Donna Summer
Donna Summer
LaDonna Adrian Gaines | |
---|---|
Naissença | 31 de decembre de 1948 a Boston, Massachusetts, Estats Units |
País d’origina | Estats Units |
Profession(s) | cantaira |
Genre(s) | Pop, Disco, Rock |
Annadas activas | 1969 - 2012 |
Donna Summer, nom artistic de LaDonna Adrian Gaines (1948 – 2012) foguèt una cantaira e compositora musicala americana de Pop, Disco, Dance-pop e Rock, coneguda per los sieus succèsses dins las annadas 1970 e al començament de las annadas 1980 amb de cançons coma Hot Stuff, MacArthur Park, Love To Love You Baby, I Feel Love, On the Radio e She Works Hard for the Money, entre autras. Recebèt lo títol de « Reina de la musica disco ».
Començaments artistiques
[modificar | Modificar lo còdi]Donna comencèt la siá carrièra drolleta: a solament uèch ans èra ja una de las voses que se destacavan del còr de la siá parròquia. Durant la siá adolescéncia faguèt partida d'un grop sonat The Crow, e a 18 ans se presentèt a Broadway a una audicion per la comèdia musicala Hair, en essent acceptada. Lo succès obtengut permetèt a la família de viatjar en Euròpa, çò que faguèt possible que Donna dintrèsse en 1967 a l'opèra de Viena, ont participèt a qualques produccions europèas de Porgy and Bess de George Gershwin, en enregistrant de mai qualques disques amb lo nom de Donna Gaines.
A aquela epòca se maridèt amb Helmut Sommer, un alemand amb qual aguèt la siá primièra filha; la relacion durèt pas, mas Donna conservèt lo nom de familha del sieu marit en lo tradusent en anglés per Summer (Estiu).
En 1974 enregistrèt al costat de Pete Bellotte lo sieu primièr album, The Lady of the Night, amb l'ajuda de Giorgio Moroder, d'aquel s'extrai lo simple The Hostage que serà lo sieu primièr grand succès comercial.
Un an mai tard sortiguèt un segond album que marquèt una fita dins la musica de l'epòca, tant al nivèl musical coma tecnic, doncas que per poder li donar forma se crèet lo maxi-single, un tipe de disc de vinil de mièja ora de durada que serà profusament utilizat per fòrça artistas durant las decennias 1970 e 1980; aquel album arribèt a èsser numèro un de ventas al Estats Units.
Tièra de succèsses
[modificar | Modificar lo còdi]Après aquel primièr grand succès, seguiguèt una brilhanta carrièra que faguèt d'aquela cantaira un referent de la musica disco, amb una votz fòrça potenta e de ritmes que barrejan la musica soul e los ritmes europèus de l'epòca: lo dich Son de Munich representat per de compositors coma Giorgio Moroder, que ganharà d'ans mai tard l'Oscar de la melhor banda sonòra per lo sieu trabalh del film L'Exprès de Mièjanueit.
Donna marca la memòria sonòra de las annadas 70 amb de succèsses coma Hot Stuff, Last Dance, I Feel Love, On the Radio, MacArthur Park, Bad Girls e Love to Love You, en se conflant coma lo mai naut referent de las discotècas e en essent consagrada coma la «reina de la musica disco». Los sieus tèmas barrejavan la lusor de la siá cauda e potenta votz de mezzosoprano e de ritmes discos que començavan après una dintrada de vèrses lentes e melòdics.
Autentica fita de l'epòca foguèt la siá cançon Enough is Enough en duo amb Barbra Streisand, que foguèt per aquela la siá primièra (o unica) incursion dins la musica de balèti.
Del genre dance a la pop
[modificar | Modificar lo còdi]A la fin de las annadas 70, la musica disco pèrd de son crèdit e las gents, en senhal de protèsta, arriban a destruir de pilas de maxi-singles amb de maquinas a pilonar. D'autra banda, Donna renègue qualqu'uns de los sieus succèsses mai sensuals, coma Love ton Love You, que cantarà pas mai. Se conta que Donna se retirèt de la vida nocturna pròpria de l'espectacle e adoptèt un fervor religiósa gaireben puritana. Mas a la debuta de las annadas 80 repren de las fòrças amb She Works Hard for the Money, amb un clip que venguèt força popular, dins lo qual incarna una serveira umiliada que deu contunhar de trabalhar per subreviure.
Donna Summer càmbia d'estil musical, en evoluant cap a la pop e mai sens oblidar los ritmes dançants. Enregistra de disques amb lo celèbre productor Quincy Jones, alavetz en plena aviadada per l'album Thriller de Michael Jackson; demest los tèmas que enregistra amb el, se destaca State of Independence. Enregistra tanben qualques cançons de Bruce Springsteen.
A la fin de las annadas 80, après qualques ans de mendre importància, torna trobar lo vam amb l'album Another Place and Time produsit per Stock, Aitken e Waterman, los productors angleses de la mòda, qu'avián lançat al estelum Kylie Minogue e lançat tornarmai Bananarama e Cliff Richard, entre fòrça autres; los sieus principals succèsses d'aquelas annadas son I Dòn't Wanna Get Hurt e This Time I Know Is for Real.
En l'an 2000 compausèt lo tèma The Power of One coma banda sonòra oficiala per lo film Pokémon: The Movie 2000 de la companhiá Warner Bros, jol nom de Donna Summer.
Àlbums
[modificar | Modificar lo còdi]- Lady of the Night (1974)
- Love to Love You Baby (1975)
- Love Trilogy (1976)
- Four Seasons of Love (1976)
- I Remember Yesterday (1977)
- Once Upon a Time (2LP) (1977)
- Live and More (2LP) (1978)
- Bad Girls (2LP) (1979)
- Walk Away (1980)
- The Wanderer (1980)
- Donna Summer (1982)
- She Works Hard for the Money (1983)
- Cats Without Claws (1984)
- The Summer Collection (1985)
- The Dance Collection (1987)
- All Systems Go (1987)
- Another Place and Time (1989)
- Mistaken Identity (1991)
- This Time I Know It's For Real (16 Classic Tracks) (1993)
- The Donna Summer Anthology (2CD) (1993)
- Christmas Spirit (1994)
- Endless Summer (1994)
- I'm a Rainbow (1996)
- Live and More... Encore! (CD & DVD) (1999)
- Millennium Edition (1999)
- Classic / The Universal Master Collection (1999)
- 20th Century Masters / The Best Of (2003)
- Bad Girls (DeLuxe Edition) (2CD) (2003)
- Ultimate Collection (3CD) (2003)
- The Journey: The Very Best of (EU & US Editions) (2CD) (2004)
- Gold (2CD) (2005)
- Crayons (2008)