina kłodzka | |
Okres | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo |
Małgorzata, Salomea, Jadwiga, Barbara |
Małżeństwo | |
Dzieci |
Henryk Starszy, Anna, Katarzyna, Małgorzata, Joachim, Kunegunda, Urszula, Henryk II Młodszy, Jadwiga, Jan, Barbara, Jerzy II |
Życiorys
edytujUrodziła się jako czwarta z pięciu córek Jana II Szalonego (1435–1504)[3], księcia żagańskiego, i jego żony Katarzyny Przemyślidki (1443–1505), córki Wilhelma (ok. 1410–1452), księcia opawskiego. Najstarsza z sióstr Małgorzata (1465–1502) została wydana za węgierskiego możnowładcę Mikołaja Bánffy'ego, pana Alsólendvy, a po jego śmierci za Jana Hampę (ok. 1465–1528)[4]. Ojciec Anny podjął politykę zbliżenia do obozu husyckiego, co potwierdził wydaniem kolejnych córek za synów czeskiego królewicza Henryka I Starszego (1448–1498)[5]. Salomeę (1475–1514) za Albrechta (1468–1511), dziedzicznego hrabiego kłodzkiego, a Jadwigę (1476–1524) za Jerzego (1470–1502), następcę księstwa oleśnickiego[6].
Sama Anna 7 stycznia 1488 w Żaganiu poślubiła trzeciego z braci Karola (1476–1536), dziedzicznego księcia ziębickiego[3]. Przy jego boku, wraz ze śmiercią teścia, 24 czerwca 1498 została księżną ziębicką[7]. Po bezpotomnej śmierci młodszego szwagra – oleśnicką (10 listopada 1502)[8]. Pierwszy ze szwagrów również nie pozostawił po sobie męskiego potomka, dzięki czemu 12 lipca 1511 objęła przy mężu hrabstwo kłodzkie[9].
Zmarła w 1541 w Oleśnicy. Została pochowana w kościele św. Anny w Ząbkowicach Śląskich[10].
Krąg rodzinny
edytujZ małżeństwa Anny i Karola pochodzi dwanaścioro dzieci:
- Henryk Starszy (1497);
- Anna (1499–1504);
- Katarzyna (1500–1507);
- Małgorzata (1501–1551) ⚭ Jan Zjąc z Klap (1486–1553) pan Bydyni nad Orlą[11];
- Joachim (1503–1562), biskup Brandenburga;
- Kunegunda (1504–1532) ⚭ Krzysztof Černohorský z Božkovíc;
- Urszula (1505–1539) ⚭ Hieronim Biberstein[12];
- Henryk II Młodszy (1507–1548), książę oleśnicki ⚭ Małgorzata (1515–1559), córka Henryka V Zgodnego (1479–1552), księcia Meklemburgii-Schwerinu, i Heleny reńskiej (1493–1524);
- Jadwiga (1508–1531) ⚭ Jerzy Pobożny (1484–1543), książę karniowski, syn Fryderyka IV Starszego (1460–1536), księcia Ansbach i Bayreuth, oraz Zofii Jagiellonki (1464–1512), królewny polskiej;
- Jan (1509–1565), książę ziębicki ⚭ 1) Krystyna Katarzyna (1519–1556), hrabina szydłowiecka, córka Krzysztofa (1466–1532), kanclerza wielkiego koronnego, i Zofii Targowskiej[13], 2) Małgorzata (1516–1580), córka Henryka II Młodszego (1489–1568), księcia Brunszwiku-Wolfenbüttel, i Marii wirtemberskiej (1496–1541);
- Barbara (1511–1539), ksieni norbertanek w Strzelinie;
- Jerzy II (1512–1553), hrabia kłodzki ⚭ Elżbieta Kostka z Pustopic.
Przodkowie
edytujPrapradziadkowie | ks. żagański
(1312–1369) ∞1337 (1318–1363) |
ks. opolski
(1326–1401) ∞ok. 1365 (1344–1424) |
elektor Saksonii
(ok. 1337–1388) ∞1376 Cecylia z Carrary (ok. 1360–1435) |
ks. legnicki
(1347–1409) ∞1372 (ok. 1340–1390) |
ks. opawski
(ok. 1288–1365) ∞ok. 1360 (ok. 1340–1379) |
ks. ziębicki
(ok. 1344–1410) ∞ok. 1370 (ok. 1350–1411) |
Půta Starszy, pan Častolovic
(ok. 1360–1403) ∞ok. 1382 (ok. 1366–1454) |
Albrecht, pan Koldic
(ok. 1380–1448) ∞ok. 1400 Anna ze Saidy (ok. 1385–ok. 1450) |
Pradziadkowie | ks. żagański
(1357–1397) ∞1388 (ok. 1367–1420) |
elektor Saksonii
(ok. 1367–1419) ∞1396 (1372–1436) |
ks. opawski
(1365–1433) ∞ok. 1405 Katarzyna ziębicka (ok. 1390–1422) |
Půta Młodszy, pan Častolovic
(ok. 1385–1434) ∞ok. 1420 (ok. 1405–ok. 1450) | ||||
Dziadkowie | ks. żagański
(ok. 1385–1439) ∞1408 (1391–1463) |
ks. opawski
(ok. 1410–1452) ∞1442 Salomea z Častolovic (ok. 1426–1489) | ||||||
Rodzice | ks. żagański
(1435–1504) ∞1462 (1443–1505) | |||||||
Anna żagańska (ok. 1480–1541) |
Sarkofag
edytujW kaplicy Kauffunga kościoła św. Anny w Ząbkowicach znajduje się sarkofag księcia Karola I Podiebradowicza i jego żony księżnej Anny Żagańskiej, który pierwotnie stał w prezbiterium oraz epitafia Sigismunda Kaufunga von Chlum (zm. 1573) i jego syna (zm. 1634)[14], rycerzy z ziemi ząbkowickiej. Na ścianach sarkofagu według Hansa Lutscha[15] były herby.
