Naar inhoud springen

Roy Schuiten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roy Schuiten
Roy Schuiten in 1974
Roy Schuiten in 1974
Persoonlijke informatie
Volledige naam Roy Schuiten
Geboortedatum 16 december 1950
Geboorteplaats Vlag van Nederland Amsterdam, Nederland
Overlijdensdatum 19 september 2006
Overlijdensplaats Praia do Carvoeiro, Portugal
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg, baan
Ploegen
1974 - 1975
1976 - 1977
1978
1979
1980
1981
1982
TI-Raleigh vanaf 17-07
Lejeune-BP
Scic
Scic
Inoxpran
Kotter
Kelme
Beste prestaties
Amstel Gold Race 8e (1976)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Roy Schuiten (Amsterdam, 16 december 1950Praia do Carvoeiro (Portugal), 19 september 2006) was een Nederlands wielrenner en ploegleider.

Hij haalde zijn grootste successen op de baan: in 1974 en 1975 werd hij wereldkampioen achtervolging. Op dit onderdeel werd hij zes keer Nederlands kampioen. Hij was ook een goede tijdrijder, maar beleefde daarbij de grootste teleurstelling van zijn carrière: in 1975 viel hij in Mexico twee keer het werelduurrecord van Eddy Merckx aan, maar faalde beide keren. Schuiten fietste op de toen lichtste fiets ter wereld, ontworpen door de Amsterdammer Jan Legrand.

Schuiten kon ook als wegrenner goed uit de voeten. Hij nam twee keer deel aan de Tour de France en vijf keer aan de Ronde van Italië. Hij won de wegwedstrijd Rund um den Henninger-Turm in 1975 en won de Grand Prix des Nations in zowel 1974 als 1975. Hij won ook de befaamde koppeltijdrit Trofeo Baracchi: in 1974 met Francesco Moser en in 1978 met Knut Knudsen. In 1974 werd hij onderscheiden met de Gerrit Schulte Trofee voor de beste Nederlandse profwielrenner van het jaar.

Na zijn afscheid in 1982 was hij in 1985 een jaar ploegleider bij de PDM-ploeg. Daarna verhuisde hij naar Portugal, waar hij werkte in de horeca.

Hij overleed op 19 september 2006 op 55-jarige leeftijd in Praia do Carvoeiro, waarschijnlijk als gevolg van een maagbloeding.[1]

Baanwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
1974
Wereldkampioen, achtervolging
Zesdaagse van Berlijn (met René Pijnen)
Zesdaagse van Londen (met Leo Duyndam)
Zesdaagse van Vlaanderen-Gent (met René Pijnen)
Nationaal kampioen, achtervolging
Brons Europees kampioenschap, koppelkoers (met Sigi Renz)
1975
Wereldkampioen, achtervolging
Nationaal kampioen, achtervolging
Nationaal kampioen, 50 kilometer
Zilver Europeeskampioenschap baanwielrennen, omnium
1976
Zilver Wereldkampioenschap, achtervolging
Nationaal kampioen, achtervolging
1977
Nationaal kampioen, achtervolging
1978
Zilver Wereldkampioenschap, achtervolging
Nationaal kampioen, achtervolging
1980
Nationaal kampioen, achtervolging
1981
Zilver Nationaal kampioenschap, achtervolging

Wegwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
1974
7e etappe (deel B) Olympia's Tour (tijdrit)
Eindklassement Olympia's Tour
2e etappe (deel A en B) Étoile des Espoirs
Eindklassement Étoile des Espoirs
Grote Landenprijs
Trofeo Baracchi (met Francesco Moser)
1975
2e etappe (deel B) Ronde van Indre en Loire (tijdrit)
Eindklassement Ronde van Indre en Loire
Rund um den Henninger-Turm
Grote Landenprijs
4e etappe Étoile des Espoirs (tijdrit)
GP Lugano
1976
1e en 2e (deel B) etappe Ronde van de Middellandse Zee
Eindklassement Ronde van de Middellandse Zee
6e etappe (deel B) Critérium du Dauphiné
GP du canton d'Argovie
1977
5e etappe (deel A) Parijs-Nice
5e etappe (deel B) Vierdaagse van Duinkerke (tijdrit)
1978
3e etappe Ruota d'Oro
Trofeo Baracchi (met Knut Knudsen)
1979
Grote Prijs Forlì
1981
5e etappe Tirreno-Adriatico (tijdrit)
1982
Proloog Ronde van de Costa del Azahar
Eindklassement Ronde van de Costa del Azahar

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1975
1976 opgave  
1977 buiten tijd  
1978 44e  
1979 33e  
1980 81e  
1981 90e  
1982 87e   32e  
Jaar Milaan-San Remo Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Rund um den Henninger Turm Waalse Pijl Wereld­ranglijsten
1975 40e Goud
1976 8e 28e (SPP)
1977 30e 42e
1978 78e
1979 72e 55e 41e (SPP)
1980
1981
1982