Marina Rebeka
Marina Rebeka (ur. 10 września 1980 w Rydze) – łotewska sopranistka, występująca na scenach operowych i na estradzie. Znana szczególnie z partii Violetty w operze Verdiego Traviata, występuje głównie w repertuarze włoskim i francuskim XIX wieku, zwłaszcza w dziełach Gioacchina Rossiniego, a także w partii Donny Anny w operze Mozarta Don Giovanni.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Typ głosu | |
| Gatunki |
opera |
| Zawód |
śpiewaczka |
| Aktywność |
od 2007 |
| Wydawnictwo |
Prima Classic |
| Strona internetowa | |
Wykształcona na Łotwie i we Włoszech, debiutowała w 2007 roku. Po międzynarodowym sukcesie w operze Mojżesz w Egipcie Rossiniego na Festiwalu w Salzburgu w 2009 roku, występowała w głównych partiach w wielu operach, m.in. w Wiedeńskiej Operze Państwowej, Metropolitan Opera i Łotewskiej Operze Narodowej.
Rebeka nagrywa we własnej wytwórni „Prima Classic” od 2018 roku. Wcześniej nagrywała dla Warner Classics i BK-Klassik.
Wczesne życie i pochodzenie
edytujRebeka urodziła się w Rydze, jej ojciec był Białorusinem, a matka Łotyszką urodzoną na Syberii. Jej prawdziwe nazwisko brzmiało dawniej Rebeko, ale w czasach sowieckich zmieniono je na Rebeka, jako pierwszy przyjął je dziadek ze strony ojca, Juris Jankovičs (1924–2019), który został deportowany na Syberię wraz z rodziną 14 czerwca 1941 r. i powrócił dopiero po ponad dwudziestu latach[1]. Swoje obozowe przeżycia opisał szczegółowo w dwóch książkach: Skorpiona slazdā („Pułapka na skorpiona”, 2009) i Spīta krustceles („Mimo rozdroża”, 2012), obie wydane przez Muzeum Okupacji Łotwy[2].
Uczyła się w Szkole Podstawowej Języków Nordyckich. Kiedy miała 13 lat, wspólnie z rodzicami obejrzała przedstawienie Normy Belliniego w teatrze Dailes i poczuła inspirację do zostania śpiewaczką[3]. Nie mając wcześniejszego przygotowania, rozpoczęła naukę muzyki w wieczorowej szkole muzycznej „Rīdze”, równolegle z nauką w gimnazjum. W wieku 17 lat, po odrzuceniu przez Łotewską Akademię Muzyczną, wstąpiła do Liceum Muzycznego im. Jāzepsa Mediņša w Rydze (Jāzepa Mediņa Rīgas mūzikas vidusskola ), gdzie uczyła się pod kierunkiem Natāliji Kozlovej. Następnie wyjechała do Włoch, gdzie studiowała w Conservatorio Arrigo Boito w Parmie, tam zadebiutowała w Cyruliku sewilskim (Rozyna), w wersji dla dzieci, a następnie ukończyła Accademia Internazionale delle Arti w Rzymie (2006) i Conservatorio Santa Cecilia (2007). Uczestniczyła również w kursie mistrzowskim Grace Bumbry podczas Międzynarodowej Letniej Akademii na Uniwersytecie Mozarteum w Salzburgu.
Kariera
edytujRebeka zadebiutowała w 2007 roku w Teatrze w Erfurcie jako Violetta w La Traviacie rolę, którą później śpiewała w Łotewskiej Operze Narodowej, Wiedeńskiej Volksoper i Fińskiej Operze Narodowej. Również w 2007 roku brała udział w Accademia Rossiniana Alberta Zeddy, wcielając się w Folleville'a i Madamę Cortese w Il viaggio a Reims na Festiwalu Operowym Rossini, gdzie powróciła w Maometto II (2008) i Stabat Mater (2010)[4]. Inne jej występy obejmują Agileę w Teseo (Komische Oper Berlin), Requiem wojennym Brittena (Filharmonia w Liverpoolu), Tatianę w Eugeniuszu Onieginie (Teatro Lirico di Cagliari), Niemieckim Requiem Brahmsa (Łotewska Narodowa Orkiestra Symfoniczna). W 2009 roku zaśpiewała Adinę w Napoju miłosnym w Rydze i zadebiutowała w La Scali w Il viaggio a Reims, a następnie wcieliła się w rolę Elektry w Idomeneo Mozarta w Opéra National de Lorraine[5].
Życie prywatne
edytujPodczas prób do Napoju miłosnego w Rydze w 2009 roku Rebeka poznała ukraińskiego tenora Dmytro Popowa. Pobrali się w 2010 roku, a ich córka, Katrīna, urodziła się 12 marca 2011 roku. Ich małżeństwo zakończyło się wkrótce po tym, gdy w maju 2016 roku wystąpili wspólnie w operze Traviata w Wiedniu.
Rebeka wyszła ponownie za mąż za argentyńskiego inżyniera dźwięku Edgardo Vertanessiana w 2018 roku, z którym założyła wytwórnię płytową Prima Classic.
Nagrody i wyróżnienia
edytujRebeka zdobyła nagrody w licznych konkursach.
- I Nagroda na 4. Concorso Internazionale di Canto Lirico Premio Capriole in Franciacorta
- I Nagroda oraz Nagroda Publiczności na 5. Concorso Lirico Internazionale Ottavio Ziino w Rzymie
- III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Viñas w Barcelonie
- I nagroda na 20. Neue Stimmen Bertelsmann Stiftung w październiku 2007
Przypisy
edytuj- ↑ Juris Jankovičs. In Memoriam.. Museum of the Occupation of Latvia, 2019-01-28.
- ↑ Muzejā atvērta Jura Jankoviča grāmata "Trapped in Siberia. Surviving Siberia". Museum of the Occupation of Latvia, 2019-06-25.
- ↑ Man nepatīk tava balss! Tomēr dziedi! [online], www.diena.lv [dostęp 2024-12-08].
- ↑ Marina Rebeka - Artists. Rossini Opera Festival. [dostęp 2021-05-19].
- ↑ Cinq questions à Marina Rebeka [online], Forum Opéra, 21 stycznia 2013 [dostęp 2024-12-08] (fr.).