Naar inhoud springen

Rheïsche Oceaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MelancholieBot (overleg | bijdragen) op 5 aug 2008 om 19:34. (robot Erbij: vi:Đại dương Rheic)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De Rheïsche Oceaan of Rhea Oceaan was een oceaan die tijdens het Paleozoïcum tussen de paleocontinenten Baltica en Avalonia in het noorden en Gondwana in het zuiden lag.

Plaattektonische geschiedenis

De Rheïsche Oceaan ontstond toen Avalonia aan het einde van het Cambrium (490 Ma) van Gondwana afbrak en naar het noorden begon te bewegen. Tijdens het laat-Ordovicium bereikte de oceaan haar grootste omvang. Vanaf het Siluur hield de noordwaartse beweging van Avalonia op toen het tijdens de Caledonische orogenese op Baltica botste. Tegelijkertijd brak opnieuw een microcontinent van Gondwana af, dat het Hunse terrein wordt genoemd. Doordat dit naar het noorden begon te bewegen, waarbij oceanische korst van de Rheïsche Oceaan eronder subduceerde, werd de Rheïsche Oceaan steeds kleiner. Tussen het Hunse terrein en Gondwana ontstond een nieuwe oceaan, de Paleo-Tethys Oceaan.

Naamgeving

De Iapetus Oceaan uit het Paleozoïcum, werd genoemd naar de titaan Iapetus, in de Griekse mythologie de vader van Atlas. Men beschouwd de Iapetus Oceaan namelijk als de voorganger van de Atlantische Oceaan. De Rheïsche Oceaan werd genoemd naar Rhea, de zuster van Iapetus.