Schaatsen op de Olympische Winterspelen

Het schaatsen op de Olympische Winterspelen vindt voor heren plaats sinds de eerste editie van de Winterspelen, gehouden in 1924. De verreden afstanden waren de 500 meter, de 1500 meter, de 5000 meter en de 10.000 meter. Alleen in de eerste editie werden ook medailles voor een allroundklassement vergeven. De 1000 meter is sinds de spelen van 1976 aan het programma toegevoegd.

Voor de dames stond het schaatsen voor het eerst op het programma bij de Olympische Winterspelen van 1932 als demonstratiesport met alleen Amerikaanse en Canadese schaatssters. De verreden afstanden waren de 500 meter, de 1000 meter en de 1500 meter. Vanaf 1940 zou het damesschaatsen volwaardig op het programma staan, maar door de Tweede Wereldoorlog werd dit uitgesteld tot 1960. Tijdens de Spelen van 1960 werd voor het eerst ook de 3000 meter verreden. De 5000 meter is geïntroduceerd op de Spelen van 1988.

Sinds de Winterspelen van 2006 in Turijn staat ook de ploegenachtervolging op het programma. De dames rijden zes ronden en de heren acht ronden. Sinds 2018 zijn ook op de massastart voor mannen en vrouwen medailles te winnen.

Edities

Spelen	Jaar	Gaststad / Gastland	IJsbaan	Datum	Landen	Sporters			Ond.	Winnaar medaillespiegel
Spelen	Jaar	Gaststad / Gastland	IJsbaan	Datum	Landen	Totaal	M	V	Ond.	Winnaar medaillespiegel
XXV	2026	Milaan en Cortina d'Ampezzo, Italië	Circolo Pattinatori Pinè (in Baselga di Pinè)	6–22 februari					14
XXIV	2022	Peking, China	National Speed Skating Oval	4–20 februari	27	166	87	79	14	Nederland
XXIII	2018	Pyeongchang, Zuid-Korea	Gangneung Science Oval (in Gangneung)	9–25 februari	29	180	100	80	14	Nederland
XXII	2014	Sotsji, Rusland	Adler Arena	7–23 februari	23	177	83	94	12	Nederland
XXI	2010	Vancouver, Canada	Richmond Olympic Oval (in Richmond)	12–28 februari	24	177	94	83	12	Zuid-Korea
XX	2006	Turijn, Italië	Oval Lingotto	10–26 februari	19	174	97	77	10	Verenigde Staten
XIX	2002	Salt Lake City, Verenigde Staten	Utah Olympic Oval (in Kearns)	8–24 februari	23	166	95	71	10	Nederland
XVIII	1998	Nagano, Japan	M-Wave	7–22 februari	25	171	92	79	10	Nederland
XVII	1994	Lillehammer, Noorwegen	Vikingskipet (in Hamar)	12–27 februari	21	150	89	61	10	Noorwegen
XVI	1992	Albertville, Frankrijk	Stade de Patinage Olympique	8–23 februari	23	154	95	59	10	Duitsland
XV	1988	Calgary, Canada	Olympic Oval	13–28 februari	21	141	88	53	10	DDR
XIV	1984	Sarajevo, Joegoslavië	Zetra Ice Rink	8–19 februari	24	139	87	52	9	DDR
XIII	1980	Lake Placid, Verenigde Staten	James B. Sheffield Olympic Skating Rink	13–24 februari	20	128	74	54	9	Verenigde Staten
XII	1976	Innsbruck, Oostenrijk	Olympia Eisstadion Innsbruck	4–15 februari	19	111	66	45	9	Sovjet-Unie
XI	1972	Sapporo, Japan	Makomanai Skating Centre	3–13 februari	18	118	67	51	8	Nederland
X	1968	Grenoble, Frankrijk	Anneau de Vitesse de Grenoble	6–18 februari	19	129	86	43	8	Nederland
IX	1964	Innsbruck, Oostenrijk	Olympia Eisstadion Innsbruck	29 januari – 9 februari	22	134	91	43	8	Sovjet-Unie
VIII	1960	Squaw Valley, Verenigde Staten	Squaw Valley Olympic Skating Rink	18–28 februari	17	103	73	30	8	Sovjet-Unie
VII	1956	Cortina d'Ampezzo, Italië	Meer van Misurina	26 januari – 5 februari	18	88	88	–	4	Sovjet-Unie
VI	1952	Oslo, Noorwegen	Bislettstadion	14–25 februari	14	67	67	–	4	Noorwegen
V	1948	Sankt Moritz, Zwitserland	Badrutts Park	30 januari – 8 februari	15	68	68	–	4	Noorwegen
-	1944	Toegekend aan Cortina d'Ampezzo, maar afgelast vanwege de Tweede Wereldoorlog
-	1940	Toegekend aan Sapporo, maar afgelast vanwege de Tweede Wereldoorlog
IV	1936	Garmisch-Partenkirchen, Duitsland	IJsbaan Rießersee Garmisch-Partenkirchen	6–16 februari	16	52	52	–	4	Noorwegen
III	1932	Lake Placid, Verenigde Staten	James B. Sheffield Olympic Skating Rink	4–15 februari	6	31	31	–	4 +3 d.	Verenigde Staten
II	1928	Sankt Moritz, Zwitserland	Badrutts Park	11–19 februari	14	40	40	–	4	Noorwegen
I	1924	Chamonix-Mont-Blanc, Frankrijk	Stade de Mont Blanc	25 januari – 5 februari	10	31	31	–	5	Finland

