Naar inhoud springen

Alison Riske

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alison Riske
Roland Garros 2019
Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Pittsburgh
Geboortedatum 3 juli 1990
Woonplaats Nashville
Lengte 1,75 m[1]
Gewicht 66 kg
Profdebuut 2009
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 6.241.368 US dollar
Coach Thomas Gutteridge
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 410–328
Titels 3 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 18e (4 november 2019)
Olympische Spelen 1e ronde (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2014, 2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2013, 2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 87–129
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 40e (13 januari 2020)
Olympische Spelen 1e ronde (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2020)
Laatst bijgewerkt op: 9 september 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Alison Riske (Pittsburgh, 3 juli 1990) is een professioneel tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Riske begon met tennis toen zij drie jaar oud was.[2] Zij speelt rechtshandig en heeft een twee­handige backhand. Zij is actief in het proftennis sinds 2009. Sinds 27 juni 2022 staat zij bij de WTA ingeschreven als Alison Riske-Amritraj.

Riske nam in de jaren 2004–2006 deel aan de kwalificaties voor het ITF-toernooi van Pittsburgh, haar geboorteplaats – zij bereikte daarbij niet het hoofdtoernooi. In 2007 werd zij voor het eerst op een ITF-toernooi toegelaten (in Ashland). In datzelfde jaar werd zij in Pittsburgh tot het hoofdtoernooi toegelaten zonder kwalificatiefase. In 2008 kwam zij voor het eerst voorbij de eerste ronde, in het ITF-toernooi van Saint Joseph; zij bereikte daar de halve finale. Haar eerste finale bereikte zij in 2009 op het ITF-toernooi van Hilton Head, haar huidige woonplaats – zij verloor die finale van de Amerikaanse Alexandra Mueller. Later dat jaar kon zij haar eerste toernooizege vieren, op het toernooi van Troy waar zij de Amerikaanse Christina McHale versloeg in drie sets. Pas in 2009 nam zij voor het eerst deel aan toernooien buiten de Verenigde Staten, maar wel binnen de Amerika's (Canada en Puerto Rico). Het jaar daarna maakte zij voor het eerst de oversteek naar Europa en in dat jaar won zij in drie weken tijd drie ITF-toernooien (in Engeland en Frankrijk). In 2011 bedroeg de oogst slechts één toernooiwinst (Joué-lès-Tours in Frankrijk).

Een nieuwe fase in haar carrière brak aan in 2014, met het winnen van haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Tianjin. In juni 2019 won zij in twee achtereenvolgende weken haar negende ITF-titel, in Surbiton (Engeland), en haar tweede WTA-titel, in Rosmalen, allebei op gras. Aansluitend op Wimbledon wist zij in de vierde ronde het nummer één op de wereldranglijst, Ashleigh Barty, te verslaan – hiermee verbrak Riske Barty's onafgebroken reeks van 15 overwinningen.[3] In oktober 2019 kwam zij binnen in de top 20 van de wereldranglijst, waaruit zij in september 2020 weer wegzakte.

Riske was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Ook hier lag haar eerste poging in Pittsburgh (eerste ronde, 2006). Het jaar 2007 bracht haar in het dubbelspel drie kwartfinales. Na een halve finale in 2008 smaakte zij in 2009 haar eerste dubbelspel­zege (Hilton Head), de dag voor haar enkelspel­finale aldaar – samen met Jacqueline Cako versloeg zij het koppel Natalie Pluskota / Caitlin Whoriskey in de match-tiebreak. In 2009 en 2011 volgden nog meer finaleplaatsen, maar een verdere toernooiwinst in het dubbel­spel bleef uit.

In 2019 bereikte zij op het Australian Open de halve finale, samen met landgenote Jennifer Brady, door onder meer de Taiwanese zussen Chan te verslaan.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2014–2022 maakte Riske deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 2–3.

Riske's vader was een medewerker van de FBI.[4]

In juli 2019 trad zij in het huwelijk met Stephen Amritraj[5] – drie jaar lang (tot en met juni 2022) nam zij nog onder de naam Riske aan toernooien deel; daarna veranderde zij dit in Riske-Amritraj.

