Anna żagańska (ok. 1480–1541)

Anna żagańska, cz. Anna Zaháňská (ur. ok. 1480 w Żaganiu, zm. 28 października 1541 w Oleśnicy[2]) – księżniczka żagańska jako córka Jana II Szalonego, księżna ziębicka w 14981536, oleśnicka w 15021536 i hrabina kłodzka w 1511–1536 jako żona Karola I Podiebradowicza, z głogowsko-żagańskiej linii Piastów śląskich.

Anna
Ilustracja
Nagrobek w Ząbkowicach Śl.[1]
Wizerunek herbu
Herb Piastów głogowsko-żagańskich
Księżna ziębicka
Okres

od 24 czerwca 1498
do 31 maja 1536

Jako żona

Karola I Podiebradowicza

Poprzedniczka

Urszula Hohenzollernówna

Następczyni

Małgorzata Brunszwicka

Księżna oleśnicka
Okres

od 10 listopada 1502
do 31 maja 1536

Poprzedniczka

Jadwiga żagańska

Następczyni

Małgorzata meklemburska

Hrabina kłodzka
Okres

od 12 lipca 1511
do 31 maja 1536

Poprzedniczka

Salomea żagańska

Następczyni

Elżbieta Kostka

Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie głogowsko-żagańscy

Data i miejsce urodzenia

ok. 1480
Żagań

Data i miejsce śmierci

28 października 1541
Oleśnica

Miejsce spoczynku

kościół w Ząbkowicach

Ojciec

Jan II Szalony

Matka

Katarzyna Przemyślidka

Rodzeństwo

Małgorzata, Salomea, Jadwiga, Barbara

Małżeństwo

Karol I Podiebradowicz
od 7 stycznia 1488
do 31 maja 1536

Dzieci

Henryk Starszy, Anna, Katarzyna, Małgorzata, Joachim, Kunegunda, Urszula, Henryk II Młodszy, Jadwiga, Jan, Barbara, Jerzy II

Życiorys

edytuj

Urodziła się jako czwarta z pięciu córek Jana II Szalonego (1435–1504)[3], księcia żagańskiego, i jego żony Katarzyny Przemyślidki (1443–1505), córki Wilhelma (ok. 1410–1452), księcia opawskiego. Najstarsza z sióstr Małgorzata (1465–1502) została wydana za węgierskiego możnowładcę Mikołaja Bánffy'ego, pana Alsólendvy, a po jego śmierci za Jana Hampę (ok. 1465–1528)[4]. Ojciec Anny podjął politykę zbliżenia do obozu husyckiego, co potwierdził wydaniem kolejnych córek za synów czeskiego królewicza Henryka I Starszego (1448–1498)[5]. Salomeę (1475–1514) za Albrechta (1468–1511), dziedzicznego hrabiego kłodzkiego, a Jadwigę (1476–1524) za Jerzego (1470–1502), następcę księstwa oleśnickiego[6].

Sama Anna 7 stycznia 1488 w Żaganiu poślubiła trzeciego z braci Karola (1476–1536), dziedzicznego księcia ziębickiego[3]. Przy jego boku, wraz ze śmiercią teścia, 24 czerwca 1498 została księżną ziębicką[7]. Po bezpotomnej śmierci młodszego szwagra – oleśnicką (10 listopada 1502)[8]. Pierwszy ze szwagrów również nie pozostawił po sobie męskiego potomka, dzięki czemu 12 lipca 1511 objęła przy mężu hrabstwo kłodzkie[9].

Zmarła w 1541 w Oleśnicy. Została pochowana w kościele św. Anny w Ząbkowicach Śląskich[10].

Krąg rodzinny

edytuj

Z małżeństwa Anny i Karola pochodzi dwanaścioro dzieci:

Przodkowie

edytuj
Prapradziadkowie ks. żagański

Henryk V Żelazny

(1312–1369)

∞1337

Anna płocka

(1318–1363)

ks. opolski

Władysław Naderspan

(1326–1401)

∞ok. 1365

Eufemia mazowiecka

(1344–1424)

elektor Saksonii

Wacław

(ok. 1337–1388)

∞1376

Cecylia z Carrary

(ok. 1360–1435)

ks. legnicki

Robert

(1347–1409)

∞1372

Jadwiga żagańska

(ok. 1340–1390)

ks. opawski

Mikołaj II

(ok. 1288–1365)

∞ok. 1360

Judyta niemodlińska

(ok. 1340–1379)

ks. ziębicki

Bolesław III

(ok. 1344–1410)

∞ok. 1370

Eufemia Zofia bytomska

(ok. 1350–1411)

Půta Starszy, pan Častolovic

(ok. 1360–1403)

∞ok. 1382

Anna oświęcimska

(ok. 1366–1454)

Albrecht, pan Koldic

(ok. 1380–1448)

