Sandro Mazzola: verschil tussen versies

Sandro Mazzola
	Mazzola als aanvoerder van Internazionale in 1970
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Alessandro Mazzola
Geboortedatum	8 november 1942
Geboorteplaats	Turijn, Italië
Lengte	179 cm
Positie	Aanvaller
Clubinformatie
	Voetbalcarrière geëindigd in 1977
Jeugd
1957–1961	Internazionale
Senioren
Interlands
Portaal	Voetbal

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 27 dec 2021 00:59

Sandro Mazzola (Turijn, 8 november 1942) is een voormalig Italiaans voetballer van Internazionale. Sandro is de zoon van Valentino Mazzola, ook een voetballer, die omkwam tijdens de Superga-vliegramp op 4 mei 1949 waarbij bijna het hele team van AC Torino omkwam.

Kunst

Sandro Mazzola is een liefhebber van kunst. Hij verdiepte zich in het werk van meesters als Leonardo da Vinci, Rafaël Santi en Michelangelo. De schilderkunst verdreef het immer aanwezige verdriet een beetje uit zijn hoofd. Zijn hele leven bleef Mazzola treuren vanwege het vroege verlies van zijn vader.

Internazionale

De begeerte voor de bal hielp Mazzola aan de slag bij Internazionale uit Milaan. Door de naam en reputatie van zijn vader leek hij het aanvankelijk niet te gaan maken. De druk lag te hoog, omdat iedereen verwachtte dat hij minstens zo goed zou zijn als Valentino Mazzola. De coach van Inter, Helenio Herrera bleef echter zoveel vertrouwen in Mazzola houden, dat hij zich uiteindelijk thuis begon te voelen in San Siro.^[bron?]

In de jaren zestig werd Sandro Mazzola dé vedette van Internazionale. Herrera en Mazzola ontwikkelden samen het catenaccio, een zeer verdedigend systeem, en veroverden hiermee de wereld. In 1964 versloeg Inter het onverslaanbaar geachte Real Madrid in de finale van de Europacup I met 3-1, mede dankzij twee goals van Mazzola. Na deze nederlaag was het tijdperk van Alfredo Di Stéfano en Ferenc Puskás definitief voorbij, terwijl het tijdperk van Mazzola net begon.

Een jaar later won de ploeg, met Mazzola nog steeds op het middenveld, opnieuw de Europacup I, door in de finale SL Benfica te verslaan.

Aan het einde van zijn loopbaan, na vijftien jaar trouwe dienst, weigerde Mazzola een zeer lucratieve transfer naar Juventus, omdat hij nooit meer voor een andere club wilde spelen dan Inter.

Erelijst

Internazionale

Serie A: 1962/63, 1964/65, 1965/66, 1970/71
Europacup I: 1963/64, 1964/65
Wereldbeker voor clubteams: 1964, 1965

Italië

Europees kampioenschap voetbal: 1968

Individueel

Topscorer Serie A: 1964/65 (zeventien doelpunten)
Topscorer Europacup I: 1963/64 (zeven doelpunten, gedeeld met Vladica Kovačević en Ferenc Puskás)
FIFA XI: 1967
UEFA Europees Kampioenschap Team van het Toernooi: 1968
Ballon d'Or: tweede plaats in 1971
Hall of Fame van het Italiaans voetbal: 2014

Voorganger:
Harald Nielsen

Topschutter in de Serie A
1965
(gedeeld met Alberto Orlando)

Opvolger:
Luís Vinício

Bronnen, noten en/of referenties

Sandro Mazzola op National Football Teams

Zie de categorie Sandro Mazzola van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 44: / Regel 44: @@
 == Internazionale ==
-De begeerte voor de bal hielp Mazzola aan de slag bij [[Internazionale]] uit [[Milaan (stad)|Milaan]]. Door de naam en reputatie van zijn vader leek hij het aanvankelijk niet te gaan maken. De druk lag te hoog, omdat iedereen verwachtte dat hij minstens zo goed zou zijn als [[Valentino Mazzola]]. De coach van Inter, [[Helenio Herrera]] bleef echter zoveel vertrouwen in Mazzola houden, dat hij zich uiteindelijk thuis begon te voelen in San Siro.{{Bron?}}
+De begeerte voor de bal hielp Mazzola aan de slag bij [[Internazionale]] uit [[Milaan (stad)|Milaan]]. Door de naam en reputatie van zijn vader leek hij het aanvankelijk niet te gaan maken. De druk lag te hoog, omdat iedereen verwachtte dat hij minstens zo goed zou zijn als [[Valentino Mazzola]]. De coach van Inter, [[Helenio Herrera]] bleef echter zoveel vertrouwen in Mazzola houden, dat hij zich uiteindelijk thuis begon te voelen in San Siro.{{Bron?||2021|12|26}}
 In de jaren zestig werd Sandro Mazzola dé vedette van Internazionale. Herrera en Mazzola ontwikkelden samen het catenaccio, een zeer verdedigend systeem, en veroverden hiermee de wereld. In [[Europacup I 1963/64|1964]] versloeg Inter het onverslaanbaar geachte [[Real Madrid]] in de finale van de [[Europacup I]] met 3-1, mede dankzij twee goals van Mazzola. Na deze nederlaag was het tijdperk van [[Alfredo Di Stéfano]] en [[Ferenc Puskás]] definitief voorbij, terwijl het tijdperk van Mazzola net begon.
@@ Regel 54: / Regel 54: @@
 == Erelijst ==
 ;{{IT-VLAG}} Internazionale
-*[[Serie A]]: 1962/63, 1964/65, 1965/66, 1970/71
+* [[Serie A]]: 1962/63, 1964/65, 1965/66, 1970/71
-*[[Europacup I]]: 1963/64, 1964/65
+* [[Europacup I]]: 1963/64, 1964/65
-*[[Wereldbeker voetbal voor clubteams|Wereldbeker voor clubteams]]: 1964, 1965
+* [[Wereldbeker voetbal voor clubteams|Wereldbeker voor clubteams]]: 1964, 1965
 ;{{IT-VLAG}} Italië
-*[[Europees kampioenschap voetbal mannen|Europees kampioenschap voetbal]]: 1968
+* [[Europees kampioenschap voetbal mannen|Europees kampioenschap voetbal]]: 1968
 '''Individueel'''
 *Topscorer [[Serie A]]: 1964/65 (zeventien doelpunten)
 *Topscorer [[Europacup I]]: 1963/64 (zeven doelpunten, gedeeld met Vladica Kovačević en [[Ferenc Puskás]])
-*[[FIFA]] XI: 1967
+* [[FIFA]] XI: 1967
-*[[UEFA Europees Kampioenschap Team van het Toernooi]]: 1968
+* [[UEFA Europees Kampioenschap Team van het Toernooi]]: 1968
-*[[Ballon d'Or]]: tweede plaats in 1971
+* [[Ballon d'Or]]: tweede plaats in 1971
-*[[Hall of Fame van het Italiaans voetbal]]: 2014
+* [[Hall of Fame van het Italiaans voetbal]]: 2014
 {{Opvolging
@@ Regel 76: / Regel 76: @@
 {{Appendix|2=
 * {{Link nationalfootballteams.com|id=18134}}
+{{References}}
 }}
 {{Commonscat|Sandro Mazzola}}
 [[Categorie:Italiaans voetballer|Mazzola, Sandro]]