Onderdelen

Onderdeel		24	28	32	36	48	52	56	60	64	68	72	76	80	84	88	92	94	98	02	06	10	14	18	22	26	Totaal
Mannen	500 m	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	25
	1000 m												•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	14
	1500 m	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	25
	5000 m	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	25
	10.000 m	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	25
	Ploegenachtervolging																				•	•	•	•	•	•	6
	Massastart																							•	•	•	3

Vrouwen	500 m			d					•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	18
	1000 m			d					•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	18
	1500 m			d					•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	18
	3000 m								•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	18
	5000 m															•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	11
	Ploegenachtervolging																				•	•	•	•	•	•	6
	Massastart																							•	•	•	3
Totaal		5	4	4	4	4	4	4	8	8	8	8	9	9	9	10	10	10	10	10	12	12	12	14	14	14	216
Afgevoerd onderdeel	Allround	•																									1

d = demonstratie-onderdeel

• = medaille-onderdeel

Olympische medaillewinnaars

Medaillespiegel

Bijgewerkt tot en met de Olympische Winterspelen 2022.

Plaats	Land	NOC	Goud 1	Zilver 2	Brons 3	Totaal	Mannen				Vrouwen
Plaats	Land	NOC	Goud 1	Zilver 2	Brons 3	Totaal	1	2	3	T	1	2	3	T
1	Nederland	NED	48	44	41	133	25	30	26	81	23	14	15	52
2	Verenigde Staten	USA	30	22	19	71	20	13	8	41	10	9	11	30
3	Noorwegen	NOR	28	29	29	86	27	29	29	84	1	0	1	2
4	Sovjet-Unie	URS	24	17	19	60	12	10	9	31	12	7	10	29
5	Duitsland	GER	13	14	10	37	2	0	1	3	11	14	9	34
6	Canada	CAN	10	16	16	42	4	5	8	19	6	9	8	23
7	DDR	GDR	8	12	9	29	2	1	2	5	6	11	7	24
8	Finland	FIN	7	8	9	24	6	6	7	19	1	2	2	5
9	Zweden	SWE	9	4	5	18	9	4	5	18	-	-	-	-
10	Japan	JPN	5	10	11	26	1	4	7	12	4	6	4	14
11	Zuid-Korea	KOR	5	9	5	19	3	7	5	15	2	2	0	4
12	Rusland	RUS	3	6	7	16	1	4	2	7	2	2	4	8
13	Tsjechië	CZE	3	2	2	7	-	-	-	-	3	2	2	7
14	Bondsrepubliek Duitsland	FRG	3	0	0	3	2	0	0	2	1	0	0	1
15	China	CHN	2	3	4	9	1	-	1	2	1	3	3	7
16	Italië	ITA	2	1	4	4	2	0	3	5	-	1	1	2
17	Oostenrijk	AUT	1	2	3	6	0	1	2	3	1	1	1	3
17	Polen	POL	1	2	3	6	1	0	1	2	0	2	2	4
19	Duits eenheidsteam	EUA	1	1	0	2	-	-	-	-	1	1	0	2
20	België	BEL	1	1	1	3	1	1	1	3	-	-	-	-
21	Wit-Rusland	BLR	0	1	0	1	0	1	0	1	-	-	-	-
21	Noord-Korea	PRK	0	1	0	1	-	-	-	-	0	1	0	1
23	Kazachstan	KAZ	0	0	1	1	-	-	-	-	0	0	1	1
23	Olympische atleten uit Rusland	OAR	0	0	1	1	-	-	-	-	0	0	1	1
Totaal			204	206	200	610	119	120	116	355	85	86	83	255

