Prabuty

miasto w województwie pomorskim
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ciacho5 (dyskusja | edycje) o 19:05, 30 mar 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Prabuty (niem. Riesenburg)[3]miasto w północnej Polsce, we wschodniej części województwa pomorskiego w powiecie kwidzyńskim, nad jeziorem Liwieniec. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Prabuty. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. elbląskiego. Prabuty leżą na obszarze dawnej Pomezanii[4], w historycznych Prusach Górnych[5], a także na Powiślu[6]. Geograficznie stanowią część makroregionu Pojezierza Iławskiego.

Prabuty
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Ruiny Zamku Biskupów Pomezańskich, fontanna Rolanda i konkatedra św. Wojciecha
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kwidzyński

Gmina

Prabuty

Prawa miejskie

od XIII wieku

Burmistrz

Marek Bogdan Szulc

Powierzchnia

7,29 km²

Wysokość

90 m n.p.m.

Populacja (31.12.2017)
• liczba ludności
• gęstość


8710[1][2]
1194,8 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 55

Kod pocztowy

82-550

Tablice rejestracyjne

GKW

Położenie na mapie gminy Prabuty
Mapa konturowa gminy Prabuty, w centrum znajduje się punkt z opisem „Prabuty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Prabuty”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Prabuty”
Położenie na mapie powiatu kwidzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kwidzyńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Prabuty”
Ziemia53°45′21″N 19°11′51″E/53,755833 19,197500
TERC (TERYT)

2207044

SIMC

0932962

Urząd miejski
ul. Kwidzyńska 2
82-550 Prabuty
Strona internetowa

Według danych z 1 stycznia 2018 Prabuty liczyły 8 710 mieszkańców[1].

Rozwinął się tu przemysł drzewny, materiałów budowlanych oraz elektromaszynowy. Prabuty są także stacją węzłową położoną przy trasie Warszawa – Gdynia.

Historia

 
Makieta Zamku Biskupów Pomezańskich w Prabutach
 
Prabucki rynek w okresie rozbiorów
 
Pomnik cesarza Wilhelma I na rynku w Prabutach, fot. XIX w.
 
Konkatedra św. Wojciecha
 
Fontanna Rolanda w Prabutach dzieło Franza Schwechtena z 1900
 
Gotycka Brama Kwidzyńska
  • 1233–1283 – podbój terenów Prus przez Krzyżaków,
  • 1236 – Krzyżacy niszczą pruski gród Reizija, nad jeziorem Liwieniec; wzniesienie drewnianego zamku
  • 1250 – utworzenie biskupstwa pomezańskiego,
  • 1255 – Prabuty wraz z okolicznymi terenami przechodzą pod władzę świecką biskupa pomezańskiego,
  • 1249-1525 – Prabuty pod rządami biskupów pomezańskich,
  • 1267-1277 – budowa zamku murowanego,
  • 1285 – przy zamku rozwija się osada, która otrzymuje po tym roku prawa miejskie,
  • 1310-1330 – budowa katedry,
  • 1330 – lokacja miasta na prawie chełmińskim, budowa ratusza,
  • 1342-1345 – budowa synagogi (działa do 1853),
  • 1375 - pożar trawi połowę miasta,
  • 1378–1402 – budowa kaplicy zamkowej pw. Najświętszej Marii Panny,
  • 1381 – w drodze do Rzymu zatrzymuje się w Prabutach litewski książę Świdrygiełło,
  • 1450 – przystąpienie miasta do Związku Pruskiego,
  • 1404 – założenie szkoły zamkowej, później miejskiej,
  • 1414 – w Prabutach przebywa król Władysław Jagiełło,
  • 1451 – biskup pomezański Caspar wygania z Prabut zwolenników antykrzyżackiego Związku Pruskiego,
  • 1458 – w czasie wojny trzynastoletniej w Prabutach zawarty zostaje rozejm polsko-krzyżacki,
  • 1466 – na mocy pokoju toruńskiego Prabuty nadal we władaniu biskupów pomezańskich,
  • 1501-1525 – stolica Pomezanii[7]
  • 1525 – diecezja pomezańska przestaje istnieć, Riesenburg zostaje siedzibą książęcego starosty[8],
  • 1628 – w zamku prabuckim rezydują polscy delegaci na pertraktacje ze Szwedami,
  • 1688 - wielki pożar,
  • 1709-1710 - podczas epidemii dżumy zmarły 933 osoby, połowa mieszkańców,
  • 1726-1753 – instalacja wodociągów,
  • 1722 i 1788 – pożary miasta, spłonął również kościół tzw. polski,
  • 1758-1762 - miasto siedzibą rosyjskiego sztabu wojskowego,
  • 1807 – wojska Napoleona Bonapartego w Prabutach,
  • 1876 – połączenie kolejowe z Malborkiem i Iławą,
  • 1899 – połączenie kolejowe z Jabłonowem Pomorskim,
  • I wojna światowa - w mieście znajdował się sztab wojenny Hindenburga[9],
  • 1922 – budowa fontanny na miejscu ratusza spalonego w 1868,
  • 1939 – oficerski obóz przejściowy w Prabutach, 4 października 1939 mjr Henryk Sucharski wraz z pozostałymi oficerami z Westerplatte zostali skierowani do tego obozu,
  • 1945 – zniszczenie ok. 60% miasta przez wojska sowieckie[10]; w 1946 miejscowość została włączona do nowo powstałego województwa olsztyńskiego na terenie powojennej Polski pod nazwą Prabuty; wysiedlenie niemieckich mieszkańców miasta,
  • 1947 – uruchomienie wodociągów
  • 1956 – budowa linii przesyłowej gazu,
  • ok. 1975 – w Prabutach powstają nowe zakłady przemysłowe i spółdzielnie m.in.: ZHO Hydroster, Spółdzielnia Inwalidów „Świt”, Spółdzielnia Odzieżowa „Delta”, Spółdzielnia Pracy „Tęcza”, Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”, Zakłady obsługujące rolnictwo, PGR-y, funkcjonuje też duży kompleks szpitalny, budowane są nowe dzielnice i osiedla mieszkaniowe.
  • 1980–1982 – odbudowa katedry przez ks. Jana Oleksego,
  • 1983 – ustanowienie w Prabutach Pomezańskiej Kapituły Kolegiackiej.

