Bèucaire (Condomés)

Bèucaire; Beaucaire
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista anciana de la Plaça deu Monument, damb la glèisa Nòsta Dauna deus Pomèrs.
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 50′ 18″ N, 0° 23′ 08″ E
Superfícia	16,14 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 208 m; 90 m; 85 m
	Geografia politica;
País	Gasconha;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 32	Gers ;
Arrondiment; 322	Condòm;
Canton; 3228	Baïsa-Armanhac (Valença de Baïsa abans 2015);
Intercom; 243200417	CC de la Tenarèsa;
Cònsol	Raymonde Barthe ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	246 ab. Evolucion de la populacion; 250 ab.
Densitat	17,29 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	32410
Còde INSEE	32035

Pels articles omonims, vejatz Bèucaire.

Vilatge d'Occitània

Bèucaire^[1] o Beucaire^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5] (Beaucaire en francés) qu'ei ua comuna gascoa d'Occitània situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Bèucaire

Segon Dauzat, Bèucaire que veng deu latin quadrum « pèira de talha e per extension mòta » e adjectiu -bèth ^[6](l'adjectiu es pas en gascon, benlèu pr'amor lo nom es un transferiment de Bèucaire (Gard)).
Segon Negre, Bèucaire que veng de l'occitan bèu « bèth » e caire « pèira de talha, marralh », per designar ua hortalessa^[7].

Pardelhan o Pardalhan

Aqueras consideracions, fondadas sus noms semblables, valen sonque se lo nom es pas un transferiment. Segon Dauzat e Rostaing, Pardelhan que veng deu nom latin d'òme Pardalus, Pardalis (Skok), Pardelius (Longnon), damb lo sufixe -anum^[8].
Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, que causeish Pardelius; Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, qu'aima mei Pardalius (sus pardalis « pantèra »; Bénédicte Boyrie-Fénié que causeish *Pardalius, derivat deu cognomen Pardalus (e pr'aquò las fòrmas mei ancianas de Pardalhan (Agenés) que son en Parde-)^[9]. Per Pardalhan (Menerbés), Frank R. Hamlin que considèra Pardalhan ven de l'escais latin (cognomen) Pardulus, damb lo sufixe -i-anum (sic); e pr'aquò las fòrmas mei ancianas que son en Pardi-, Parde-^[10].

Istòria

En 1839, qu'incorporèn la comuna de Pardelhan o Pardalhan (fòrmas diferentas sus la medisha mapa) a Bèucaire ^[11].

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	2026	Raymonde Barthe	divèrs dreta	retirada
març de 2001	2008	Marie-Thérèse Castadère	divèrs esquèrra
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 279, totala:

470

366

430

462

489

740

742

628

650

658

660

644

589

626

609

570

512

487

486

474

454

412

398

420

391

387

345

312

297

305

277

286

287

289
299

2009

2010

288
296

286
292

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 246 abitants e la densitat èra de 15,24 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas damb la comuna

Véser tanben

Comunas de Gers

Ligams extèrnes

Bèucaire suu site de l'INSEE

Nòtas e referéncias

↑ «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 61
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1460, par. 26579
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 518
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 197-198
↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 280-281
↑ http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=3116

Portau de Gasconha

[1] «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)

[2] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[3] «Toponimia occitana».

[4] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[5] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 61

[7] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1460, par. 26579

[8] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 518

[9] Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 197-198

[10] Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 280-281

[11] ttps://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=3116

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]