Karel Lodewijk van Nassau-Saarbrücken
| Karel Lodewijk | ||
|---|---|---|
| ||
Karel Lodewijk van Nassau-Saarbrücken
| ||
 Graaf van Nassau-Saarbrücken
| ||
| Regeerperiode | 1713-1723 | |
| Voorganger | Lodewijk Crato | |
| Opvolger | Frederik Lodewijk | |
| Vorst van Nassau-Idstein
| ||
| Regeerperiode | 1721-1723 | |
| Co-regent | Frederik Lodewijk | |
| Voorganger | George August Samuel | |
| Opvolger | Frederik Lodewijk | |
| Militaire informatie | ||
| Rang | Kornet 1684 Luitenant-kolonel | |
| Slagen/oorlogen | Grote Turkse Oorlog | |
| Huis | Nassau-Saarbrücken | |
| Vader | Gustaaf Adolf van Nassau-Saarbrücken | |
| Moeder | Eleonora Clara van Hohenlohe-Neuenstein | |
| Geboren | 6 januari 1665 Saarbrücken | |
| Gestorven | 6 december 1723 Idstein | |
| Begraven | 21 december 1723 Uniekerk, Idstein | |
| Partner | Christiane Charlotte van Nassau-Ottweiler | |
| Religie | Luthers | |
 Het wapen van de Walramse Linie sinds 1660 | ||
Karel Lodewijk van Nassau-Saarbrücken (Saarbrücken, 6 januari 1665 - Idstein, 6 december 1723)[1][2] was graaf van Nassau-Saarbrücken. In 1721 erfde hij het vorstendom Nassau-Idstein. Hij stamt uit de Walramse Linie van het Huis Nassau.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Karel Lodewijk was de tweede zoon van graaf Gustaaf Adolf van Nassau-Saarbrücken en Eleonora Clara van Hohenlohe-Neuenstein,[1][2][3] dochter van graaf Crato van Hohenlohe-Neuenstein en Sophia van Palts-Birkenfeld.[1][2][3] Karel Lodewijk werd eerst opgeleid door zijn moeders broer, Wolfgang Julius van Hohenlohe-Neuenstein, en zette zijn studie voort in Tübingen (1676-1678) en Parijs (1681-1683).
Karel Lodewijk werd in mei 1684 kornet in het Bayreuthse regiment kurassiers. In de Grote Turkse Oorlog diende hij als officier in het leger van keizer Leopold I. Hij diende ook in de oorlog tegen Frankrijk en werd benoemd tot luitenant-kolonel.
Toen zijn broer Lodewijk Crato in 1713 overleed, nam Karel Lodewijk de regering in Nassau-Saarbrücken over.[1][2][3] Tijdens zijn regering bevorderde Karel Lodewijk de industrialisatie van zijn land. In de Warndt breidde hij de glasblazerij, die al onder Lodewijk II van Nassau-Saarbrücken door de vestiging van hugenoten werd opgericht, verder uit. Naar hem werd de in 1716 gestichte plaats Karlingen genoemd (tegenwoordig Frans: Carling). In Sulzbach stichtte hij in 1719 de zoutziederij opnieuw en liet hij in 1722 een gradeerwerk bouwen.
Toen zijn achterneef, George August Samuel van Nassau-Idstein, in 1721 overleed, nam Karel Lodewijk samen met zijn neef en schoonvader, Frederik Lodewijk van Nassau-Ottweiler, de regering in het vorstendom Nassau-Idstein over. Hiervoor verlegde Karel Lodewijk in 1722 tijdelijk zijn residentie naar Wiesbaden, maar keerde in hetzelfde jaar terug naar Saarbrücken, om het jaar daarop naar Idstein te verhuizen. Daar overleed hij in 1723 en werd hij op 21 december begraven in de Uniekerk. In de Slotkerk te Saarbrücken herinnert een grafmonument aan hem.
Aangezien zijn twee zonen jong overleden, werd Karel Lodewijk opgevolgd door zijn neef en schoonvader, Frederik Lodewijk van Nassau-Ottweiler.
Huwelijk en kinderen
[bewerken | brontekst bewerken]Karel Lodewijk huwde te Saarbrücken op 22 april 1713[1][2][3] met Christiane Charlotte van Nassau-Ottweiler (Ottweiler, 2 september 1685 n.s.[1][2] - Homburg vor der Höhe, 6 november 1761),[1][2][3][4] dochter van graaf Frederik Lodewijk van Nassau-Ottweiler en Christiane van Ahlefeldt.[1][2][3][4] Uit het huwelijk van Karel Lodewijk en Christiane Charlotte werden de volgende kinderen geboren:[1][2]
- Frederik Karel (Saarbrücken, 10 februari 1718 - Saarbrücken, 10 januari 1719).
- Lodewijk Karel (Saarbrücken, 9 november 1720 - Saarbrücken, 4 september 1721).
Christiane Charlotte hertrouwde te Saarbrücken op 17 oktober 1728[1][2][3][4] met landgraaf Frederik III van Hessen-Homburg (Cölln an der Spree, 19 mei 1673 - 's-Hertogenbosch, 8 juni 1746).[3][4][5]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Karl Ludwig (Nassau-Saarbrücken) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Frank Becker, Zeittafel zur Geschichte des Saarbrücker Schlosses in: Gerhard Bungert & Charly Lehnert (Hg.), Das Saarbrücker Schloss. Zur Geschichte und Gegenwart, Lehnert Verlag, Saarbrücken, 1989, ISBN 3-926320-15-X.
- Wolfgang Behringer & Gabriele Clemens, Geschichte des Saarlandes, München, 2009.
- dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
- J.G. Hagelgans, Nassauische Geslechtstafel des Walramischen Stammes, Frankfurt/Leipzig, 1753.
- Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome I Hesse-Reuss-Saxe, Alain Giraud, Le Perreux, 1976.
- Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
- Albert Ruppersberg, Geschichte der Grafschaft Saarbrücken Band 2, Saarbrücken, 2e druk, 1910 (herdruk, Sankt Ingbert, 1979), p. 195–203.
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
- dr. Christian Spielmann, Geschichte von Nassau, Wiesbaden/Montabaur, 1909-1926 (3 delen).
- J.M. van der Venne en Alexander A.M. Stols, Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau, Maastricht, 1937.
- A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
- A. von Witzleben, Genealogie und Geschichte des Hauses Nassau, Stuttgart, 1854.
- Medieval Lands - Hessen.
- Medieval Lands - Nassau.
Voetnoten