Joodpentafluoride
Joodpentafluoride | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||||
Stereochemische parameters van
| ||||||
Ruimtelijk model van
| ||||||
Algemeen | ||||||
Molecuulformule | ||||||
IUPAC-naam | Joodpentafluoride | |||||
Andere namen | Jood(V)fluoride | |||||
Molmassa | 221,89 g/mol | |||||
SMILES | FI(F)(F)(F)F
| |||||
CAS-nummer | 7783-66-6 | |||||
EG-nummer | 232-019-7 | |||||
PubChem | 522683 | |||||
Wikidata | Q417415 | |||||
Beschrijving | Kleurloze vloeistof | |||||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||||
H-zinnen | H271 - H330 - H311 - H301 - H314 - H371 - H410[1] | |||||
P-zinnen | P202 - P232 - P310[1] | |||||
Fysische eigenschappen | ||||||
Dichtheid | [2] 3,21 g/cm³ | |||||
Smeltpunt | [2] 9,4 °C | |||||
Kookpunt | [2] 100,5 °C | |||||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||||
|
Joodpentafluoride is een anorganische verbinding, een interhalogeen, van de elementen jood en fluor met de formule . Het is een van de fluorides van jood. In zuivere vorm is het een kleurloze vloeistof, verontreinigde hoeveelheden kunnen geel kleuren. is een krachtig fluoriderend reagens, en het wordt zelfs in een aantal specialistische syntheses als oplosmiddel gebruikt.[3]
Moleculaire geometrie
[bewerken | brontekst bewerken]Joodpentafluoride heeft als molecuul een vierzijdige piramide. De apicale binding (van jood naar de top van de piramide) is 184,4 pm lang, de overige vier jood-fluorbindingen in het grondvlak van de piramide zijn 186,9 pm lang. Jood heeft nog een vrij elektronenpaar dat naar onder uit de piramide steekt. De afstoting tussen het vrije elektronenpaar en de basale fluor-atomen is iets groter dan die tussen de basale en het apicale fluoratoom, waardoor de hoek tussen de basale en het apicale fluoratoom iets kleiner is dan de verwachte 90°: 81,9°.
Synthese
[bewerken | brontekst bewerken]is voor het eerst bereid in 1891 door Henri Moissan door vast jood te verbranden in fluorgas.[4] Deze exotherme reactie wordt nog steeds gebruikt om joodpentafluoride te maken, al zijn de reactieomstandigheden geoptimaliseerd.[5]
Reacties
[bewerken | brontekst bewerken]- Met water reageert heftig onder vorming van waterstoffluoride en joodzuur:
- Met fluorgas reageert het verder to t joodheptafluoride:[6]
- Primaire amines reageren met joodpentafluoride tot Nitrillen na hydrolyse.[7]
Oplosmiddel
[bewerken | brontekst bewerken]is gebruikt als oplosmiddel voor reacties van metaalfluorides. Zo wordt bijvoorbeeld osmium(VI)fluoride omgezet naar met behulp van jood omgezet in osmium(V)fluoride, het oplosmiddel daarbij is joodpentafluoride waarbij tevens joodpentafluoride ontstaat:[8]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Iodine pentafluoride op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Algemene referenties
- (1950). The Vibrational Spectra and Structures of Iodine Pentafluoride and Heptafluoride. Journal of the American Chemical Society 72 (1): 522–527. DOI:10.1021/ja01157a135.
- (1954). Iodine Pentafluoride, Freezing and Boiling Point, Heat of Vaporization and Vapor Pressure-Temperature Relations. Journal of the American Chemical Society 76 (19): 4843–4844. DOI:10.1021/ja01648a022.
- (1954). Dielectric Constants of Liquid Chlorine Trifluoride and Iodine Pentafluoride. Journal of the American Chemical Society 76 (19): 4841–4843. DOI:10.1021/ja01648a021.
- (1947). The Halogen Fluorides. Chemical Reviews 41 (3): 421–439. PMID: 18895518. DOI:10.1021/cr60130a001.
- Hetherington, G., Robinson, P.L. (1956). The Viscosities of Iodine Pentafluoride and Ditellurium Decafluoride. Journal of the Chemical Society (Resumed) : 3681. ISSN:0368-1769. DOI:10.1039/jr9560003674.
- Externe links
- ↑ a b c >MSDS
- ↑ a b c Gegevens van IF5 (solvay-fluorides).
- ↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.
- ↑ Moissan, M. H. (1891). Nouvelles Recherches sur le Fluor. Gearchiveerd op 25 januari 2022. Annales de Chimie et de Physique 6 (24): 224–282
- ↑ (de) (1931). Fluorierung von Verbindungen des Kohlenstoffs (Benzol und Tetrachlormethan mit Jod-5-fluorid, sowie Tetrachlormethan mit Fluor) [Fluoridation of Carbon Compounds (Benzene and Tetrachlormethane with Iodine-5-Fluoride, and Tetrachloromethane with Fluorine)]. Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie 201 (1): 245–258. DOI:10.1002/zaac.19312010122.
- ↑ (de) (1930). Das Jod-7-fluorid [The iodine-7-fluoride]. Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie 193 (1): 176–186. DOI:10.1002/zaac.19301930117.
- ↑ Stevens, T. E. (1966). Rearrangement of Amides with Iodine Pentafluoride. Journal of Organic Chemistry 31 (6): 2025–2026. DOI:10.1021/jo01344a539.
- ↑ Holloway, John H. (1971). Preparation and Crystal Structure of Osmium Pentafluoride. Journal of the Chemical Society : 2789–94. DOI:10.1039/J19710002789.