Naar inhoud springen

Marcia Luyten: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Actualisering hoofdtekst
Label: Link naar doorverwijspagina
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 19: Regel 19:


Luyten studeerde [[Bedrijfseconomie]] en Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de [[Univers]]iteit van Maastricht]] en volgde de Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan [[Instituut Clingendael.
Luyten studeerde [[Bedrijfseconomie]] en Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de [[Univers]]iteit van Maastricht]] en volgde de Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan [[Instituut Clingendael.

Ze was van 1995 tot 2001 actief als schrijvend correspondent in [[Oeganda]] en [[Rwanda]] voor [[NRC Handelsblad]] (1995-1997) en de [[Volkskrant]] (1999-2001).
Ze was van 1995 tot 2001 actief als schrijvend correspondent in [[Oeganda]] en [[Rwanda]] voor [[NRC Handelsblad]] (1995-1997) en de [[Volkskrant]] (1999-2001).
Hierna was zij twee jaar actief als [[diplomaat]] van het [[Ministerie van Buitenlandse Zaken]] Van eind 2006 tot begin 2010 was zij woonachtig in Kampala. Daaraan kwam een eind, omdat genoemd ministerie haar echtgenoot als diplomaat ontsloeg na door gepubliceerde kritische berichtgeving.
Hierna was zij twee jaar actief als [[diplomaat]] van het [[Ministerie van Buitenlandse Zaken]] Van eind 2006 tot begin 2010 was zij woonachtig in Kampala. Daaraan kwam een eind, omdat genoemd ministerie haar echtgenoot als diplomaat ontsloeg na door haar gepubliceerde kritische berichtgeving.
<ref> https://www.bnnvara.nl/en/nrc-journaliste-buitenlandse-zaken-ontslaat-mijn-partner-om-wat-ik-schrijf</ref>.
<ref> https://www.bnnvara.nl/en/nrc-journaliste-buitenlandse-zaken-ontslaat-mijn-partner-om-wat-ik-schrijf</ref>.

In 2012 volgde Luyten [[Peter van Ingen]] op als VPRO-presentator van het televisieprogramma [[Buitenhof]].
In 2012 volgde Luyten [[Peter van Ingen]] op als VPRO-presentator van het televisieprogramma [[Buitenhof]].
iNCIDENTEEL is zij werkzaam als econoom, cultuurhistoricus en debatleider.
Incidenteel is zij werkzaam als econoom, cultuurhistoricus en debatleider.


Op 18 juni 2016 ontving zij de [[Brusseprijs]] voor haar boek Het "Geluk van Limburg" over de geschiedenis van de steenkoolwinning in de Nederlandse [[provincie Limburg]].
Op 18 juni 2016 ontving zij de [[Brusseprijs]] voor haar boek Het "Geluk van Limburg" over de geschiedenis van de steenkoolwinning in de Nederlandse [[provincie Limburg]].


Sinds 2020 neemt Luyten een prominente plaats van Volkskrant-columniste in met focus op bestuur, politiek en leiderschap. <ref>https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/kan-iemand-tussen-de-parlementaire-commissies-en-enquetes-door-vragen-waar-de-toekomst-gebleven-is~b90ae084/ </ref>.
Sinds 2020 neemt Luyten een prominente plaats van Volkskrant-columniste in met de focus op bestuur, politiek en leiderschap. <ref>https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/kan-iemand-tussen-de-parlementaire-commissies-en-enquetes-door-vragen-waar-de-toekomst-gebleven-is~b90ae084/ </ref>.


== Bibliografie ==
== Bibliografie ==

Versie van 2 sep 2023 12:42

Marcia Luyten
Marcia Luyten (2017)
Marcia Luyten (2017)
Achtergrondinformatie
Geboren 1971
Geboorteplaats Wijnandsrade
Land Nederland
Opleiding Bedrijfseconomie en Cultuur- en Wetenschapsstudies; Leergang Buitenlandse Betrekkingen
Beroep Econome, journaliste, televisiepresentatrice
Portaal  Portaalicoon   Media

Marcia Luyten (Wijnandsrade, 1971) is een Nederlands econome, journaliste en televisiepresentatrice.

Luyten studeerde Bedrijfseconomie en Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de Universiteit van Maastricht]] en volgde de Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan [[Instituut Clingendael.

Ze was van 1995 tot 2001 actief als schrijvend correspondent in Oeganda en Rwanda voor NRC Handelsblad (1995-1997) en de Volkskrant (1999-2001). Hierna was zij twee jaar actief als diplomaat van het Ministerie van Buitenlandse Zaken Van eind 2006 tot begin 2010 was zij woonachtig in Kampala. Daaraan kwam een eind, omdat genoemd ministerie haar echtgenoot als diplomaat ontsloeg na door haar gepubliceerde kritische berichtgeving. [1].

In 2012 volgde Luyten Peter van Ingen op als VPRO-presentator van het televisieprogramma Buitenhof. Incidenteel is zij werkzaam als econoom, cultuurhistoricus en debatleider.

Op 18 juni 2016 ontving zij de Brusseprijs voor haar boek Het "Geluk van Limburg" over de geschiedenis van de steenkoolwinning in de Nederlandse provincie Limburg.

Sinds 2020 neemt Luyten een prominente plaats van Volkskrant-columniste in met de focus op bestuur, politiek en leiderschap. [2].

Bibliografie

Bibliografie
Jaar Titel Titel Ned. vertaling Uitgeverij ISBN Opmerkingen
2003 Witte geef geld (Afrika) Podium 9057590263
2005 Stadgist. Vijf jaar broedplaatsen in Amsterdam Project BroedplaatsAmsterdam Geen ISBN
2008 Ziende blind in de sauna Lemniscaat 9789047700357
2013 Dag Afrika Bezige Bij 9789023476498
2015 Het geluk van Limburg Bezige Bij 9789023496250
2018 Wit, niet blank. Mijn eerste jaren in Afrika Podium B.V. 9789057598982
2021 Maxima Zorreguieta. Moederland Bezige Bij 9789403194806
2023 Democratie is niet voor bange mensen Bezige Bij 9789403128870