Nazewnictwo Prabut

Niemiecka nazwa Riesenburg pochodzi z połączenia pruskiej nazwy włości Resja/Rezja[11] z członem Burg – „gród”. Etymologia ludowa wywodzi zaś nazwę miasta od niemieckiego słowa: Riese – „olbrzym” i wyjaśnia określenie Riesenburg jako miasto, gród olbrzyma (stąd też olbrzym z maczugą umieszczony w herbie miasta).

Źródła podają następujące nazwy miejscowości: Resin, Resia (1250), plebano de Resya (1286), Rysen (1326), Resitten (1411), Prabuth, Prabuti, Preybuth, Prabutas, Preibutas, Zabrzesno.

Krzyżacy przyjęli tę nazwę dodając drugi człon, burg: Resemburg (1265), Rysenburg (1233), castro Resinburg (1326), civitas Resinburg (1330), Risenburgk (1342), co oznacza „zamek (gród) ziemi Resia”, Resenburg (1454, 1466), Preybutten lub Prebutyn (1258).

Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946[12].

Demografia

Według danych z 31 grudnia 2015 r. miasto miało 8761 mieszkańców[13].

  • Piramida wieku mieszkańców Prabut w 2014 roku[14].
 

Zabytki

 
Ruiny Zamku Biskupów Pomezańskich
 
Kościół, tzw. „polski”, (XIV w.)
 
