Marcia Luyten: verschil tussen versies
Actualisering hoofdtekst Label: Link naar doorverwijspagina |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 19: | Regel 19: | ||
Luyten studeerde [[Bedrijfseconomie]] en Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de [[Univers]]iteit van Maastricht]] en volgde de Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan [[Instituut Clingendael. |
Luyten studeerde [[Bedrijfseconomie]] en Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de [[Univers]]iteit van Maastricht]] en volgde de Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan [[Instituut Clingendael. |
||
Ze was van 1995 tot 2001 actief als schrijvend correspondent in [[Oeganda]] en [[Rwanda]] voor [[NRC Handelsblad]] (1995-1997) en de [[Volkskrant]] (1999-2001). |
Ze was van 1995 tot 2001 actief als schrijvend correspondent in [[Oeganda]] en [[Rwanda]] voor [[NRC Handelsblad]] (1995-1997) en de [[Volkskrant]] (1999-2001). |
||
Hierna was zij twee jaar actief als [[diplomaat]] van het [[Ministerie van Buitenlandse Zaken]] Van eind 2006 tot begin 2010 was zij woonachtig in Kampala. Daaraan kwam een eind, omdat genoemd ministerie haar echtgenoot als diplomaat ontsloeg na door gepubliceerde kritische berichtgeving. |
Hierna was zij twee jaar actief als [[diplomaat]] van het [[Ministerie van Buitenlandse Zaken]] Van eind 2006 tot begin 2010 was zij woonachtig in Kampala. Daaraan kwam een eind, omdat genoemd ministerie haar echtgenoot als diplomaat ontsloeg na door haar gepubliceerde kritische berichtgeving. |
||
<ref> https://www.bnnvara.nl/en/nrc-journaliste-buitenlandse-zaken-ontslaat-mijn-partner-om-wat-ik-schrijf</ref>. |
<ref> https://www.bnnvara.nl/en/nrc-journaliste-buitenlandse-zaken-ontslaat-mijn-partner-om-wat-ik-schrijf</ref>. |
||
In 2012 volgde Luyten [[Peter van Ingen]] op als VPRO-presentator van het televisieprogramma [[Buitenhof]]. |
In 2012 volgde Luyten [[Peter van Ingen]] op als VPRO-presentator van het televisieprogramma [[Buitenhof]]. |
||
Incidenteel is zij werkzaam als econoom, cultuurhistoricus en debatleider. |
|||
Op 18 juni 2016 ontving zij de [[Brusseprijs]] voor haar boek Het "Geluk van Limburg" over de geschiedenis van de steenkoolwinning in de Nederlandse [[provincie Limburg]]. |
Op 18 juni 2016 ontving zij de [[Brusseprijs]] voor haar boek Het "Geluk van Limburg" over de geschiedenis van de steenkoolwinning in de Nederlandse [[provincie Limburg]]. |
||
Sinds 2020 neemt Luyten een prominente plaats van Volkskrant-columniste in met focus op bestuur, politiek en leiderschap. <ref>https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/kan-iemand-tussen-de-parlementaire-commissies-en-enquetes-door-vragen-waar-de-toekomst-gebleven-is~b90ae084/ </ref>. |
Sinds 2020 neemt Luyten een prominente plaats van Volkskrant-columniste in met de focus op bestuur, politiek en leiderschap. <ref>https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/kan-iemand-tussen-de-parlementaire-commissies-en-enquetes-door-vragen-waar-de-toekomst-gebleven-is~b90ae084/ </ref>. |
||
== Bibliografie == |
== Bibliografie == |
Versie van 2 sep 2023 12:42
Marcia Luyten | ||||
---|---|---|---|---|
Marcia Luyten (2017)
| ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Geboren | 1971 | |||
Geboorteplaats | Wijnandsrade | |||
Land | Nederland | |||
Opleiding | Bedrijfseconomie en Cultuur- en Wetenschapsstudies; Leergang Buitenlandse Betrekkingen | |||
Beroep | Econome, journaliste, televisiepresentatrice | |||
|
Marcia Luyten (Wijnandsrade, 1971) is een Nederlands econome, journaliste en televisiepresentatrice.
Luyten studeerde Bedrijfseconomie en Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de Universiteit van Maastricht]] en volgde de Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan [[Instituut Clingendael.
Ze was van 1995 tot 2001 actief als schrijvend correspondent in Oeganda en Rwanda voor NRC Handelsblad (1995-1997) en de Volkskrant (1999-2001). Hierna was zij twee jaar actief als diplomaat van het Ministerie van Buitenlandse Zaken Van eind 2006 tot begin 2010 was zij woonachtig in Kampala. Daaraan kwam een eind, omdat genoemd ministerie haar echtgenoot als diplomaat ontsloeg na door haar gepubliceerde kritische berichtgeving. [1].
In 2012 volgde Luyten Peter van Ingen op als VPRO-presentator van het televisieprogramma Buitenhof. Incidenteel is zij werkzaam als econoom, cultuurhistoricus en debatleider.
Op 18 juni 2016 ontving zij de Brusseprijs voor haar boek Het "Geluk van Limburg" over de geschiedenis van de steenkoolwinning in de Nederlandse provincie Limburg.
Sinds 2020 neemt Luyten een prominente plaats van Volkskrant-columniste in met de focus op bestuur, politiek en leiderschap. [2].
Bibliografie
Bibliografie | |||||
Jaar | Titel | Titel Ned. vertaling | Uitgeverij | ISBN | Opmerkingen |
---|---|---|---|---|---|
2003 | Witte geef geld (Afrika) | Podium | 9057590263 | ||
2005 | Stadgist. Vijf jaar broedplaatsen in Amsterdam | Project BroedplaatsAmsterdam | Geen ISBN | ||
2008 | Ziende blind in de sauna | Lemniscaat | 9789047700357 | ||
2013 | Dag Afrika | Bezige Bij | 9789023476498 | ||
2015 | Het geluk van Limburg | Bezige Bij | 9789023496250 | ||
2018 | Wit, niet blank. Mijn eerste jaren in Afrika | Podium B.V. | 9789057598982 | ||
2021 | Maxima Zorreguieta. Moederland | Bezige Bij | 9789403194806 | ||
2023 | Democratie is niet voor bange mensen | Bezige Bij | 9789403128870 |
- ↑ https://www.bnnvara.nl/en/nrc-journaliste-buitenlandse-zaken-ontslaat-mijn-partner-om-wat-ik-schrijf
- ↑ https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/kan-iemand-tussen-de-parlementaire-commissies-en-enquetes-door-vragen-waar-de-toekomst-gebleven-is~b90ae084/