Turks spikkeldikkopje
Uiterlijk
(Doorverwezen vanaf Pyrgus cinarae)
Turks spikkeldikkopje | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||
Pyrgus cinarae (Rambur, 1839) Originele combinatie Hesperia cinarae | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Turks spikkeldikkopje op Wikispecies | |||||||||||||||||||
|
Het Turks spikkeldikkopje (Pyrgus cinarae) is een vlinder uit de familie van de dikkopjes (Hesperiidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst gepubliceerd in 1839 door Jules Pierre Rambur.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]De soort komt voor in Midden-Spanje, Oekraïne, Servië, Noord-Macedonië, Albanië, Bulgarije, Griekenland, Turkije, Rusland, Armenië en verder oostwaarts.
Ondersoorten
[bewerken | brontekst bewerken]- Pyrgus cinarae cinarae (Rambur, 1830) (Balkan en verder oostelijk tot Centraal-Azië)
- Pyrgus cinarae clorinda Warren, 1927 (Spanje)
Vliegtijd
[bewerken | brontekst bewerken]De nominaat vliegt in één generatie van half juni tot begin augustus. De Spaanse ondersoort clorinda vliegt in één generatie van half juli tot begin september.
Waardplanten
[bewerken | brontekst bewerken]De rups leeft op Potentilla recta, Potentilla hirta en Filipendula vulgaris (Rosaceae). De eitjes worden op de bloemknoppen afgezet.
Bronnen, noten en/of referenties
- Fauna Europaea Pyrgus cinarae (Rambur, 1839).
- Juan L. Hernández-Roldán, Juan C. Vicente & Miguel L. Munguira (2012) "Natural history, immature stage morphology, and taxonomic status of the threatened skipper Pyrgus cinarae (Rambur, 1839) in the Iberian Peninsula (Lepidoptera: Hesperiidae)" Nota Lepidopterologica 35: 3–18. PDF[dode link]
- (en) Markku Savela. Pyrgus Hübner, 1819. nic.funet.fi. Geraadpleegd op 30-9-2022.
- (de) Lepiforum e.V. (2008-2022). Pyrgus cinarae (Rambur, 1839) Bestimmungshilfe für die in Europa nachgewiesenen Schmetterlingsarten. Geraadpleegd op 30-9-2022.
- Literatuur
- Tom Tolman & Richard Lewington (1999). “De Nieuwe Vlindergids, 450 soorten dagvlinders van Europa en noordwest-Afrika”. Vertaling en bewerking: Inge van Halder, De Vlinderstichting. ISBN 90-5210-325-9