Neogotycki kościół św. Andrzeja
  • gotycka konkatedra św. Wojciecha z przełomu XIV i XV wieku (później przebudowywana), spalona w 1945 przez Sowietów, pozostawała w stanie ruiny, odbudowana w latach 1980-1983;
  • kwadratowy rynek (ul. Rynek, ul.Kraszewskiego, ul. Bolesława Prusa, ul. Reja);
  • gotycki kościół, tzw. „polski” z XIV w.;
  • gotycka Brama Kwidzyńska (XIV wiek);
  • pozostałości murów miejskich z XIV wieku;
  • neogotycki kościół św. Andrzeja z 1878 r.;
  • fontanna Rolanda – zbudowana w roku 1900 przez Franza Schwechtena pierwotnie w centrum Berlina, przeniesiona do Prabut w roku 1929; zdobioną przez lwy fontannę wieńczy rzeźba rycerza Rolanda, przywrócona na swoje miejsce w 2011 r.;
  • fundamenty gotyckiego zamku biskupiego z lat 1267-1277. Na wzniesieniu ruin stoi makieta ukazująca rekonstrukcję zamku, konkatedry kapituły pomezańskiej, bram miejskich oraz ratusz miejski i rekonstrukcje rynku;
  • zabytkowe wodociągi miejskie z 1728-1732;
  • plebania z 1910 roku;
  • neogotycka poczta z lat 1893-1896;
  • domy mieszkalne: ulice Długa, Zamkowa, Kopernika, Warszawska, Wojska Polskiego, Władysława Jagiełły, Ogrodowa, Barczewskiego, Daszyńskiego;
  • budynki użyteczności publicznej;
  • obiekty gospodarcze z XVIII, XIX i I poł. XX wieku;
  • park miejski (mauzoleum, pomnik Heinricha Wiebe);
  • ławka zakochanych (ul. Grunwaldzka);
  • szpital specjalistyczny (ul. Kuracyjna);
  • dworzec PKP (ul. Daszyńskiego);
  • cukrownia (ul. Daszyńskiego);
  • urząd miejski;
  • kaplica (ul. Polna);
  • pozostałości gimnazjum (ul. Polna);
  • figurka Marii Panny (ul. Warszawska);
  • kaplica (ul. Kuracyjna);
  • remiza OSP (ul. Reymonta);
  • fundamenty murów obronnych (ul. Malborska);
  • willa Karola (ul. Obrońców Westerplatte);
  • zachowane piwnice i korytarze na terenie „Starego Miasta”.
Zabytki nieistniejące
 
Synagoga (obecnie nie istnieje)
  • gimnazjum realne (ul. Polna)
  • bramy miejskie
  • obóz przejściowy – „Zatorze”
  • budynki mieszkalne – „Stare Miasto”
  • plac Wrangla
  • pomnik Webera
  • synagoga
  • cmentarz żydowski (ul. Władysława Jagiełły)
  • jezioro Młyńskie
  • ratusz miejski
  • hotel „Niemiecki dom”
  • kino-teatr
  • schronisko młodzieżowe
Pomniki
  • pomnik pamięci pomordowanych na Kresach Wschodnich Rzeczypospolitej przy ul. Kwidzyńskiej
  • pomnik doktora Krauze przy ul. Grunwaldzkiej
  • figurka Marii Panny przy ul. Warszawskiej
  • tablica poświęcona doktorowi Krauze przy ul. Kuracyjnej
  • pomnik założyciela parku miejskiego w parku miejskim

Transport

 
Droga wojewódzka 521 (ul. Władysława Jagiełły), w tle wieża konkatedry
Połączenia drogowe
Transport kolejowy

Trasy rowerowe

Dzielnice i osiedla mieszkaniowe Prabut

 
Dzielnice Prabut

Prabuty są podzielone administracyjnie na dzielnice, osiedla mieszkaniowe i 1 strefę ekonomiczną „Zatorze”. W południowo-wschodniej części miasta budowane jest osiedle „Klimuszko”.

Stare Miasto
  • Stare Miasto
  • Centrum
  • Śródmieście (dawniej kwidzyńskie przedmieście)
Gniewskie przedmieście
  • Dołek
  • Zacisze
Osiedla Południowe
  • Stara Kolonia
  • Nowa Kolonia
  • Sanatorium
  • Osiedle południowe
  • Osiedle Klimuszki – nowo powstałe osiedle
  • Kisielickie przedmieście
Strefa ekonomiczna
  • Koszary
  • Zatorze
Osiedle Władysława Jagiełły
  • Osiedle I
  • Osiedle II

Honorowi obywatele Prabut

  • Paul von Hindenburg (ur. 2 października 1847, zm. 2 sierpnia 1934) – prezydent Niemiec
  • Czesław Klimuszko (ur. 23 sierpnia 1905, zm. 25 sierpnia 1980) – polski duchowny
  • Werner Zebrowski[15] (potrzebne dane) - kolekcjoner pamiątek, zdjęć, pamiątek, obrazów, grafik, odznaczeń, związanych z historią Prabut[16]

Media

Na terenie Prabut działa Telewizja kablowa Prabuty, wydawana jest także prasa: Gazeta Prabucka oraz Prabuckie Wieści.