∞ok. 1400

Anna ze Saidy

(ok. 1385–ok. 1450)

Pradziadkowie ks. żagański

Henryk VIII Wróbel

(1357–1397)

∞1388

Katarzyna opolska

(ok. 1367–1420)

elektor Saksonii

Rudolf III

(ok. 1367–1419)

∞1396

Barbara legnicka

(1372–1436)

ks. opawski

Przemysł I

(1365–1433)

∞ok. 1405

Katarzyna ziębicka

(ok. 1390–1422)

Půta Młodszy, pan Častolovic

(ok. 1385–1434)

∞ok. 1420

Anna z Koldic

(ok. 1405–ok. 1450)

Dziadkowie ks. żagański

Jan I

(ok. 1385–1439)

∞1408

Scholastyka saska

(1391–1463)

ks. opawski

Wilhelm

(ok. 1410–1452)

∞1442

Salomea z Častolovic

(ok. 1426–1489)

Rodzice ks. żagański

Jan II Szalony

(1435–1504)

∞1462

Katarzyna Przemyślidka

(1443–1505)

Anna żagańska (ok. 1480–1541)

Sarkofag

edytuj
 

W kaplicy Kauffunga kościoła św. Anny w Ząbkowicach znajduje się sarkofag księcia Karola I Podiebradowicza i jego żony księżnej Anny Żagańskiej, który pierwotnie stał w prezbiterium oraz epitafia Sigismunda Kaufunga von Chlum (zm. 1573) i jego syna (zm. 1634)[14], rycerzy z ziemi ząbkowickiej. Na ścianach sarkofagu według Hansa Lutscha[15] były herby.

Herby

Przypisy

edytuj
  1. Nagrobek Anny żagańskiej i Karola I Podiebradowicza, wg rys. Hansa Luchsa, 1872
  2. Jasiński 2007 ↓, s. 429.
  3. a b Jasiński 2007 ↓, s. 428.
  4. Głogowski 1997 ↓, s. 5.
  5. Fukala 2007 ↓, s. 121.
  6. Nienałtowski 2013 ↓, s. 12–13.
  7. Fukala 2007 ↓, s. 290.
  8. Nienałtowski 2013 ↓, s. 6.
  9. Nienałtowski 2013 ↓, s. 41.
  10. Fukala 2007 ↓, s. 313.
  11. Pánek 1990 ↓, s. 17–19.
  12. Białkowski 1908 ↓, s. 5–15.
  13. Kieszkowski 1912 ↓, s. 308.
  14. Ząbkowice (Frankenstein). [dostęp 2023-11-12].
  15. Szukają tarcz herbowych. [dostęp 2023-11-12].
  16. Dziadkiem Fryderyka Bawarskiego, ojca Elżbiety bawarskiej był Fryderyk II Sycylijski
  17. Anny z Koldic (1405–1450)
  18. Praprababką Karola była Elżbieta bawarska
  19. Urszuli z Lotaryngii
  20. Małgorzaty Badeńskiej
  21. Salomei z Častolovic (1426–1489)
  22. Katarzyny ziębickiej
  23. Katarzyny opawskiej
  24. Anny z Turyngii
  25. Scholastyki saskiej
  26. Eufemii bytomskiej
  27. Marek Nienałtowski, Nagrobny pomnik tumbowy Jana Podiebrada i Krystyny z Szydłowieckich [online] [dostęp 2024-09-26].

Bibliografia

edytuj
  • Leon Białkowski: Ród Bibersteinów: Studjum nad średniowiecznym rodem rycerskim. Warszawa – Kraków: „Gebethner i Wolff”, 1908.
  • Radek Fukala: Silesia: Unknown Czech crown lands: Princely Estates, and Silesia in the year 1740. Czech Budejovice: „Veduta”, 2007. ISBN 978-80-86829-23-4. (ang.).
  • Stefan Głogowski: Genealogia Podiebradów. Wyd. 2. Gliwice: Muzeum, 1997. ISBN 83-905035-2-2.
  • Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów śląskich. Wyd. 2. Kraków: „Avalon”, 2007. ISBN 978-83-60448-28-1.
  • Jerzy Kieszkowski: Kanclerz Krzysztof Szydłowiecki: Z dziejów kultury i sztuki Zygmuntowskich czasów. T. 1. Poznań: Jan Kanty Żupański, 1912.
  • Marek Nienałtowski: Podiebradowie w dziejach księstwa ziębicko-oleśnickiego 1445–1647: Zarys. Oleśnica: „Signum”, 2013. ISBN 860597686.
  • Jaroslav Pánek. Paměti českého šlechtice z poloviny 16. století: „Sarmacie” Jana Zajíce z Házmburka. „Folia Historica Bohemica”. T. 14, s. 17–98, 1990. ISSN 0231-7494. (cz.).