Reglementen

Baan en accommodatie

Bij de Olympische Winterspelen moeten de wedstrijden in het hardrijden worden geschaatst op een 400 meter ISU-standaard kunstijsbaan met kunstmatig bevroren ijs. De ijsbaan moet omsloten zijn door een verwarmd gebouw om beschermd te zijn tegen weer en wind. Het gebied aan de binnenkant van de wedstrijdbaan (middenterrein) moet bereikbaar zijn zonder dat men over het oppervlak van de ijsvloer hoeft te gaan. Er moet voor een redelijk aantal zitplaatsen voor toeschouwers gezorgd worden tezamen met deugdelijke voorzieningen voor deelnemers, officials, gasten, televisie en andere media.^[1]

Deelnemersquota per onderdeel

Per onderdeel op de Olympische Winterspelen heeft de ISU een quota voor het maximum aantal deelnemers vastgesteld. In onderstaande tabel zijn deze maximum quota per Winterspelen weergegeven.

Onderdeel		1924	1928	1932	1936	1948	1952	1956	1960	1964	1968	1972	1976	1980	1984	1988	1992	1994	1998	2002^[2]	2006^[3]	2010^[4]	2014^[5]	2018^[6]	2022^[7]
Mannen	500 m	onbeperkt																				40	40	36	30
	1000 m												onbeperkt									40	40	36	30
	1500 m	onbeperkt																				40	40	36	30
	5000 m	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	32	32	32	28	28	28	24	20
	10.000 m	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	16	16	16	16	16	16	12	12
	Ploegenachtervolging																				8 teams	8 teams	8 teams	8 teams	8 teams
	Massastart																							24	24*

Vrouwen	500 m			onbeperkt					onbeperkt													36	36	32	30
	1000 m			onbeperkt					onbeperkt													36	36	32	30
	1500 m			onbeperkt					onbeperkt													36	36	32	30
	3000 m								?	?	?	?	?	?	?	?	?	32	32	32	28	28	28	24	20
	5000 m															?	?	16	16	16	16	16	16	12	12
	Ploegenachtervolging																				8 teams	8 teams	8 teams	8 teams	8 teams
	Massastart																							24	24*
Onderdeel		1924	1928	1932	1936	1948	1952	1956	1960	1964	1968	1972	1976	1980	1984	1988	1992	1994	1998	2002	2006	2010	2014	2018	2022

Deelnemersquota per land per onderdeel

Per onderdeel op de Olympische Winterspelen heeft de ISU een quota voor het maximum aantal deelnemers per land vastgesteld. In onderstaande tabel zijn deze maximum quota per land per onderdeel per Winterspelen weergegeven. Tevens heeft de ISU een quota vastgesteld voor het totaal aantal mannen en vrouwen per land. Ten slotte heeft het IOC nog een quota vastgesteld voor het totaal aantal deelnemers bij het langebaanschaatsen.