Riske staat erom bekend opvallend goed te spelen op snelle typen ondergrond, zoals gras en overdekt hardcourt. Zij heeft een prima opslag en is taai in de rally.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2007 627 591
2008 895 734
2009 222 465
2010 118 850
2011 135 199
2012 179 241
2013 57 265
2014 45 80
2015 97 285
2016 41 207
2017 70 121
2018 63 317
2019 18 44
2020 26 70
2021 51 204
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1

[bewerken | brontekst bewerken]

Riske heeft tot op heden eenmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 31 juli 2019):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2019-07-08 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon vierde ronde Vlag van Australië Ashleigh Barty 3-6, 6-2, 6-3 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2014-10-12 Vlag van China WTA Tianjin hardcourt Vlag van Zwitserland Belinda Bencic 6-3, 6-4 details
2. 2019-06-16 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Nederland Kiki Bertens 0-6, 7-6, 7-5 details
3. 2021-11-12 Vlag van Oostenrijk WTA Linz hardcourt (i) Vlag van Roemenië Jaqueline Cristian 2-6, 6-2, 7-5 details
verloren finales
1. 2016-01-09 Vlag van China WTA Shenzhen hardcourt Vlag van Polen Agnieszka Radwańska 3-6, 2-6 details
2. 2016-06-12 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Nottingham gras Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 6-7, 5-7 details
3. 2016-10-16 Vlag van China WTA Tianjin hardcourt Vlag van China Peng Shuai 6-7, 2-6 details
4. 2017-01-07 Vlag van China WTA Shenzhen hardcourt Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková 3-6, 4-6 details
5. 2018-05-26 Vlag van Duitsland WTA Neurenberg gravel Vlag van Zweden Johanna Larsson 6-7, 4-6 details
6. 2019-01-05 Vlag van China WTA Shenzhen hardcourt Vlag van Wit-Rusland Aryna Sabalenka 6-4, 6-7, 3-6 details
7. 2019-09-28 Vlag van China WTA Wuhan hardcourt Vlag van Wit-Rusland Aryna Sabalenka 3-6, 6-3, 1-6 details
8. 2021-09-19 Vlag van Slovenië WTA Portorož hardcourt Vlag van Italië Jasmine Paolini 6-7, 2-6 details
9. 2022-01-15 Vlag van Australië WTA Adelaide hardcourt Vlag van Verenigde Staten Madison Keys 1-6, 2-6 details
10. 2022-06-12 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Nottingham gras Vlag van Brazilië Beatriz Haddad Maia 4-6, 6-1, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2009-10-11 Vlag van Verenigde Staten Troy $50.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Christina McHale 6-4, 2-6, 7-5
2. 2010-10-10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barnstaple $75.000 hardcourt (i) Vlag van Zweden Johanna Larsson 6-2, 6-0
3. 2010-10-17 Vlag van Frankrijk Joué-lès-Tours $50.000 hardcourt (i) Vlag van Rusland Vesna Manasieva 5-7, 6-4, 6-1
4. 2010-10-24 Vlag van Frankrijk Saint-Raphaël $50.000 hardcourt (i) Vlag van Polen Urszula Radwańska 6-4, 6-2
5. 2011-10-16 Vlag van Frankrijk Joué-lès-Tours $50.000 hardcourt (i) Vlag van Oezbekistan Akgul Amanmuradova 2-6, 6-2, 7-5
6. 2011-11-06 Vlag van Frankrijk Nantes $50.000 hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Iryna Brémond 6-1, 6-4
7. 2016-06-03 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eastbourne $50.000 gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Tara Moore 4-6, 7-6, 6-3
8. 2018-06-10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Surbiton $100.000 gras Vlag van Zwitserland Conny Perrin 6-2, 6-4
9. 2019-06-09 Vlag van Verenigd Koninkrijk Surbiton $100.000 gras Vlag van Slowakije Magdaléna Rybáriková 6-7, 6-2, 6-2

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 2009-06-06 Vlag van Verenigde Staten Hilton Head $10.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jacqueline Cako Vlag van Verenigde Staten Natalie Pluskota
Vlag van Verenigde Staten Caitlin Whoriskey
6-3, 3-6, [10-6]

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 3R 1R 1R 3R 1R 1R 4R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 3R 3R 1R 1R 3R 2R KF g.t. 1R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 4R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 1R 4R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2011 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 3R 1R 1R 1R HF 3R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 2R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R 2R g.t. 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 1R KF 1R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Alison Riske-Amritraj.