Naar inhoud springen

Marino Marini (muzikant)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marino Marini
Marino Marini
Algemene informatie
Geboren 11 mei 1924
Seggiano; Italië
Geboorteplaats SeggianoBewerken op Wikidata
Overleden 20 maart 1997
Milaan, Italië
Overlijdensplaats MilaanBewerken op Wikidata
Land Vlag van Italië Italië
Werk
Genre(s) Levenslied
Beroep Zanger, muzikant en componist
Instrument(en) Piano en viool
Label(s) Durium
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Film

Marino Marini (Seggiano, 11 mei 1924 - Milaan, 20 maart 1997) was een Italiaanse zanger, muzikant, componist en occasioneel acteur die internationaal succes oogstte in de jaren 50 en 60 van de 20ste eeuw.

Beknopte biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij werd geboren in een muzikale familie te Seggiano in de regio Grosetto. Na kortstondig elektronica gestudeerd te hebben, startte hij met een opleiding piano, viool en compositie aan het Conservatorio Gioacchino Rossini te Bologna. Na zijn legerdienst ('47) werd hij als artistiek directeur aangesteld in een muziekhal te Napels, alwaar hij al een liefde voor de Napolitaansche muziek ontwikkelde. Tezelfdertijd schaafde hij zijn muzikale bekwaamheden bij aan het Conservatorio di San Pietro a Majella di Napoli.

Omstreeks 1950 maakte hij een zes maanden durende reis door de Verenigde Staten, alwaar hij kennis maakte met Dizzy Gillespie, Stan Kenton en Charlie Ventura. Een andere belangrijke invloedsfactor in zijn muziek was Amerikaanse jazz. Na zijn terugkeer plaatste hij een zoekertje in de krant met de titel gezocht jonge muzikant zonder ervaring, in de toon blijvend. Niet solliciteren, indien niet opgewekt! Uit alle reacties selecteerde hij Totò Savio (gitaar), Sergio Peppino (drums) en Ruggero Cori (contrabas en zang). Marino zelf bespeelde de piano en zong. Samen vormden ze Marino Marini ed il suo Quartetto. Hiermee bracht hij onder meer "The Honeymoon Song" uit, de titelsong van de film Luna de miel.

Selectieve discografie

[bewerken | brontekst bewerken]