Sinjar

	Sinjar
	kurdisk شنگار/شنگال, Şengar, Şingal
	by
	Sinjar i 2015
Land	Irak
guvernement	Ninive guvernement
Distrikt	Sinjar-distriktet
Høgd	522 moh.
Folketal	88 023 (2013)
Tidssone	GMT (UTC+3)
	; Sinjar; 36°19′15″N 41°52′35″E / 36.320833333333°N 41.876388888889°E
	Wikimedia Commons: Sinjar

Sinjar, òg kalla Shingal^[1] (kurdisk Şengal/Şingal/Şingar/شنگار/ شنگال)^[2]^[3]^[4]^[5], i antikken Singara) er ein by i Shingal-distriktet i Ninive guvernement i Irak nær Sinjarfjella og grensa til Syria. Byen er hovudsakleg busett av jesidiar, som er ein kurdisk minoritet. I 2013 var folketalet estimert til nesten 90 000 innbyggjarar.

Ofte vert «Sinjar» brukt om heile fjellregionen (sjå Sinjarfjella), som er vesentleg større.

Scenar frå filmen Exorcisten frå 1973 vart filma i Sinjar.^{[treng kjelde]}

Historie

Ei stor høgd over grensa til det nordaustre Syria, kjent som Tell Hamoukar, viser at det har vore ein bysivilisasjon på staden så lang tid tilbake som år 4000 f.Kr. Sinjardalen tilhøyrde den nordlege ubaidkulturen. På Sinjarsletta, der Tell Hamoukar ligg, er det restar av ei rekkje endå eldre sivilisasjonar (Hassuna, Halaf, Ubaid). Meir enn 200 funnstadar er kjende.

Nokre kjelder nemner Sinjar som den byen der den kristne helgenen Abd-al-Masih lei martyrdøden. Polyhistoren Ibn al-Akfani vart fødd i Sinjar.

Forfølging

2. august 2014 vart byen Sinjar og områda rundt erobra av islamistgruppa ISIL som har lova å utrydda jesidiane. Det meste av folkesetnaden flykta, men mange tusen vart drepne eller teke til fange. Fleire hundre tusen flykta til Syria eller dei kurdiske områda lenger aust. Fleire titusenar gjekk høgare opp i fjellet der dei mangla vatn, mat og ly for den sterke sola.

Då ISIL gjekk til åtak kunne kurdiske peshmergastyrkar berre halda stillingane sine i få timar, før dei trekte seg unna. Motåtaket frå syriske kurdarar så vel som frå nye peshmergastyrker frigjorde deler av området, og nådde 8. august fram til nokre av flyktningane i fjellet.

Kjelder

↑ King, Diane E. (2013). Kurdistan i Global Stage: Kinship, Land, and Community i Irak. Rutgers University Press. s. 181. ISBN 9780813563541.
↑ «Pêşmergeyan Şingal rizgar kirin (Peshmerga liberated Sinjar (på kurdisk)». Avesta Kurd. 28. februar 2021. Arkivert frå originalen 16. november 2015. Henta 28. februar 2021.
↑ «ŞENGAL - Barzanî operasyonê dimeşîne (gav bi gav tên nûkirin)». Sputnik News. 12. november 2015. Henta 28. februar 2021.
↑ «YAZIDIS i. GENERAL». Encyclopaedia Iranica. 20. juli 2004. Henta 28. februar 2021. «The Yezidi’ cultural practices are observably Kurdish, and almost all speak Kurmanji (Northern Kurdish), with the exception of the villages of Baʿšiqa and Baḥzānēin northern Irak, where Arabic is spoken. Kurmanji is the language of almost all the orally transmitted religious traditions of the Yezidi.»
↑ Abul Fazl-i-Ạllámí (1894), «Description of the Earth», The Áin I Akbarí, Vol. III, Translated by H.S. Jarrett, Calcutta: Baptist Mission Press for the Asiatic Society of Bengal, s. 25–27 .

Denne artikkelen bygger på «Sinjar» frå Wikipedia på engelsk, og «Sinjar» frå Wikipedia på bokmål den 28. februar 2021.

[1] King, Diane E. (2013). Kurdistan i Global Stage: Kinship, Land, and Community i Irak. Rutgers University Press. s. 181. ISBN 9780813563541.

[2] «Pêşmergeyan Şingal rizgar kirin (Peshmerga liberated Sinjar (på kurdisk)». Avesta Kurd. 28. februar 2021. Arkivert frå originalen 16. november 2015. Henta 28. februar 2021.

[3] «ŞENGAL - Barzanî operasyonê dimeşîne (gav bi gav tên nûkirin)». Sputnik News. 12. november 2015. Henta 28. februar 2021.

[4] «YAZIDIS i. GENERAL». Encyclopaedia Iranica. 20. juli 2004. Henta 28. februar 2021. «The Yezidi’ cultural practices are observably Kurdish, and almost all speak Kurmanji (Northern Kurdish), with the exception of the villages of Baʿšiqa and Baḥzānēin northern Irak, where Arabic is spoken. Kurmanji is the language of almost all the orally transmitted religious traditions of the Yezidi.»

[abul-5] Abul Fazl-i-Ạllámí (1894), «Description of the Earth», The Áin I Akbarí, Vol. III, Translated by H.S. Jarrett, Calcutta: Baptist Mission Press for the Asiatic Society of Bengal, s. 25–27 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]