Onderdeel		1924	1928	1932	1936	1948	1952	1956	1960	1964	1968	1972	1976	1980	1984	1988	1992	1994	1998	2002	2006	2010	2014	2018	2022
Mannen	500 m	4	4	4	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3	3	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3
	1000 m												3	3	3	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3
	1500 m	4	4	4	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3	3	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3
	5000 m	4	4	4	4	4	4	4	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3
	10.000 m	4	4	4	4	4	4	4	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	2	2
	Ploegenachtervolging																				1 team	1 team	1 team	1 team	1 team
	Massastart																							2	2
	Maximum mannen per land	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	10	10	10	10	10	9

Vrouwen	500 m								3	3	3	3	3	3	3	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3
	1000 m								3	3	3	3	3	3	3	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3
	1500 m								3	3	3	3	3	3	3	4	4	4	4	4	4	4	4	3	3
	3000 m								3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3	3
	5000 m															3	3	3	3	3	3	3	3	2	2
	Ploegenachtervolging																				1 team	1 team	1 team	1 team	1 team
	Massastart																							2	2
	Maximum vrouwen per land	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	10	10	10	10	10	9
Maximum deelnemers per land		?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	20	20	20	20	20	18

IOC deelnemersquota schaatsen		?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	?	170	180	180	180	166

Loting

De loting voor de startvolgorde bij de Olympische Winterspelen vindt plaats voor iedere enkele afstand.

Klassieke afstanden

Voor elke loting worden de deelnemers in groepen geplaatst, gebaseerd op hun individuele rangorde in de “Special Olympic Qualification Classification” (SOQC). Rijders zonder uitslagen van SOQC wedstrijden zullen daarna worden gerangschikt overeenkomstig hun best behaalde goedgekeurde kwalificatietijd.
Gebaseerd op hun individuele rangorde worden de ingeschreven rijders in vier groepen geplaatst:

• Groep I	de zes (6) best gerangschikte deelnemers
• Groep II	de van nummer 7 tot nummer 12 gerangschikte deelnemers
• Groep III	de van nummer 13 tot nummer 18 gerangschikte deelnemers
• Groep IV	de van nummer 19 tot nummer 24 gerangschikte deelnemers
• Groep V	de overige deelnemers.

Op de 5000 meter dames en de 10.000 meter heren worden echter vier (4) deelnemers in iedere groep geplaatst; de vier best gerangschikte deelnemers in groep I, de volgende vier in groep II, enz.
In geval van een gelijke stand in de SOQC ranglijst wordt de onderlinge rangschikking tussen de betreffende deelnemers, indien nodig voor de groepsindeling, door loting beslist

De deelnemers die in dezelfde groep zijn geplaatst vormen paren door loting van hun startnummers. De startvolgorde van de paren is als volgt: de eerste twee gelote deelnemers van groep V vormen het eerste paar op de betreffende afstand. Indien echter een oneven aantal deelnemers is ingeschreven, zal de eerst gelote deelnemer van groep V in het eerste paar alleen rijden. Nadat groep V is geloot, volgt groep IV, III enz.

Twee deelnemers die hetzelfde ISU lid/NOC (land) vertegenwoordigen mogen niet in hetzelfde paar starten.

Ploegenachtervolging

De ploegenachtervolgingswedstrijden worden georganiseerd met een serie afvalronden, (kwartfinales, halve finales, finales en andere plaatsingsritten) zodat de finale omloop een beslissende wedstrijd is voor de Olympische gouden en zilveren medaille. De kwartfinales (QF) worden gereden in een time-trial vorm. Een tijden-ranglijst van de deelnemende teams zal worden bepaald door de finish-tijden van de teams. Als een team in de rit wordt ingehaald door een ander team, moeten beide teams toch finishen om een resultaat te krijgen voor deze tijden ranglijst. Bij een gelijke stand (als meerdere teams een gelijke tijd behalen), dan zal het team met een betere SOQC rangorde worden beschouwd als beter geplaatst. De halve finales (SF), finales en plaatsingsritten zullen worden gereden in de vorm van eliminatie ritten.

De samenstelling van ritten van de kwartfinales zal worden bepaald door een open loting tussen de ingeschreven teams.

