Quintana Roo: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1518]] do regionu przybywają kolejno ekspedycje [[Francisco Hernández de Córdoba (odkrywca Jukatanu)|Hernándeza de Córdoby]] i [[Juan de Grijalva|Juana de Grijalby]]. W [[1519]] r. [[Hernán Cortés]] spotyka Jerónimo de Aguilara w [[Chetumal]] i zabiera go ze sobą. W [[1526]] r. [[Francisco de Montejo]] proponuje królowi [[Karol V Habsburg|Karolowi V]] podbój [[Jukatan (półwysep)|Jukatanu]]. Półwysep został ostatecznie opanowany po długich walkach przez syna Monteja w roku [[1546]].

W XVI i XVII w. wybrzeże często było atakowane przez karaibskich [[pirat]]ów. W [[roku 1652]] portowa Salamanca po jednym z niszczycielskich rajdów korsarzy musiała zostać opuszczona z powodu zniszczeń. Hiszpanie zaczęli podejmować próby zapobieżenia ewentualnemu osiedlaniu się Anglików, które zakończyły się niepowodzeniem (Belize). Pierwsze próby ewangelizacyjne są podejmowane w XVIII w. Dzięki temu, że nawracanie rozpoczęło się tak późno duża część kultury Majów mogła zostać zachowana aż do odzyskania przez Meksyk niepodległości.

Po tym jak Meksyk stał się niezależny od Hiszpanii w [[1823]] roku [[Gwatemala]] anektowała część terytorium Petén-Itzá. W [[1841]] miejscowi właściciele ziemscy podejmują próbę utworzenia niepodległego Jukatanu, jednakże [[Republika Jukatanu|Republika Jukatańska]] nie zyskała międzynarodowego uznania. W [[1847]] wybuchają walki na tle etnicznym spowodowane przez dyskryminowanie Indian, duże obszary Quintana Roo ulegają zniszczeniu. W tym samym okresie dochodzi do podpisania Traktatu Marshal Saint John, w wyniku którego zostaje ustalona granica na rzece ''Hondo'', pomiędzy Meksykiem a [[Belize]].

W [[1901]] roku ostatnia rebelia Majów zostaje brutalnie zdławiona. W roku [[1902]] Quintana Roo zostaje autonomicznym terytorium w ramach stanu Jukatan. Podczas prezydentury [[Lázaro Cárdenas del Río|Lazaro Cardenasa]] obszar ten staje się odrębną jednostką administracyjną (terytorium), która uzyskuje status pełnoprawnego stanu dopiero 8.10.[[1974]] roku.

Ze względu na swoje walory przyrodnicze i liczne stanowiska archeologiczne [[UNESCO]] w [[1986]] r. włączyło Quintanę Roo do swojego Programu Biosfery i Człowieka. Poza rozwijającą się turystyką stan pozostaje rzadko zaludniony i dysponuje niewielkim zapleczem przemysłowym. Słaby rozwój pozaturystycznych gałęzi gospodarki jest wynikiem polityki rządu federalnego, który preferuje działalność turystyczną.