Hermann Hoth
| Hermann Hoth | ||
|---|---|---|
| ||
Hoth in 1941
| ||
| Bijnaam | "Papa Hoth" | |
| Geboren | 12 april 1885 Neuruppin, Duitse Keizerrijk | |
| Overleden | 25 januari 1971 Goslar, Bondsrepubliek Duitsland | |
| Rustplaats | Goslar, Nedersaksen, Duitsland[1] | |
| Land/zijde | .svg){kind=small} Duitse Keizerrijk.svg){kind=small} Weimarrepubliek.svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |
| Onderdeel | .svg){kind=small} Deutsches Heer.svg){kind=small} Reichswehr Heer
| |
| Dienstjaren | 1898 – 1945 | |
| Rang |   Generaloberst
| |
| Eenheid | 4. Thüringisches Infanterie-Regiment Nr. 72 8. Armee (Deutsches Kaiserreich) | |
| Bevel | 4. (Preußisches) Infanterie-Regiment (Reichswehr) 17. Infanterie-Regiment (Reichswehr) | |
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Hermann Hoth (Neuruppin, 12 april 1885 - Goslar, 25 januari 1971) was een Duits generaal tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij voerde tijdens operatie Fall Gelb het bevel over het 15e legerkorps pantservoertuigen en stak de Maas over te Dinant. Hij voerde nadien aan het oostfront het bevel over het vierde pantserleger. Hij trachtte in opdracht van generaal Von Manstein door te stoten naar Stalingrad, om daar het omsingelde zesde leger van Friedrich Paulus te ontzetten, maar werd de pas afgesneden. Nadien boekte hij een paar successen in de Slag om Koersk, maar ook die slag ging verloren.
Militaire loopbaan
- Fähnrich: 27 februari 1904[2]
- Leutnant: 27 januari 1905[2]
- Oberleutnant: 19 juni 1912[2]
- Hauptmann: 8 november 1914[2]
- Major: 1 januari 1924[2]
- Oberstleutnant: 1 februari 1929[2]
- Oberst: 1 februari 1932[2]
- Generalmajor: 1 oktober 1934[2]
- Generalleutnant: 1 oktober 1936[2]
- General der Infanterie: 1 november 1938[2]
- Generaloberst: 19 juli 1940[2]
Decoraties
- Ridderkruis op 27 oktober 1939 als General der Infanterie en Commandant van het XV Armeekorps[3]
- Ridderkruis met Eikenloof (nr.25) op 17 juli 1941 als Generaloberst en Oberbefehlshaber van de Panzergruppe 3[3]
- Ridderkruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.35) op 15 september 1943 als Generaloberst en Oberbefehlshaber van het 4. Panzerarmee[3]
- IJzeren Kruis 1914, 1e klasse (2 augustus 1915) en 2e klasse (20 september 1914)[3]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e klasse (27 september 1939) en 2e klasse (21 september 1939)[3]
- Erekruis voor de Wereldoorlog[3]
- Dienstonderscheiding van Leger en Marine (Duitsland) voor (4, 12, 18 en 25 dienstjaren)[3]
- Kruis voor Militaire Verdienste (Oostenrijk-Hongarije), 3e klasse
- Ridderkruis in de Huisorde van Hohenzollern met Zwaarden op 16 augustus 1918
- Militär-Verdienstkreuz II. Klasse (Bayern)
- Hanseatenkruis Hamburg
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[3]
- IJzeren Halve Maan
- Ridder in de Orde van Michaël de Dappere op 6 november 1942 als Generaloberst en Oberbefehlshaber van het 4. Panzerarmee[3]
- Panzerkampfabzeichen in zilver[3]
- Officier in de Militaire Orde van Verdienste (Bulgarije)
- Gewondeninsigne in zwart
- Hij werd meerdere malen genoemd in het Wehrmachtbericht. Dat gebeurde op:
- 7 augustus 1941
- 18 oktober 1941
- 19 oktober 1941