Richard Jungclaus
Richard Jungclaus | ||||
---|---|---|---|---|
SS-Gruppenführer Richard Jungclaus
| ||||
Geboren | 17 maart 1905 Freiburg (Elbe), Nedersaksen, Duitse Keizerrijk | |||
Overleden | 14 april 1945 Zavidovići, Joegoslavië[1](hedendaags Bosnië en Herzegovina) | |||
Rustplaats | Zavidovići, Bosnië en Herzegovina[1] | |||
Religie | Protestants tot 1933, kerkuittreding en verklaarde zich later Gottgläubig[2] | |||
Land/zijde | Weimarrepubliek nazi-Duitsland | |||
Onderdeel | Sturmabteilung Heer Schutzstaffel Waffen-SS | |||
Dienstjaren | 1931 - 1945 | |||
Rang | SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de politie | |||
Eenheid | 1./I./17. SS Standarte 12 mei 1931 - 15 juni 1934 3./88. SS Standarte 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division Prinz Eugen Eind 1944 - 14 april 1945 | |||
Bevel | II./24. SS Standarte 22 november 1934 - 1 juni 1935 12. SS Standarte 1 oktober 1937 - 14 november 1938 SS-Abschnitte IV 14 november 1938 - 1 april 1942 Gerichtsherr des SS u. Polizei XXXII 1 augustus - 16 september 1944[3] Wehrmachtsbefehlshaber België-Noord-Frankrijk 11 augustus 1944 - 16 september 1944[4] HSSPF België-Noord-Frankrijk 1 augustus 1944 - 16 september 1944[4][3] | |||
Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |||
Onderscheidingen | zie onderscheidingen | |||
|
Richard Jungclaus (Freiburg (Elbe), 17 maart 1905 - Zavidovići, 14 april 1945) was een Duitse SS-Gruppenführer (generaal-majoor) en Generalleutnant in de politie. Hij was ook HSSPF België en Noord-Frankrijk (Höherer SS- und Polizeiführer).
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Jungclaus was de zoon van een koopman. Na de lagere en middelbare school, volgde hij een opleiding tot textielkoopman en nam de handelszaak van zijn vader over. In 1930 werd hij lid van de SA en van de NSDAP en wisselde in 1931 van SA naar de SS. Vanaf 1934 was hij hoofdzakelijk voor de SS in verschillende functies werkzaam, onder andere van 1 oktober 1937 tot 14 november 1938 als commandant van het 12. SS-Standarte[3] in Nedersaksen en aansluitend tot april 1942 als commandant van de SS-Abschnitte IV[3]
Van augustus 1940 tot april 1942 was hij als adviseur bij de Nederlandsche SS werkzaam, vervolgens van 1 april 1942 tot 31 juli 1944 als leider van de "Dienststelle Jungclaus" in Brussel, en als gevolmachtigde van Heinrich Himmler voor Volkstumsfragen und zur Betreuung der flämischen SS. Hij moest er de overname van het bestuur over België en Noord-Frankrijk bewerkstelligen van de Wehrmacht naar de SS, maar hij stootte op de hardnekkige tegenstand van generaal Alexander von Falkenhausen en van de leider van het militair bestuur Eggert Reeder. Hij moest zich derhalve beperken tot tussenkomsten waar de SS bevoegdheid voor had. Dit hield de contacten in met het VNV en met de DeVlag, de leiding over militaire en paramilitaire eenheden, zoals de SS, de Algemene SS-Vlaanderen, de SS-Wallonië en de Gestapo.
Vanaf 18 juli 1944, datum waarop de 'Militärverwaltung' in België werd opgeheven en vervangen werd door een 'Zivilverwaltung', met aan het hoofd Reichskommissar Grohé, was Jungclaus tot 16 september 1944 de op een na hoogste autoriteit als HSSPF (Höherer SS- und Polizeiführer) België en Noord-Frankrijk, en vanaf 14 augustus 1944 ook als Wehrmachtbefehlshaber voor België-Noord-Frankrijk.
Toen na de landing in Normandië de geallieerde troepen Brussel naderden, beval Jungclaus dat er 5000 politieke gevangenen als gijzelaars naar Duitsland moesten worden gedeporteerd. Op 3 september stopte hij echter de inmiddels begonnen deportatie, en beval dat de gevangenen aan het Rode Kruis moesten overgedragen worden. Dit was het gevolg van een tussenkomst door de chirurg Werner Wachsmuth die pleitte om de beperkte transportmogelijkheden voor te behouden voor de evacuatie van Duitse gewonden. Na het inwilligen van de vraag van Wachsmuth werd Jungclaus ervan beschuldigd de evacuatie van de Duitse troepen gebrekkig te hebben georganiseerd. Hij trok zich begin september op eigen initiatief terug in Hasselt, waar Himmler hem op 16 september 1944 persoonlijk de levieten kwam lezen en hem degradeerde tot SS-Hauptsturmführer in de Waffen-SS[5]. Hij werd ingelijfd in een gevechtseenheid en naar Joegoslavië gestuurd. Op 14 april 1945 sneuvelde hij tijdens gevechtsacties met de 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division Prinz Eugen in Joegoslavië[3][4].
Familie
[bewerken | brontekst bewerken]Jungclaus trouwde op 10 juli 1934 met Friederike Renninghoff (geboren 14 oktober 1910 in Hamm/Westfalen[6]), het echtpaar kreeg één zoon (19 mei 1937-27 december 1944?) en drie dochters[3](14 februari 1936, 13 januari 1940 en 10 oktober 1943[6]).
