Naar inhoud springen

Alan Heeger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
Nobelprijswinnaar  Alan Heeger
22 januari 1936
Alan Heeger
Geboorteland Verenigde Staten
Geboorteplaats Sioux City
Nobelprijs Scheikunde
Jaar 2000
Reden "Voor hun ontdekking en ontwikkeling van geleidende polymeren."
Samen met Alan MacDiarmid
Hideki Shirakawa
Voorganger(s) Ahmed Zewail
Opvolger(s) William Knowles
Ryoji Noyori
Barry Sharpless
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Alan Jay Heeger (Sioux City (Iowa), 22 januari 1936) is een Amerikaans scheikundige en natuurkundige. Tezamen met Alan MacDiarmid en Hideki Shirakawa ontving hij in het jaar 2000 de Nobelprijs voor de Scheikunde voor de ontdekking en ontwikkeling van geleidende polymeren.

Biografie

Heeger, zoon van joodse winkeluitbaters, studeerde wis- en natuurkunde aan de Universiteit van Nebraska (Bachelor of Science in 1957) en promoveerde in 1961 aan de Universiteit van Californië - Berkeley (UCB). Aansluitende was het lecturer (1962-'64), docent (1964-'67) en hoogleraar (1967-'82) aan de Universiteit van Pennsylvania. In 1982 ging hij naar de Universiteit van Californië (UCS) te Santa Barbara als hoogleraar natuurkunde en bestuurder van het Institute for Polymers and Organic Solids.

In 1977 ontdekte Heeger, samen met onder andere Shirakawa en MacDiarmid, dat polyacetyleen elektrisch geleidend kon gemaakt worden door het te 'doperen' met een halogeen, zoals jodium, broom of chloor.[1] De elektrische geleiding nam met een factor 10 miljoen toe doordat jodium de elektronen uit het polymeer trekt waardoor de overgebleven elektronen meer bewegingsvrijheden krijgen. Later werd dit principe ook op andere, praktischer bruikbare polymeren zoals polyaniline toegepast.

Zijn zonen zijn de neurowetenschapper David Heeger en de immunoloog Peter Heeger.