Wikipedysta:Zielonooki/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Zielonooki (dyskusja | edycje) m →Wybory w 1985 i trzecia kadencja: drobne redakcyjne |
Zielonooki (dyskusja | edycje) m →Wybory w 1985 i trzecia kadencja: drobne redakcyjne |
||
Linia 28:
Koch wielokrotnie demonstrował swoją żarliwą miłość do Nowego Jorku, przy czym - według postronnych obserwatorów - posuwał się czasem do ekstremalnych granic. W 1984 głośnym echem odbił się jego sprzeciw wobec utworzenia drugiej strefy numeracyjnej dla miasta - uzasadnieniem odmowy było to, iż - jak twierdził - wprowadzenie dwóch stref podzieliłoby mieszkańców miasta. Po zwycięstwie [[New York Giants]] w [[Super Bowl XXI|XXI finale Super Bowl]] ([[National Football League|NFL]]) w styczniu 1987, odmówił udzielenia pozwolenia na zorganizowanie w centrum miasta tradycyjnej parady zwycięskiego zespołu, rzucając słynne: ''"If they want a parade, let them parade in front of the oil drums in [[Moonachie (New Jersey)|Moonachie]]."'' ([[język polski|pol.]] ''"Jeśli chcą parady, pozwólmy im paradować naprzeciw beczek z ropą na Moonachie."''). Chodziło o to, że zespół ten rozgrywał swoje mecze w [[New Jersey]], a nie w Nowym Jorku - wspomniane przez Kocha Moonachie jest miejscowością w New Jersey, bezpośrednio sąsiadującą z [[East Rutherford (New Jersey)|East Rutherford]], w którym znajduje się [[Meadowlands Sports Complex]], w skład którego wchodził wówczas [[Giants Stadium]] (obecnie [[MetLife Stadium]]) - stadion New York Giants<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.nytimes.com/1987/01/07/sports/sports-of-the-times-how-m-i-doing-terrific.html| tytuł = SPORTS OF THE TIMES; How'm I Doing? Terrific|data dostępu = 2013-02-12| autor = George Vecsey| opublikowany = [[New York Times]]| praca = | data = 7 stycznia 1987| język = en}}</ref>.
Podczas trzeciej kadencji popularność Kocha została poddana poważnej próbie po serii skandali korupcyjnych, zapoczątkowanych samobójstwem [[Donald Manes|Donalda Manesa i tzw. skandalem PVB]]. Okazało się, że Koch objął stanowisko burmistrza dzięki poparciu skorumpowanych politycznych sojuszników, w tym prezydenta okręgu [[Quuens]] Manesa, wysokiego urzędnika Partii Demokratycznej [[Stanley Friedman|Stanleya Friedmana]] oraz bosa Demokratów z [[Brooklyn]]u [[Meade Esposito]], m.in. po to, aby obsadzić pulę stanowisk wskazanymi przez nich ludźmi. Wielu urzędników obsadzonych przez Kocha, przy współudziale politycznych sojuszników, było następnie kojarzonych z łapownictwem, wyłudzeniami i innymi formami nadużycia władzy. Dotyczyło to m.in. Komisarza Departamentu Transportu ([[język angielski|ang.]]''Department of Transportation Commissioner'') Tonyego Ameruso oraz urzędnika z Parking Violations Bureau ([[język polski|pol.]] ''Biura do Spraw Naruszania Zasad Parkingowych'') Geoffreya Lindenauera. Inny wysoki rangą urzędniczka i sprzymierzeniec Kocha, Komisarz do Spraw Kultury [[Bess Myerson]], została obwiniona i ostatecznie postawiona w stan oskarżenia za prywatne ustalania z sędzią celem przeprowadzenia sprawy rozwodowej na korzyść jej powiązanego z mafią kochanka<ref>{{cytuj stronę| url = http://cityroom.blogs.nytimes.com/2010/08/16/kochs-brushes-with-corruption-fuel-reform-effort/| tytuł = Brushes With Scandal May Inform Koch’s Reform Effort|data dostępu = 2013-02-13| autor = Javier C. Hernandez| opublikowany = [[New York Times]]| praca = | data = 16 kwietnia 2010| język = en}}</ref>. Pomimo, iż Koch nie usłyszał żadnych zarzutów w przedmiocie uzyskania jakichkolwiek korzyści związanych z sprawami korupcyjnymi, fala skandali podkopała wiarę w jego wcześniejsze zapowiedzi, w których dawał do zrozumienia, że zarządzanie miastem będzie wolne od [[klientelizm]]u i jakiejkolwiek korupcji politycznej, a oparte na uczciwych zasadach administracji samorządowej
Shortly afterward Koch suffered a stroke in 1987 while in office, but was able to continue with his duties.[28]
Koch became a controversial figure in the 1988 presidential campaign with his public criticism of Democratic candidate Jesse Jackson, who had surprised many political observers by winning key primaries in March and running even with the front runner, Massachusetts Governor Michael Dukakis. As the April New York primary approached, Koch reminded voters of Jackson's anti-semitism and said that Jews would be "crazy" to vote for Jackson. Koch endorsed Tennessee Senator Al Gore, who had run well in his native south, but hadn't won 20 percent in a northern state. As Koch's anti Jackson rhetoric intensified, Gore seemed to shy away from Koch. On primary day, Gore finished a weak third place with 10 percent of the vote and dropped out of the race. Jackson ran ten points behind Dukakis, whose nomination became assured after his NY win.
In 1989, Koch ran for a fourth term as Mayor but lost the Democratic primary to David Dinkins, who went on to defeat Rudolph Giuliani in the general election. Koch's criticism of Jesse Jackson during the 1988 presidential race had angered many black voters and was cited as a major reason for his defeat.
==Działalność w Partii Demokratycznej ==
| |||