De teams met de vier snelste tijden van de kwartfinales, plaatsen zich voor de halve finales; de teams met de snelste 5e en 6e tijden plaatsen zich voor de C-finale, en de twee overblijvende teams plaatsen zich voor de D-finale. Het winnende team van de kwartfinales wordt aangeduid met QF(1), de tweede snelste met QF(2) etc.
De halve finales worden als volgt gereden:
eerste halve finale, SF1: QF(1) tegen QF(4)
tweede halve finale, SF2: QF(2) tegen QF(3)

Na de voltooiing van de halve finales, zullen de 4 teams die zich niet kwalificeerden van de kwartfinales plaatsingsritten rijden voor de eindrangschikking plaatsen 5–8. Eerst zal een D-finale worden geschaatst tussen de twee teams met de langzaamste tijden van de kwartfinales om de plaatsen 7 en 8 te bepalen. Daarna zal een C-finale worden gereden tussen de twee snelste teams van de in de kwartfinales uitgeschakelde teams om de eindrangschikking van de plaatsen 5 en 6 te bepalen.

De winnaars van elke halve finale zullen doorgaan naar de A finale om te strijden om de gouden en zilveren medailles. De verliezers van de halve finales zullen in de B-finale strijden om de bronzen medaille (de verliezer eindigt op plaats 4). De B-finale zal eerst worden verreden.

De kwartfinales worden op de eerste wedstrijddag van de ploegenachtervolgingswedstrijden verreden; de halve finales en alle finales (inclusief plaatsingsritten) worden op een volgende dag verreden.

Massastart

De massastart wedstrijd zal worden georganiseerd met een eliminatie fase (halve finales) waar de deelnemers zich kwalificeren voor de finale en beslissende rit. De samenstelling van de twee halve finales SF 1 en SF 2 zal als volgt worden gebaseerd op de SOQR ranglijst van de ingeschreven deelnemers:
De best gerangschikte deelnemer zal worden geplaatst in SF 1.
De als 2e en 3e gerangschikte deelnemers in SF 2.
De als 4e en 5e gerangschikte deelnemers in SF 1. etc.

In elke halve finale rit zal echter maximaal één deelnemer van hetzelfde ISU/NOC lid zijn. De tweede gerangschikte deelnemer van hetzelfde lid zal daarom moeten worden geplaatst in een andere halve finale dan de best gerangschikte deelnemer.
Als een deelnemer geen SOQR rangschikking heeft, zal de deelnemer worden beschouwd, dezelfde SOQR rangschikking te hebben als de niet deelnemende schaatser van hetzelfde land met de beste SOQR ranking.

De 8 best gerangschikte rijders van elke halve finale kwalificeren zich voor de massastart finale. In de finale krijgen de deelnemers als volgt helmcap-nummers:
De winnaar van SF 1 krijgt nr. 1, de winnaar van SF 2 krijgt nr. 2, de tweede gerangschikte rijder van SF 1 krijgt nr. 3, de tweede gerangschikte rijder van SF 2 krijgt nr. 4, etc.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

(nl) Medaillespiegel Olympische Spelen mannen. SchaatsStatistieken.nl. Geraadpleegd op 28 februari 2014.
(nl) Medaillespiegel Olympische Spelen vrouwen. SchaatsStatistieken.nl. Geraadpleegd op 28 februari 2014.

↑ Internationaal reglement 2018: Hardrijden langebaan (vertaald uit het Engels), gewijzigd na het ISU Congres in juni 2018. KNSB (16 juni 2018). Geraadpleegd op 14 februari 2022.
↑ (nl) Bijlsma, Hedman met Tom Dekkers, Arie van Erk, Gé du Maine, Hans Niezen, Nol Terwindt en Karel Verbeek. Schaatsseizoen '00-'01: 29e Jaargang 2000-2001, statistische terugblik. Assen: Stichting Schaatsseizoen, november 2001. ISSN 0922-9582.
↑ (nl) Bijlsma, Hedman met Tom Dekkers, Arie van Erk, Gé du Maine, Hans Niezen, Nol Terwindt en Karel Verbeek. Schaatsseizoen '04-'05: 33e Jaargang 2004-2005, statistische terugblik. Assen: Stichting Schaatsseizoen, november 2005. ISSN 0922-9582.
↑ (en) Qualification System for XXI Winter Olympics Games, Vancouver 2010. www.isu.org. International Skating Union (januari 2008). Gearchiveerd op 24 mei 2010. Geraadpleegd op 14 februari 2022.
↑ (en) Qualification System for XXII Winter Olympics Games, Sochi 2014. www.isu.org. International Skating Union (december 2011). Gearchiveerd op 22 februari 2014. Geraadpleegd op 8 februari 2014.
↑ (en) International Skating Union, Qualification Systems for XXIII Olympic Winter Games, Pyeongchang 2018 (17 mei 2016). Geraadpleegd op 14 februari 2022.
↑ (en) International Skating Union, Qualification Systems for XXIV Olympic Winter Games, Beijing 2022 (18 november 2020). Geraadpleegd op 13 november 2021.

