Kolej Górnośląska

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 mar 2012, była oparta na tej wersji.

Kolej Górnośląska (niem. Oberschlesische Eisenbahn, w skrócie OSE) - pierwsza powstała linia kolejowa łącząca Wrocław z Górnym Śląskiem, przebiegjąca na trasie Wrocław - Oława - Brzeg - Opole - Koźle - Gliwice - Zabrze - Świętochłowice - Katowice - Mysłowice. Oddana do użytku etapami w latach 1842-1846.

tablica pamiątkowa na ścianie budynku dawnego dworca Wrocław Górnośląski

Historia

W 1816 Carl Johann Bernhard Karsten stworzył pierwszy projekt połączenia kolejowego łączącego Górny Śląsk z Wrocławiem. Ponad 200 km dwutorowa trasa o trakcji parowej miała służyć przede wszystkim transportowi węgla, z możliwością uruchomienia przewozu osób. Projekt ten został odrzucony w Berlinie ze względu na niż koszt transportu węgla Odrą^[1].

3 czerwca 1936 środowisko burżuazji śląskiej powołało do życia Komitet Założycielski Kolei Górnośląskiej, na czele którego stanął prezydent rejencji opolskie hrabia Püchler. W sierpniu 1840 po zapewnieniu wydaniu koncesji przez Ministerstwo Finansów rozgorzał spór o przebieg linii od Opola na wschód. W wyniku tego sporu rozpoczęto budowę jedynie na odcinku z Wrocławia do Opola. 22 maja 1842 pierwszym oddanym odcinkiem (Wrocław - Oława) przejechał uroczyście pociąg, był to pierwszy przejazd pociągu w dzisiejszych granicach Polski^[1]. 3 sierpnia linia została przedłużona do Brzegu, a 29 maja 1843 do Opola^[2]. W październiku 1842 zatwierdzony ostateczny przebieg trasy od Opola do Nowego Bierunia. 2 października 1845 nastąpiło otwarcie odcinka do Gliwic, a 2 tygodnie później do Świętochłowic. 3 października 1846 budowa linii została ostatecznie zakończona w Mysłowicach. Linia liczyła 196,3 km, planowane połączenie z Bieruniem nie zostało zrealizowane^[1], a otwarcia dokonał król pruski Fryderyk Wilhelm IV^[3].

Towarzystwo Kolei Górnośląskiej (Oberschlesische Eisenbahn AG) w późniejszym okresie zbudowało i przejęło w użytkowanie dziesiątki innych linii kolejowych (m.in. Górnośląskie Koleje Wąskotorowe), stając się przed nacjonalizacją kolei na terenie Królestwa Prus i przejęciem jej linii przez KPEV w 1883 roku jednym z największych przedsiębiorstw kolejowych w Europie.

Pierwsze pociągi osobowe na całej tej liczącej 196,3 km trasie pokonywały ją - zgodnie z rozkładem w czasie nie krótszym niż 6½ godziny. Początkowo jeździły trzy pary pociągów, a przejazd na całej trasie kosztował w klasie trzeciej 73 srebrne grosze, w drugiej - 119, a w pierwszej - 159 groszy.

Trasa

Wg. rozkładu z 20 maja 1858 trasa wyglądała następująco^[1]:

Nazwa oryginalna	Nazwa obecna
Breslau	Wrocław Górnośląski
Ohlau	Oława
Brieg	Brzeg
Löwen	Lewin Brzeski
Oppeln	Opole Główne
Gogolin	Gogolin
Kosel	Kędzierzyn-Koźle
Rudzinitz	Rudziniec Gliwicki
Gleiwitz	Gliwice
Zabrze	Zabrze
Ruda	Ruda Śląska
Königshütte	Świętochłowice
Kattowitz	Katowice
Myslowitz	Mysłowice

Zobacz też

↑ ^a ^b ^c ^d Jakub Halor. 160 lat Kolei Górnośląskiej. „Świat Kolei”. 11/2006, s. 36-41. Łódź: Emipress. ISSN 1234-5692.
↑ Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).
↑ Przemysław Nadolski, Tomasz Roszak, Krzysztof Soida, Edward Wieczorek: Węzeł Kolejowy Gliwice. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2010. ISBN 978-83-931006-1-3. (pol.).

Linki zewnętrzne

Zobacz też Wrocławski węzeł kolejowy

[ŚK11/2006-1] Jakub Halor. 160 lat Kolei Górnośląskiej. „Świat Kolei”. 11/2006, s. 36-41. Łódź: Emipress. ISSN 1234-5692.

[atlas-2] Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).

[WKG-3] Przemysław Nadolski, Tomasz Roszak, Krzysztof Soida, Edward Wieczorek: Węzeł Kolejowy Gliwice. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2010. ISBN 978-83-931006-1-3. (pol.).

[1]

[2]

[3]