Begijnhof Hoogstraten
Uiterlijk
Begijnhof van Hoogstraten | ||
---|---|---|
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Vlaamse begijnhoven | ||
Land | België | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | ii, iii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 855 | |
Inschrijving | 1998 (22e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Het begijnhof van Hoogstraten bestaat uit 36 huisjes, een barokke driebeukige begijnhofkerk, toegewijd aan Sint-Jan-de-Evangelist en een schuur.
Geschiedenis
Het begijnhof ontstond rond 1380. In de 16e eeuw hadden de begijntjes te maken met meerdere branden, onder meer op Witte Donderdag van 1506 toen, behalve de kerk, het hele complex werd vernield. In 1534 werd het hof omringd door een stenen muur.
In het begin van de 17e eeuw telde men twee begijntjes. Dit aantal liep op tot 160 bij het einde van de 17e eeuw. In 1972 verliet de laatste begijn, Johanna van den Wijngaard, het begijnhof.
In 1992 beslisten een aantal inwoners van Hoogstraten het hof te restaureren. Sinds 1997 is het begijnhof opnieuw volledig bewoond.
-
De begijnhofkerk
-
Het begijnhof in Hoogstraten
-
Bewerkte foto van het begijnhof met de Sint-Catharinakerk op de achtergrond