[1] Internationaal reglement 2018: Hardrijden langebaan (vertaald uit het Engels), gewijzigd na het ISU Congres in juni 2018. KNSB (16 juni 2018). Geraadpleegd op 14 februari 2022.

[2] (nl) Bijlsma, Hedman met Tom Dekkers, Arie van Erk, Gé du Maine, Hans Niezen, Nol Terwindt en Karel Verbeek. Schaatsseizoen '00-'01: 29e Jaargang 2000-2001, statistische terugblik. Assen: Stichting Schaatsseizoen, november 2001. ISSN 0922-9582.

[3] (nl) Bijlsma, Hedman met Tom Dekkers, Arie van Erk, Gé du Maine, Hans Niezen, Nol Terwindt en Karel Verbeek. Schaatsseizoen '04-'05: 33e Jaargang 2004-2005, statistische terugblik. Assen: Stichting Schaatsseizoen, november 2005. ISSN 0922-9582.

[4] (en) Qualification System for XXI Winter Olympics Games, Vancouver 2010. www.isu.org. International Skating Union (januari 2008). Gearchiveerd op 24 mei 2010. Geraadpleegd op 14 februari 2022.

[5] (en) Qualification System for XXII Winter Olympics Games, Sochi 2014. www.isu.org. International Skating Union (december 2011). Gearchiveerd op 22 februari 2014. Geraadpleegd op 8 februari 2014.

[6] (en) International Skating Union, Qualification Systems for XXIII Olympic Winter Games, Pyeongchang 2018 (17 mei 2016). Geraadpleegd op 14 februari 2022.

[7] (en) International Skating Union, Qualification Systems for XXIV Olympic Winter Games, Beijing 2022 (18 november 2020). Geraadpleegd op 13 november 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Edities:	1896 Athene · 1900 Parijs · 1904 St. Louis · 1906 Athene* · 1908 Londen · 1912 Stockholm · ~~1916~~ · 1920 Antwerpen · 1924 Parijs · 1928 Amsterdam · 1932 Los Angeles · 1936 Berlijn · ~~1940~~ · ~~1944~~ · 1948 Londen · 1952 Helsinki · 1956 Melbourne · 1960 Rome · 1964 Tokio · 1968 Mexico-Stad · 1972 München · 1976 Montreal · 1980 Moskou · 1984 Los Angeles · 1988 Seoel · 1992 Barcelona · 1996 Atlanta · 2000 Sydney · 2004 Athene · 2008 Peking · 2012 Londen · 2016 Rio de Janeiro · 2020 Tokio · 2024 Parijs · 2028 Los Angeles · 2032 Brisbane
Sporten:	Atletiek · Badminton · Basketbal · Boksen · Boogschieten · Cricket · Flag football · Gewichtheffen · Golf · Gymnastiek · Handbal · Hockey · Honkbal · Judo · Kanovaren · Klimsport · Lacrosse · Moderne vijfkamp · Paardensport · Roeien · Rugby · Schermen · Schietsport · Schoonspringen · Skateboarden · Softbal · Squash · Surfen · Synchroonzwemmen · Taekwondo · Tafeltennis · Tennis · Triatlon · Voetbal · Volleybal · Waterpolo · Wielersport · Worstelen · Zeilen · Zwemmen
Voormalige sporten:	Breaking · Croquet · Jeu de paume · Karate · Kunstwedstrijden · Motorbootracen · Pelota · Polo · Rackets · Roque · Touwtrekken