- Herby
- leżący nad głową: Karola I Podiebradowicza księstwa ziębickiego
- leżący nad głową: Anny Żagańskiej księstwa żagańskiego
- z przodu: Sicilien (Królestwa Sycylii)[16]; Koldicz (von Colditz)[17]
- z tyłu: Sagan (księstwo żagańskie), Brandenburg (Brandenburgii)
-
Herb Karola I (księstwo ziębickie)
-
Herb Anny (księstwo żagańskie)
-
Herb Królestwa Sycylii
-
Herb Koldic (von Colditz)
-
Herb księstwa żagańskiego
-
Herb Urszuli Branderburskiej (pole)
- po lewej stronie: Mesisen (Marchii Miśnieńskiej); Bayern (Bawarii), Meiland (Księstwa Mediolanu)[18]; Luthringen (Lotaryngii)[19]; Wirtemberg (Wirtembergii); Baden (Badenii)[20]
-
Herb Marchii Miśnieńskiej
-
Herb Bawarii
-
Herb Księstwa Mediolanu
-
Herb Lotaryngii
-
Herb Wirtembergii
-
Herb Badenii (odmiana)
- po prawej stronie: Tschestolowicz (von Czastolowicz)[21]; Monsterberg (księstwa ziębickiego)[22], Troppen (księstwa opawskiego)[23], Duringen (Thüringen, Turyngii)[24], Sachsen (Saksonii)[25]; Oppeln (księstwa opolskiego)[26][27].
-
Herb Tschestolowicz (Častolovic)
-
Herb księstwa ziębickiego
-
Herb księstwa opawskiego
-
Herb Turyngii
-
Herb Saksonii
-
Herb księstwa opolskiego
Przypisy
edytuj- ↑ Nagrobek Anny żagańskiej i Karola I Podiebradowicza, wg rys. Hansa Luchsa, 1872
- ↑ Jasiński 2007 ↓, s. 429.
- ↑ a b Jasiński 2007 ↓, s. 428.
- ↑ Głogowski 1997 ↓, s. 5.
- ↑ Fukala 2007 ↓, s. 121.
- ↑ Nienałtowski 2013 ↓, s. 12–13.
- ↑ Fukala 2007 ↓, s. 290.
- ↑ Nienałtowski 2013 ↓, s. 6.
- ↑ Nienałtowski 2013 ↓, s. 41.
- ↑ Fukala 2007 ↓, s. 313.
- ↑ Pánek 1990 ↓, s. 17–19.
- ↑ Białkowski 1908 ↓, s. 5–15.
- ↑ Kieszkowski 1912 ↓, s. 308.
- ↑ Ząbkowice (Frankenstein). [dostęp 2023-11-12].
- ↑ Szukają tarcz herbowych. [dostęp 2023-11-12].
- ↑ Dziadkiem Fryderyka Bawarskiego, ojca Elżbiety bawarskiej był Fryderyk II Sycylijski
- ↑ Anny z Koldic (1405–1450)
- ↑ Praprababką Karola była Elżbieta bawarska
- ↑ Urszuli z Lotaryngii
- ↑ Małgorzaty Badeńskiej
- ↑ Salomei z Častolovic (1426–1489)
- ↑ Katarzyny ziębickiej
- ↑ Katarzyny opawskiej
- ↑ Anny z Turyngii
- ↑ Scholastyki saskiej
- ↑ Eufemii bytomskiej
- ↑ Marek Nienałtowski , Nagrobny pomnik tumbowy Jana Podiebrada i Krystyny z Szydłowieckich [online] [dostęp 2024-09-26] .
Bibliografia
edytuj- Leon Białkowski: Ród Bibersteinów: Studjum nad średniowiecznym rodem rycerskim. Warszawa – Kraków: „Gebethner i Wolff”, 1908.
- Radek Fukala: Silesia: Unknown Czech crown lands: Princely Estates, and Silesia in the year 1740. Czech Budejovice: „Veduta”, 2007. ISBN 978-80-86829-23-4. (ang.).
- Stefan Głogowski: Genealogia Podiebradów. Wyd. 2. Gliwice: Muzeum, 1997. ISBN 83-905035-2-2.
- Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów śląskich. Wyd. 2. Kraków: „Avalon”, 2007. ISBN 978-83-60448-28-1.
- Jerzy Kieszkowski: Kanclerz Krzysztof Szydłowiecki: Z dziejów kultury i sztuki Zygmuntowskich czasów. T. 1. Poznań: Jan Kanty Żupański, 1912.
- Marek Nienałtowski: Podiebradowie w dziejach księstwa ziębicko-oleśnickiego 1445–1647: Zarys. Oleśnica: „Signum”, 2013. ISBN 860597686.
- Jaroslav Pánek. Paměti českého šlechtice z poloviny 16. století: „Sarmacie” Jana Zajíce z Házmburka. „Folia Historica Bohemica”. T. 14, s. 17–98, 1990. ISSN 0231-7494. (cz.).