Sport

Kluby sportowe
  • Gryf VECRO Prabuty – koszykówka (klub występuje w III lidze)[17]
  • Pogoń Prabuty – piłka nożna (klub występujący w V Lidze)
  • Wojtas Prabuty – piłka nożna (gminny klub sportowy)
Obiekty sportowe
  • stadion piłkarsko-lekkoatletyczny (ul.Polna)
  • stadion piłkarsko-lekkoatletyczny (ul.Kuracyjna)
  • miejski stadion MKS Pogoń Prabuty (ul.Władysława Jagiełły)
  • kompleks boisk „Orlik 2012”
  • kort tenisowy (ul.Władysława Jagiełły)
  • hala sportowa przy Szkole Podstawowej (ul.Obrońców Westerplatte)
  • stadnina koni Prabuty – Julianowo
  • Skatepark
Parki i skwery miejskie
  • Park miejski (ul.Parkowa – Zacisze)
  • Skwer miejski przy (ul.Grunwaldzkiej – Śródmieście)
  • Skwer im. Jana Pawła II (ul.Rynek – Stare Miasto)
  • Skwer miejski (ul.Warszawska – Stare Miasto)

Pomniki przyrodnicze i rezerwat

Na terenie gminy znajdują się 24 pomniki przyrodnicze oraz rezerwat przyrody Liwieniec.

Muzea i punkty informacji turystycznej

Muzea
  • kaplica zamkowa (ul.Zamkowa)
  • brama kwidzyńska (ul.Kwidzyńska)
  • izba muzealna w Szpitalu Specjalistycznym (ul. Kuracyjna)
Punkty informacji turystycznej
  • sala wystawowa im. Webnera Zebrowskiego (ul. Kwidzyńska)
  • kaplica zamkowa (kościółek polski) (ul. Zamkowa)
  • Prabuckie Centrum Kultury i Sportu (ul. Łąkowa)

Współpraca międzynarodowa

Miasta i gminy partnerskie:

Wspólnoty wyznaniowe

Przypisy

  1. a b Prabuty w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
  3. „Prabuty, około r. 1454. Prabuth, niem. Riesenburg z dawniejszego Resinburg, w którego pierwszej części jest stary pień staropruski, tkwiący także iw nazwie „terra Resia”. w: Slavia occidentalis: Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim. t. 16.
  4. Maksymilian Grzegorz: Pomorze Gdańskie pod rządami zakonu krzyżackiego w latach 1308–1466. Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1997, s. 413. ISBN 83-7096-229-7
  5. Górne Prusy, ew. Górny Kraj, niem. Oberland. epdz.powiatdzialdowski.pl. [dostęp 2021-02-25]. (pol.).
  6. Dzieło najżywsze z żywych. Antologia reportażu o ziemiach zachodnich i północnych z lat 1919–1939, oprac. Witold Nawrocki. Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1981, s. 150. ISBN 83-210-0210-2
  7. Resia ze stolicą w Prabutach w: Mówią wieki: magazyn historyczny, Tom 12. 1969; „terytorium pomezańskie zwane Resią, Reysen w: Rocznik gdański: Tomy 15. 1957,
  8. Piotr Skurzyński „Warmia, Mazury, Suwalszczyzna” Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 244-245
  9. Jan Bałdowski "Warmia i Mazury, mały przewodnik" Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 169-179
  10. „W czasie działań wojennych w 1945 r. miasto uległo zniszczeniu w 60%. Legł w gruzach cały rynek z większością działek w zachodniej i północnej części miasta. Zniszczonych zostało w Prabutach 471 domów.” w: Mówią wieki: magazyn historyczny: tom 12, 1969.
  11. Seweryn Szczepański: Osadnictwo pruskie w okolicy Prabut we wczenym średniowieczu. [dostęp 2014-12-13].
  12. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
  13. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  14. Prabuty w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  15. Rynek miejski oraz fontanna Rolanda [online], Miasto i Gmina Prabuty, 12 kwietnia 2016 [dostęp 2020-03-22] (pol.).
  16. Brama kwidzyńska – Prabuckie Centrum Kultury i Sportu [online] [dostęp 2020-03-22] (pol.).
  17. Gryf VECRO Prabuty
  18. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-18].

Bibliografia

  • J. Liguz, 2008: Zabytki architektury w powiecie kwidzyńskim. Wyd. Lokalna Organizacja Turystyczna Liwa.

Linki zewnętrzne