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Jungclaus bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
Datums | Sturmabteilung | Allgemeine-SS | Heer | Politie | Waffen-SS |
---|---|---|---|---|---|
1931[7] | SA-Sturmführer | — |
— |
— |
—
|
15 april 1931[7] | — |
SS-Anwärter | — |
— |
—
|
6 mei 1931[7] | — |
SS-Mann | — |
— |
—
|
29 april 1931[4][8][7] | — |
SS-Sturmführer | — |
— |
—
|
1 oktober 1932[4][7] | — |
SS-Sturmhauptführer | — |
— |
—
|
17 mei 1935[3][8][7] | — |
SS-Sturmbannführer | — |
— |
—
|
8 mei 1936[3][7] | — |
— |
Unterführer-Anwärter | — |
—
|
9 november 1936[4][3][8][7] | — |
SS-Obersturmbannführer | — |
— |
—
|
12 september 1937[4][3][8][7] | — |
SS-Standartenführer | — |
— |
—
|
12 juli 1938[7] | — |
— |
Gefreiter der Reserve und Reserve-Offizier-Anwärter |
— |
—
|
29 december 1939[3][7] | — |
— |
— |
— |
SS-Scharführer der Reserve |
15 januari 1940[3][4][7] | — |
— |
— |
— |
SS-Oberscharführer der Reserve |
9 mei 1940[4][3][7] | — |
— |
— |
— |
SS-Untersturmführer der Reserve (Waffen-SS) |
1 oktober 1941[3][9][7] | — |
SS-Oberführer | — |
— |
—
|
1 augustus 1940[3][7] | — |
— |
— |
— |
SS-Obersturmführer der Reserve (Waffen-SS)[9] |
11 april 1942[3][7] | — |
SS-Brigadeführer | — |
— |
—
|
30 juli 1943[4][3][7] | — |
— |
— |
Generalmajor der Polizei | —
|
9 november 1943[4][3][7] | — |
SS-Gruppenführer | — |
Generalleutnant der Polizei | —
|
16 september 1944[4](gedegradeerd) | — |
— |
— |
— |
SS-Hauptsturmführer der Reserve (Waffen-SS) |
Lidmaatschapsnummers
[bewerken | brontekst bewerken]- NSDAP-nr.: 305661[9][8][10](lid geworden 1 september 1930[3][7])
- SS-nr.: 7368[8][10][9] (lid geworden 15 april 1931[3])
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- IJzeren Kruis 1939, 2e Klasse[9] in 1941[3][6]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse en 2e Klasse (zonder zwaarden 20 april 1941) met Zwaarden op 20 april 1943 (beide klassen)[3][6]
- SS-Ehrenring[8] op 1 december 1934[6]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[8] op 1 december 1937[6]
- Dienstonderscheiding van de NSDAP in zilver[3][6]
- Dienstonderscheiding van de SS
- Insigne van de Neurenberger Partijdagen in september 1933[3]
- Insigne van de SA bijeenkomst bij Brunswijk in 1931[3][6]
- Sportinsigne van de SA in brons[3][8] op 1 december 1937[6]
- Rijksinsigne voor Sport in brons[3][8][6]
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Albert de Jonghe, De strijd Himmler-Reeder om de benoeming van een HSSP (1942-1944), 5 delen, Bijdragen tot de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, Brussel, 1974-1984.
- (de) Ruth Bettina Birn, Die Höheren SS- und Polizeiführer. Himmlers Vertreter im Reich und in den besetzten Gebieten. Droste Verlag, Düsseldorf, 1986, ISBN 3-7700-0710-7.
- Bruno De Wever, Richard Jungclaus in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, Lannoo, 1998.
- (de) Ernst Klee, Das Personenlexikon zum Dritten Reich, Frankfurt am Main Fischer, 2007, ISBN 978-3-596-16048-8.
- Henning Müller, Richard Jungclaus, in: Jan Lokers u. a. (Hrsg.): Lebensläufe zwischen Elbe und Weser: ein biographisches Lexikon, Bd. II. Landschaftsverband der Ehemaligen Herzogtümer Bremen und Verden, Stade 2010, ISBN 978-3-931879-46-4, S. 164–169.
- (de) Henning Müller, Die traurige Karriere des Richard Jungclaus: „Überfälle und Morde wurden sofort... mittels Erschießung gesühnt“, in: Jahrbuch der Männer vom Morgenstern, Bd. 91. Bremerhaven 2013, ISBN 978-3-931771-91-1, S. 81–100.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Richard Jungclaus op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (de) SS Officers List; SS-Standartenführer to SS-Oberstgruppenführer. Schiffer Publishing Ltd, Verenigde Staten (2000), pp. 25. ISBN 0-7643-1061-5.
- (en) Miller, Michael D., Andreas Schulz (2015). Leaders of the SS & German Police Volume 2. R. James Bender Publishing, San Jose, 380, 383, 385. ISBN 978-19-329-7025-8.
- ↑ a b (de) Volksbund.de: Richard August Jungclaus. Gezien op 7 maart 2018.
- ↑ Miller 2015, p.383.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa Tixier 2019, p.SS GRUF JUNGCLAUS.
- ↑ a b c d e f g h i j k l (en) Axis Biographical Research : SS & GERMAN POLICE, SS-GRUPPENFÜHRER, H - N. Gezien op 7 maart 2018.
- ↑ (de) FreiDok plus Universitätsbibliothek Freiburg: Die Kriegschirurgie von 1939-1945 aus der Sicht der Beratenden Chirurgen des deutschen Heeres im Zweiten Weltkrie. p.249.
- ↑ a b c d e f g h i j Miller 2015, p.385.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Miller 2015, p.380.
- ↑ a b c d e f g h i j (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1937. p.30-31. Gezien op 7 maart 2018.
- ↑ a b c d e SS Officers List 2000, p.25.
- ↑ a b (en) JANSSEN-MILITARIA: SS-Gruppenführer on 9. November 1944. Gezien op 7 maart 2018.