Alexia Paganini
Alexia Paganini (ur. 15 listopada 2001 w Greenwich) – szwajcarsko-amerykańska łyżwiarka figurowa reprezentująca Szwajcarię od 2017 roku, startująca w konkurencji solistek. Uczestniczka igrzysk olimpijskich (2018, 2022), mistrzostw świata i Europy, medalistka zawodów z cyklu Challenger Series oraz czterokrotna mistrzyni Szwajcarii (2018–2020, 2022).
Alexia Paganini na Internationaux de France 2018 | |||||||
Reprezentacja | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||
Wzrost |
169 cm | ||||||
Konkurencja | |||||||
Trener |
Gheorghe Chiper | ||||||
Klub |
Zürich Örlikon | ||||||
Rekordy życiowe ISU | |||||||
|
Życiorys
edytujKariera
edytujRozpoczęła naukę jazdy na łyżwach w wieku dwóch lat. Trenowała w Stanach Zjednoczonych i reprezentowała ten kraj do 2017 roku[1]. Jej pierwszym międzynarodowym sukcesem był złoty medal Gardena Spring Trophy 2016 w kategorii juniorów. Ponadto, w 2016 roku zadebiutowała w zawodach z cyklu Junior Grand Prix 2016/2017 we Francji[2]. Po zajęciu 5. miejsca w mistrzostwach Stanów Zjednoczonych juniorów 2017, za namową trenera Igora Krokavca zainteresowała się możliwością reprezentowania Szwajcarii. Szwajcarski Związek Łyżwiarski zainteresował się utalentowaną 16-letnią Paganini i od sezonu 2017/2018 występowała już w nowych barwach reprezentacyjnych. Po zajęciu trzeciego miejsca w Nebelhorn Trophy 2017 udało się jej zakwalifikować na igrzyska olimpijskie w Pjongczangu[1][3].
Tuż przed igrzyskami Paganini została mistrzynią Szwajcarii, zaś w styczniu 2018 roku Paganini zajęła 7. miejsce na mistrzostwach Europy 2018 w Moskwie[3]. W debiucie olimpijskim w koreańskim Pjongczangu zajmowała 19. lokatę po programie krótkim, a ostatecznie uplasowała się na 21. pozycji. Sezon olimpijski zakończyła 20. miejscem na mistrzostwach świata 2018 w Mediolanie[2].
W sezonie 2018/2019 zadebiutowała w cyklu Grand Prix. Ze względu na kontuzję Caroliny Kostner, Paganini zajęła jej miejsce na Internationaux de France 2018[4]. Na Rostelecom Cup była czwarta, zaś na Internationaux de France 10. Po zdobyciu drugiego tytułu mistrzyni kraju wystartowała na mistrzostwach Europy w Mińsku[3], gdzie poprawiła swoje rekordy życiowe w obu segmentach zawodów. Po programie dowolnym była trzecia zdobywając mały brązowy medal, ale mistrzostwa zakończyła na 6. miejscu[5]. Na mistrzostwach świata 2019 była 33. nie kwalifikując się do programu dowolnego.
W sezonie 2019/2020 ponownie wystąpiła w zawodach z cyklu Grand Prix, była 7. na Rostelecom Cup i 9. na Skate Canada International. Po zdobyciu trzeciego tytułu mistrzyni kraju z rzędu, zajęła czwarte miejsce na mistrzostwach Europy 2020 w Grazu[2].
W czerwcu 2020 roku jej trenerem został Stéphane Lambiel[6].
Sezon 2020/2021 rozpoczęła od startu w zawodach z cyklu Challenger Series, Nebelhorn Trophy 2020. Pomimo prowadzenia po programie krótkim, w klasyfikacji programu dowolnego zajęła dopiero trzecią lokatę i ostatecznie zdobyła srebrny medal ustępując Estonce Kiibus[7].
Życie prywatne
edytujPaganini ma podwójne obywatelstwo, szwajcarskie i amerykańskie ze względu na miejsce swojego urodzenia. Jej ojciec, Celso, pochodzi z Brusio w Szwajcarii, zaś matka jest Holenderką, która przez dziesięć lat mieszkała w St. Moritz. Ma dwóch braci, Kevina i Mario[8].
Osiągnięcia
edytujStany Zjednoczone | Szwajcaria | |||||||||||||||||
Zawody | 12–13 | 13–14 | 14–15 | 15–16 | 16–17 | 17–18 | 18–19 | 19–20 | 20–21 | 21–22 | 22–23 | 23–24 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[2] | ||||||||||||||||||
Zimowe igrzyska olimpijskie | 21 | 22 | ||||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 20 | 33 | C | 25 | 19 | |||||||||||||
Mistrzostwa Europy | 7 | 6 | 4 | C | 9 | |||||||||||||
GP Rostelecom Cup | 4 | 7 | ||||||||||||||||
GP Skate Canada International | 9 | WD | ||||||||||||||||
GP Internationaux de France | 10 | C | ||||||||||||||||
GP MK John Wilson Trophy | 9 | |||||||||||||||||
CS Autumn Classic International | 8 | 6 | ||||||||||||||||
CS Budapest Trophy | WD | |||||||||||||||||
CS Finlandia Trophy | 5 | 14 | ||||||||||||||||
CS Lombardia Trophy | 4 | |||||||||||||||||
CS Nebelhorn Trophy | 3 | 2 | 4 | 5 | ||||||||||||||
CS Warsaw Cup | 13 | |||||||||||||||||
Halloween Cup | 1 | |||||||||||||||||
Slovenia Open | 1 | |||||||||||||||||
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[2] | ||||||||||||||||||
JGP we Francji | 6 | |||||||||||||||||
Gardena Spring Trophy | 1 J | |||||||||||||||||
Krajowe[2][9] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Szwajcarii | 1 | 1 | 1 | C | 1 | |||||||||||||
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych | 2 I | 8 N | 2 N | 5 J | ||||||||||||||
Eastern Sectionals | 1 I | 1 N | 1 N | 1 J | ||||||||||||||
North Atlantic Regionals | 14 V | 1 I | 2 N | 2 N |
Przypisy
edytuj- ↑ a b Alexia Paganini gagne son billet pour Pyeongchang. lematin.ch, 2017-09-30. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-05)]. (fr.).
- ↑ a b c d e f Competition Results – Alexia PAGANINI (SUI). ISU. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
- ↑ a b c Reut Golinsky: Meet Alexia Paganini. absoluteskating.com, 2019-03-16. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-14)]. (ang.).
- ↑ Hiro Yoshida: Alexia Paganini: Making An Impact. europeonice.com, 2019-01-19. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-25)]. (ang.).
- ↑ Paula Slater: Alina Zagitova: ‘I need to be confident in myself’. goldenskate.com, 2019-01-23. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-25)]. (ang.).
- ↑ Tatjana Flade: Switzerland’s Paganini sets new goals after coaching change. goldenskate.com, 2020-08-10. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-25)]. (ang.).
- ↑ Nebelhorn Trophy 2020 – Ladies – Result. deu-event.de. [dostęp 2020-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-26)]. (ang.).
- ↑ Emanuel Gisi: Alexia Paganini tanzt für die Schweiz. blick.ch, 2018-02-20. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-16)]. (niem.).
- ↑ Alexia Paganini. web.icenetwork.com. [dostęp 2020-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-01)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- International Skating Union Biography – Alexia Paganini. ISU. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).