Gajusz Juliusz Cezar: Różnice pomiędzy wersjami

|władca = Gajusz Juliusz Cezar

|imiona = Gaius Iulius Caesar

|grafika = César (13667960455).jpg

|opis grafiki = Tzw. [[portret tuskulański]] – przypuszczalnie jedyna podobizna rzeźbiarska Cezara wykonana za jego życia{{odn|Stevenson|2014|s=4}}{{odn|Zanker|2015|s=317}}

|dewiza =

|1. tytuł = [[Dyktator (starożytny Rzym)|Dyktator]]

|1. od = października [[49 p.n.e.]]

|1. do = [[15 marca]] [[44 p.n.e.]]

|matka =

|rodzeństwo =

|1. związek = żona

|1. związek od = [[84 p.n.e.]]

|1. związek do = [[69 p.n.e.]]

|1. dzieci = Julia

|2. związek = żona

|2. związek od = [[67 p.n.e.]]

|2. dzieci =

|3. związek z = [[Kalpurnia (żona Cezara)|Kalpurnia]]

|3. związek od = [[59 p.n.e.]]

|3. związek do = [[44 p.n.e.]]

|3. dzieci =

|4. związek = konkubina

|4. związek od =

|4. związek do =

Udał się do północno-zachodniej [[Anatolia|Azji Mniejszej]], gdzie wspomagał [[Marek Minucjusz Termus|Marka Minucjusza Termusa]] w oblężeniu miasta [[Mitylena]] na wyspie [[Lesbos]], gdzie powierzono mu misję sprowadzenia okrętów od króla [[Bitynia|Bitynii]] [[Nikomedes IV|Nikomedesa IV]]. Misję tę wykonał, zabawił jednak na dworze na tyle długo, że powstała plotka o romansie z królem<ref name=autonazwa1>Swetoniusz, s. 26.</ref>. Epizod w Bitynii dawał pretekst do satyrycznych komentarzy przeciwnikom Cezara, lecz nie wpłynął znacząco na jego karierę polityczną{{odn|Neill|2009|s=200–201}}. Po zakończeniu misji Cezar powrócił do Bitynii pod pretekstem prowadzenia spraw sądowych „jakiegoś wyzwoleńca”<ref name="autonazwa1" />. Pogłoski o domniemanym związku Cezara z Nikomedesem stały się silniejsze, gdy przed śmiercią ten zapisał w testamencie swoje królestwo Rzymowi.

 

 

Po zakończonej misji wojskowej nie powrócił do Rzymu, w którym wciąż panował Sulla. Przeniósł się do floty [[Publiusz Serwiliusz Izauryjski|Publiusza Serwiliusza Izauryjskiego]] w [[Cylicja|Cylicji]], gdzie jako oficer prowadził kampanię przeciwko licznym [[pirat]]om, którzy mieli swe siedziby w górskich rejonach tej krainy{{odn|Sampson|2008|s=26}}.

Podczas pobytu na wschodzie otrzymał wiadomość o śmierci swojego wuja [[Aureliusz Kotta|Aureliusza Kotty]], piastującego urząd w [[Pontyfik|kolegium pontyfików]]. Był to urząd kapłański sprawujący pieczę nad sprawami religijnymi, przez co można było pośrednio mieć wpływ na politykę. Poinformowano go, że to właśnie on ma zastąpić swojego krewnego. Rok 73 p.n.e. jest uważany za początek dojrzałej kariery politycznej Cezara{{odn|Krawczuk|1994|s=152}}.

 

 

Po ślubie z nią został mianowany kuratorem drogi [[Via Appia]], prowadzącej z Rzymu do [[Brindisi|Brundyzjum]]. Był to urząd pozornie drugorzędny, ale w istocie dość wpływowy. Stanowisko to Cezar wykorzystał do zaskarbienia sobie wdzięczności i szacunku podróżujących poprzez dobre administrowanie tą drogą. Wydał ogromną sumę pieniędzy na dobre sprawowanie powierzonej mu funkcji, czym uzależnił się od [[Marek Licyniusz Krassus|Krassusa]], od którego często pożyczał duże sumy pieniędzy{{odn|Sampson|2008|s=71}}.

Na czele opozycji wobec Cezara stanął [[Gajusz Kasjusz Longinus]] i [[Marek Juniusz Brutus]]. Longinus był związany wcześniej z obozem [[Pompejusz]]a, po klęsce pod [[Bitwa pod Farsalos|Farsalos]] poddał się Cezarowi, jednak nadal głośno wyrażał wobec niego swoją niechęć. Odmiennie Brutus – był przyjacielem dyktatora, ale z upływem czasu zaczął go nienawidzić, choć właśnie, z łaski Cezara, został [[pretor]]em{{odn|Zieliński|1989|s=503–504}}.

 

 

Przybywszy do [[portyk]]u [[Teatr Pompejusza|teatru Pompejusza]], sali przeznaczonej na zebrania senatu, Cezar zajął miejsce w swym [[Krzesło kurulne|krześle kurulnym]]. Wówczas podszedł doń [[Tiliusz Cymber]], prosząc o łaskę dla wygnanego brata, a za nim zaczęli podchodzić inni spiskowcy. Cezar rozdrażniony tą natarczywością, próbował wstać, ale wtedy Cymber ściągnął mu togę, co miało być umówionym znakiem ataku dla wszystkich.

; Żony

* [[Korneliusze Cynna#Kornelia|Kornelia]] – pierwsza żona, matka dziecka Cezara – Julii, czwartej żony [[Pompejusz]]a, córka konsula [[Korneliusze Cynna|Cynny]] ze stronnictwa [[popularzy|popularów]]. Małżeństwo to było wynikiem porozumienia rodów kierujących stronnictwem popularów, w zamierzeniu mając stać się ostoją ich porozumienia. Odmowa Cezara wobec nakazu rozwodu wydanego przez ówczesnego dyktatora [[Sulla|Sullę]] ze stronnictwa [[optymaci|optymatów]] doprowadziła do pozbawienia Cezara posagu Kornelii i funkcji ''flamen Dialis'' oraz konieczności ucieczki Cezara w Góry Sabińskie. Zmarła w roku 69 p.n.e.

* [[Kalpurnia (żona Cezara)|Kalpurnia]] – trzecia żona<ref name="Swetoniusz, s. 36" />.